Παρασκευή 30 Απριλίου 2010

ΜΑΓΙΑΤΙΚΑ ΣΤΕΦΑΝΙΑ...

ΜΑΗΣ ο μήνας τσ' Ανοιξης, νάτος σήμερα φτάνει
λουσμένος χίλιες μυρωδιές, με λουλουδοστεφάνι

Η Πρωτομαγιά είναι η γιορτή της άνοιξης, αλλά και ολόκληρης της φύσης και το μαγιάτικο στεφάνι είναι το μοναδικό έθιμο αυτής της μέρας που έχει μείνει και τηρείται ακόμη και σήμερα, που μας συνδέει με την παραδοσιακή πρωτομαγιά, μια γιορτή της άνοιξης και της φύσης πλούσια σε εκδηλώσεις σε παλαιότερες εποχές.

Πρόκειται για ένα πανάρχαιο έθιμο που τηρείται πιστά σε κάθε μεριά της χώρας. Κάθε τέτοια μέρα ένα λουλουδένιο στεφάνι στολίζει τις πόρτες των περισσότερων τουλάχιστον σπιτιών. Παλιότερα η κατασκευή του αποτελούσε ολόκληρη ιεροτελεστία, αφού τίποτα δεν αφηνόταν στην τύχη και καθετί που είχε πάνω του είχε και το δικό του συμβολισμό...


Το μαγιάτικο κλαδί ή στεφάνι έχει κατά πάσα πιθανότητα τις ρίζες του στην αρχαιότητα.

Είναι γνωστό ότι στην αρχαία Ελλάδα τέτοια κλαδιά ή στεφάνια χρησιμοποιούσαν πολύ συχνά και δεν έλειπαν από καμία σημαντική εκδήλωση. Επιπλέον, είναι αξιοπρόσεκτο ότι μια σημαντική γιορτή ενός μήνα των αρχαίων, του Θαργηλιώνος, που αντιστοιχούσε περίπου χρονικά στο Μάιο, περιελάμβανε στα δρώμενά της την κατασκευή ενός κλαδιού ανάλογου με το μαγιάτικο. Το κλαδί αυτό δεν το έφτιαχναν με άνθη, αλλά με κλαδιά οπωροφόρων δέντρων, στα οποία τοποθετούσαν επίσης κρεμμύδι και σκόρδο.

Στις μέρες μας έχουμε καθιερώσει στεφάνια από λουλούδια του αγρού ή των κήπων, τα οποία τοποθετούμε για λίγο καιρό (κατά παράδοση μέχρι να καούν στις φωτιές του Αϊ - Γιάννη του
Κλήδωνα, στις 23 Ιουνίου) στην κύρια είσοδο των σπιτιών μας.

Δύσκολα μπορεί πια να ανιχνευτεί συμβολισμός στο σύγχρονο μαγιάτικο στεφάνι. Για τους περισσότερους δεν αποτελεί ίσως τίποτα περισσότερο από μια όμορφη σύνθεση λουλουδιών, χωρίς να παραπέμπει σε συσχετισμούς σύμφωνα με τους οποίους χαρίζει στους ενοίκους ενός σπιτιού υγεία, καλή τύχη, ειρήνη, ευτυχία και ευφορία. Σίγουρα όμως η κατασκευή του προσφέρει χαρά σε μικρούς και μεγάλους.

Παλιότερα όμως το στεφάνι του Μάη έπρεπε να έχει ορισμένα λουλούδια για να πιάσουν οι ευχές που έκαναν οι νοικοκυρές, όπως:

Τριαντάφυλλα, γαρίφαλα, βιόλες, πασχαλιές (λιλά), γεράνια, για να είναι ανθισμένο το σπίτι.
Κλωνάρια ανθισμένα από αγιόκλημα ή ελιά, για την ευτυχία του σπιτιού.
Στάχυα και λουλούδια του κάμπου, όπως μαργαρίτες, παπαρούνες, για να είναι γεμάτο.
Μια κουκιά (φυτό) με τις ρίζες και τους καρπούς της, για τη γλωσσοφαγιά.
Ένα κλωνάρι λυγαριάς, για την αγάπη των κοριτσιών του σπιτιού.
Ένα κεφάλι σκόρδο, κρεμασμένο στη μέση του ώστε να φαίνεται, για το μάτι.

ΓΕΝΙΚΗ ΚΑΘΑΡΣΗ ΤΩΡΑ...


Βγαίνουν κάτι πολιτικάντηδες στα κανάλια, που έφαγαν το μεδούλι από το κράτος αυτό όλη την μεταπολίτευση και μιλάνε για μεγάλο δημόσιο τομέα, για απολύσεις στον ΟΣΕ, για απολύσεις στις ΔΕΚΟ, για απολύσεις εκπαιδευτικών για απολύσεις γενικώς...

Για σταθείτε ρε κοθώνια. Μόνοι τους διορίστηκανε αυτοί υπάλληλοι; Εσείς δεν προκηρύξατε διαγωνισμούς; Εσείς δεν κάνατε τα ρουσφετάκια σας; Εσείς δεν βολέψατε τους κολλητούς σας με το αζημίωτο σε ψηφαλάκια;

Τι περίμενες εσύ από τον αμόρφωτο ή και τον μορφωμένο που διόριζες τότε να σου πει;

- Ξέρετε κύριε υπουργέ αρνούμαι τον διορισμό γιατί μελέτησα την προκύρηξη της θέσης που μου προσφέρετε και συμπέρανα ότι η εν λόγω θέση θα προκαλέσει ζημία στους μετέπειτα προυπολογισμούς του κράτους;

Έτσι κάνατε έναν δημόσιο τομέα, όχι μόνον ακριβοπληρωμένο, κομματοκρατούμενο, αναξιοκρατούμενο, άντρο διαφθοράς και διαπλοκής, αλλά και αντιπαραγωγικό σε όλη του την έκταση. Κυριαρχείται από μανδαρίνους, κομματικά στελέχη και πατέρες του συνδικαλιστικού κινήματος που κατευθύνουν και προσανατολίζουν τον δημοσιοϋπαλληλικό χώρο κατά πως συμφέρει στο κόμμα που εκπροσωπούν.

Γι' αυτό θα πρέπει να γίνουν βαθιές τομές: εξορθολογισμός του αριθμού των υπαλλήλων που πραγματικά έχει ανάγκη η χώρα, κατάληψη θέσεων αυστηρά μόνο μέσω ΑΣΕΠ, αξιολόγηση του δημοσιοϋπαλληλικού έργου κατά τακτά χρονικά διαστήματα, μισθοί ανάλογα προσόντων και επίδοσης κ.λπ.

Εαν απολυθούν (το γρηγορότερο) οι δεκάδες χιλιάδες ρουσφετοβολεμένοι υπάλληλοι, θα πρέπει να τους ακολουθήσετε κι εσείς.

Κάνοντας αρχή από όλους τους πολιτικαντο-"ειδικούς" που βγαίνουν σε τηλεόραση / ράδιο και μιλούν για διαρθρωτικές αλλαγές (για τους άλλους), ανάγκη για αλλαγή νοοτροπίας (για τους άλλους), κλπ κατηχητικά. Χωρίς ίχνος συμπόνοιας και λογικής σκέψης το ποιο μπορεί να είναι το αποτέλεσμα. Ζουν με την φαντασίωση ότι ΑΥΤΟΙ δεν χρειάζεται να αλλάξουν.

Νομίζουν ότι η κρίση θα είναι άλλη μια ευκαιρία να γεμίσουν περισσότερο τις τσέπες τους, όπως συνήθιζαν ως τώρα.

Ομοίως ξεκαθάρισμα επιβάλλεται να γίνει και στις επιχειρήσεις των χρεωκοπημένων πια "εθνικών νταβατζήδων" που γιγαντώθηκαν παρασιτικά με την δική σας υποστήριξη και με το αζημίωτο σε χρήμα ή σε κάθε είδους βοήθεια για σας.

Καθώς και στις φαινομενικά ιδιωτικές επιχειρήσεις που εξαρτώνται όμως από το κράτος άμεσα (πχ πάσης φύσης προμηθευτές, ιδίως στον χώρο της υγείας και του στρατού).

Γιατί ΕΣΕΙΣ είσασταν οι πολιτικοί υπεύθυνοι όλων αυτών των ενεργειών που φαλίρησαν το κράτος.

Και μάλιστα εδώ υπάρχει και δόλος γιατί ό,τι κάνατε δεν το κάνατε κατά λάθος, από άγνοια ή βλακεία. Το κάνατε με γνώμονα το προσωπικό σας όφελος μέσω της συλλογής ψήφων από αυτές τις "εξυπηρετήσεις".

Εαν δεν φύγουν από τη πολιτική σκηνή οι πολιτικοί υπεύθυνοι αυτής της σημερινής κατάντιας του έθνους προκοπή δεν πρόκειται ποτέ να δούμε, όποια ταμεία, τράπεζες, οργανισμούς και ειδικούς και να καλέσουμε για βοήθεια.

Τα πάντα θα τα καταπίνει και θα τα εξαφανίζει αυτό το βαρέλι δίχως πάτο.

Κάθαρση λοιπόν τώρα παντού. Να μην πάνε στις ίδιες τσέπες τα λεφτά όπου πήγαν και τα προηγούμενα πακέτα κι επιδοτήσεις τόσα χρόνια, μα στην πραγματική ανάπτυξη και ανόρθωση του τόπου.

Η μόνη λύση για να μας πάρουν στα σοβαρά και οι παραπάνω, μαζί με τις αγορές του χρήματος, που εδώ που είμαστε τις χρειαζόμαστε για την εθνική αναστύλωση...

Θα γίνει το θαύμα; Από ποιον και πώς;

Μα από όλους εμάς, αν συστρατευθούμε σε ένα κοινό σκοπό. Οι ανατροπές που πρέπει να υιοθετήσουμε είναι πρωτίστως αξιών και νοοτροπιών, δευτερευόντως θεσμών.

Πέμπτη 29 Απριλίου 2010

ΠΡΩΤΟ ΧΩΡΟΤΑΞΙΚΟ ΤΟΥ "ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ"...


Το σχέδιο "Καλλικράτης" με το πρώτο ανακοινωθέντα χωροταξικό των νέων Δήμων (αναμένονται οι συνήθεις αντιδράσεις από θιγόμενους, συμφέροντα, τοπικισμούς), έχει όλα τα χαρακτηριστικά για να θεωρηθεί μεγάλη μεταρρύθμιση.

Η υπόθεση με την μεγάλη διοικητική μεταρρύθμιση, τον γνωστό σε όλους Καλλικράτη έχει πολλά πλεονεκτήματα και πολλά μειονεκτήματα. Το πιο βασικό πρόβλημά του είναι ότι το ΠΑΣΟΚ τον δημοσιοποιεί και επιχειρεί να τον εφαρμόσει έτσι στα πεταχτά, χωρίς μεγάλη επεξεργασία και το κυριότερο χωρίς να πει που θα βρεθούν τα χρήματα για να το κάνει.

Το μεγάλο αναμφισβήτητο πλεονέκτημά του είναι η συλλογιστική του. Λιγότερη δήμοι, λιγότερη γραφειοκρατία, λιγότεροι βολεμένοι δημόσιοι υπάλληλοι, τοπικοί άρχοντες, κομματάρχες και λαμόγια στις τοπικές κοινωνίες.

Η οποία θα φέρει ακόμη πιο κοντά στον πολίτη βελτιωμένες τις βασικές εξυπηρετήσεις που εθιμικά αποτελούν το αντικείμενο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, η οποία στα πλαίσια του νέου νόμου αποκτά και αρμοδιότητες που απλουστεύουν, αν δεν καταργούν, την γραφειοκρατία που βασανίζει τους πολίτες και δίνουν παραπέρα νέες αναπτυξιακές δυνατότητες για την αξιοποίηση των τοπικών πόρων και των συγκριτικών πλεονεκτημάτων κάθε περιοχής.

Για εκείνους τους πολίτες που εντυπωσιάζονται από τα ποσοτικά μεγέθη (εν προκειμένω από τον πληθυσμό κάθε Δήμου) το σχέδιο ευτυχώς αγνόησε τις αντιρρήσεις τους και συνένωσε Δήμους με παρόμοια κοινωνικά, ιστορικά και γεωμορφολογικά δεδομένα και κοντινές αναπτυξιακές δυνατότητες, χωρίς να βάζει σε πρώτη σειρά το πληθυσμιακό κριτήριο.

Το σπουδαιότερο για τους νέους δημοτικούς άρχοντες δεν είναι να ζητήσουν δύναμη από το μέγεθος του Δήμου τους αλλά να του δώσουν μέγεθος με τις ιδέες και τις πρακτικές δράσεις τους.

Να καταγράψουν τις δυνατότητες και τις αναγκαιότητες των περιοχών που εκλεγόμενοι θα εκπροσωπήσουν και στη συνέχεια να συνεργαστούν και με τους όμορους Δήμους για την ανάπτυξη υπηρεσιών και εκπόνηση μελετών και προγραμμάτων που θα δώσουν στα σύνορά τους, χαρακτήρα γραμμών που διευκολύνουν την προσέγγιση των κοινών στόχων και την εκτέλεση έργων, χωρίς να αποτελούν δεσμά απομόνωσης και αντιπαλότητας.

Η Δημόσια Διοίκηση αρκείται στα σαφή όρια που θέτει ο νόμος, η Αυτοδιοίκηση όμως προφανώς μέσα στα όρια των νόμων, πρέπει να στηρίζεται στην συνεννόηση, την συνεργασία και την Δημοκρατική συνύπαρξη για να εξυπηρετήσει όσο περισσότερο γίνεται το συμφέρον των δημοτών της.

Οι ίδιοι οι πολίτες πρέπει να εκπλήξουν με τις επιλογές τους και να ψηφίσουν στις ερχόμενες εκλογές όχι με βάση τις πολιτικές προτιμήσεις αλλά με βάση την αξιοσύνη των υποψηφίων και το όραμα που έχουν για τη νέα εποχή που έχει μπει η Ελλάδα.

Το βασικότερο όλων είναι, όμως, να απομονωθούν όλοι εκείνοι που θα αντιδράσουν φοβούμενοι ότι χάνουν τι βιλαέτι τους, την μικροεξουσία τους και ότι αυτό συνεπάγεται.

Το να υπάρχουν πικρίες ή και λάθη για τις συνενώσεις είναι σίγουρο όταν όλα γίνονται στο πόδι. Όπως, όμως, ο Καποδίστριας ήταν μια μεγάλη διοικητική μεταρρύθμιση έτσι και ο Καλλικράτης πρέπει να εφαρμοστεί.

Κι αν υποθέσουμε πως η τωρινή κυβέρνηση κατά βάθος έχει και άλλους στόχους, όπως να ελέγξει καλύτερα την περιφέρεια, να βγάλει για μια 5ετία τους δικούς ανθρώπους και να κυβερνά σε όλα τα επίπεδα...

Τα υπόλοιπα κόμματα κατά κύριο λόγο αυτό που πρέπει να κάνουν είναι να σκεφτούν πως το μεγάλο στοίχημα είναι ο "Καλλικράτης" και πρέπει να πετύχει όσο το δυνατόν μεγαλύτερες διορθώσεις αλλά να στηρίξει έναν θεσμό που ίσως βοηθήσει στο μέλλον τη χώρα σε όλα τα επίπεδα, όχι με το αζημίωτο εντέλει και για αυτούς, που προσδοκούν μελλοντικά την εξουσία...

LIFE PARTY IS OVER 2...


Εδώ που φθάσαμε, είμαστε αναγκασμένοι ν' αποδεχθούμε μια βίαιη συνταγή που είναι ενδεχόμενο να μην έχει καθολική θετική ανταπόκριση.

Γκρίνιες και επικρίσεις θα υπάρξουν απ' αυτούς, που καταχράστηκαν τη σαθρότητα του συστήματος και διόγκωσαν το χρέος, αλλά και μέσα απ' το κυβερνών κόμμα, μετατοπίζοντας τις ευθύνες στην τραγική διαχείριση των προηγουμένων...

Χρωστάμε 300 δις που λήγουν σταδιακά. Τα λεφτά πρέπει να πληρωθούν. Τα επιτόκια ήταν χαμηλά.

Υπάρχει το ερώτημα που πήγαν τα λεφτά. Επενδύθηκαν; Αν ναι που και πόσο αποδίδουν; Φαγώθηκαν; Τι έγιναν επιτέλους;

Τουλάχιστον για την τελευταία δεκαετία, το μεγαλύτερο μέρος πήγε σε αναχρηματοδότηση των δανείων (ήδη είχαμε πιάσει κόκκινο από το 2000). Ενα μεγάλο μέρος (50 δις) τα έφαγαν οι μεγαλοεργολάβοι με τις υπερβάσεις των προϋπολογισμών των έργων. Ενα επίσης σημαντικό μέρος το έφαγε το νοσοκομειακό/φαρμακευτικό κύκλωμα και τα υπόλοιπα φαγώθηκαν στις μίζες από τους διαπλεκόμενους πολιτικούς.

Με ένα κρατικοδίαιτο συνδικαλισμό, με την κάλυψη ελέω κρατικής διαφήμισης από τα χρεωκοπημένα νταβατζο-ΜΜΕ που έδειχναν τα χαζοχαρούμενα lifestyle του ευδαιμονισμού και της Μυκόνου των ολίγων, με μια επίπλαστη ευημερία το 2004 με Ολυμπιακούς Αγώνες, EURO 2004 και όργιο χρηματοδότησης καταναλωντικών δανείων από τις τράπεζες και με μια κοινωνία με βαθιά ριζωμένη τη νοοτροπία της αρπαχτής.Υπάρχει επίσης το ερώτημα αν έχουμε σχέδιο για την επιστροφή των δανεικών.

Οι αγορές λένε σωστά ότι κύριε πρέπει να αρχίσεις να επιστρέφεις. Δε μπορούμε να σε δανείζουμε διαρκώς χωρίς να επιστρέφεις.

Κι εμείς ξεχάσαμε:

Οτι το επίπεδο ζωής σε μια χώρα καθορίζεται από την παραγωγικότητά της.
Οτι δεν παράγεται ούτε πινέζα από την ανύπαρκτη βιομηχανία μας, που το μόνο της σημερινό επίτευγμα είναι να βάζει το γάλα σε κουτιά.

Οτι τρεφόμαστε με δανεικά και πως μια μέρα θα πληρώσουμε το λογαριασμό.

Αν το καλοσκεφθούμε, οι περισσότεροι παραμένουμε φτηνοί καιροσκόποι, εγωπαθείς και εαυτούληδες, καλοπερασάκηδες, συμφεροντολόγοι, λάτρεις του ρουσφετιού, απείθαρχοι στους νόμους, καχύποπτοι με το κράτος, ανοργάνωτοι, ανυπάκουοι στους νόμους (καλά να 'ναι ο βουλευτής μας), κουτοπόνηροι, αυθόρμητοι, συναισθηματικοί κ.α.

Αν θέλουμε ν' αλλάξουμε αυτό που είμαστε, πρέπει ν' αρχίσουμε ν' αλλάζουμε αυτό που κάνουμε...

Αυτά λέγονταν και τα προηγούμενα χρόνια μεταξύ πολιτών σε διάφορες ανεπίσημες κοινωνικές συναντήσεις, όπου πάντα υπήρχαν και οι από σπόντα "πετυχημένοι" κρατικοδίαιτοι αεριτζήδες,που κέρδιζαν το ακροατήριο με το μέρος τους και όσοι τα επισήμαιναν περνούσαν πάραυτα στην πλευρά του γραφικού.

Η πανελλήνια καμπάνια αποβλάκωσης έφταιξε που μας υπεβαλε το σημερινό εξουσιαστικό σύστημα, πολιτικών, διαπλεκόμενων επιχειρηματιών - προμηθευτών - εκδοτών, συνδικαλιστών, προκειμένου να ζούμε εμείς καλά δανειζόμενοι και να τους αφήνουμε να ζούνε ακόμη καλύτερα με τον δημόσιο κορβανά δικό τους.

Τα άλλα όλα είναι φιλοσοφίες. Πρακτικά πράγματα χρειαζόμαστε.

Καλούμαστε εμείς οι Έλληνες, οι "αιώνιοι τεμπέληδες" της Ε.Ε. να αποδείξουμε ότι μπορούμε να τα καταφέρουμε και μόνοι μας..

Αλλά μπορούμε; Η ιστορία λέει ότι στα ζόρια τα καταφέρναμε ενωμένοι έχοντας και τη συνδρομή των ξένων...

Αυτή είναι η τιμωρία μας που τόσα χρόνια, αντί να σιχτιρίζουμε όποιον άχρηστο πολιτικό περνούσε τυχαία από μπροστά μας, κουνάγαμε τις σημαίες στις προεκλογικές συγκεντρώσεις μπας και μας δει ο κομματάρχης και βολέψουμε τα παιδιά μας στο δημόσιο...

Οφείλει όμως η κυβέρνηση να βρει τρόπους να σταθεί αταλάντευτη ενώπιον του λαού και να του πει από τώρα μερικά πράγματα, να τον προϊδεάσει για το τι πρόκειται να συμβεί τα επόμενα χρόνια.

Και όχι μόνον αυτή, αλλά και όλος ο πολιτικός κόσμος να του μιλήσει χωρίς παραπλανητικές δολιχοδρομίες χωρίς ψέματα και μισές αλήθειες, αλλά με ειλικρίνεια, ότι η χώρα πλέον μακροπρόθεσμα θα βγει από την κρίση και πρέπει να ξέρει κάθε πτυχή του προβλήματος...

Την οποία οφείλει να πληροφορείται απ' τους κοινοβουλευτικούς και όχι απ' τους απ' έξω, εχθρούς και "φίλους"...

LIFE PARTY IS OVER 1...


Ένα βασικό επικοινωνιακό πιασάρικο επιχείρημα για την προσφυγή στο ΔΝΤ το οποίο ακούγεται όλο και συχνότερα, είναι ότι στο πάρτυ συμμετείχαμε όλοι και άρα όλοι πρέπει να πληρώσουμε.

Ας πούμε λοιπόν ότι δυνητικά καλεσμένοι στο πάρτυ ήταν 1000.

Οι 100 πήραν λεφτά από τους 900 για να μπουν μέσα και να φωνάξουν σε λίγο και τους υπόλοιπους. Οι 30 έκατσαν πρώτο τραπέζι πίστα. Οι υπόλοιποι 70 στριμώχτηκαν στο μπαρ. Κάθε λίγο κάποιος από τους 70 έβγαινε έξω και έλεγε στους 900:

- Παιδιά σε λίγο θα μπείτε, δώστε κανά φράγκο και θα τα κανονίσουμε όλα...
Με διάφορα τεχνάσματα, υποσχέσεις και απειλές οι 100 είχαν σε διαρκή αφαίμαξη τους 900.

Όταν οι 900 αγρίευαν έβαζαν έναν μέσα για ένα ποτάκι στο όρθιο, να δει τι ωραία που είναι, να το μεταφέρει στους υπόλοιπους να κάνουν λίγη υπομονή ακόμα.

Τα χρόνια πέρασαν, οι 100 πέρασαν υπέροχα, οι 900 ζούσαν με την προσμονή. Οι 30 αγχώθηκαν. Ο λογαριασμός ήταν πολύ μεγάλος. Μπουκάλια, σφηνάκια, λουλούδια, παρελκόμενα.

Είπαν στους 70 να βγουν για μια ακόμη φορά έξω, να μαζέψουν λεφτά. Δεν θα μας δώσουν πάλι, άσε που μπορεί και να μας πλακώσουν, αντέτειναν.

Και τότε οι 30 μεγάλοι συνεννοήθηκαν με το μαγαζί και αποφάσισαν να στείλουν τους μπράβους, να πάρουν από τους πολλούς ότι έχουν και δεν έχουν....

Aυτό έχει ήδη γίνει με την σημερινή κατάσταση, χωρίς να ερωτηθούνε κιόλας αν συμμετέχανε όλοι στο πάρτυ τους...

Γιατί κάποιος που:

1. Δεν ζήτησε και δεν έλαβε διορισμό στο δημόσιο (ο ίδιος ή μέλος της οικογένειάς του) και γενικώς δεν έγινε οικειοθελώς μέρος του αισχρού πελατειακού μας συστήματος.

2. Δήλωνε κάθε χρόνο τα πραγματικά εισοδήματά του και πλήρωνε κανονικά τους φόρους του.
3. Δεν πήρε ποτέ μισθούς ή επιδόματα δυσανάλογα με το έργο που παρήγαγε.
4. Δεν βγήκε στην σύνταξη στα 45 ή στα 50 ή στα 55.
5. Έδινε ή έπαιρνε (ανάλογα με την περίπτωση) κανονικά απόδειξη σε κάθε του συναλλαγή.
6. Δεν πήρε επιδοτήσεις (αγρότες), επιχορηγήσεις (επιχειρηματίες) κλπ με ψευδή ή υπερτιμολογημένα στοιχεία.
7. Δεν έκανε δεύτερη και τρίτη αδήλωτη δουλειά.
8. Δεν απασχόλησε έστω προσωρινά προσωπικό χωρίς ένσημα (πχ. οικιακές βοηθούς κλπ).
9. Δεν μπλόκαρε με απεργίες, διαμαρτυρίες ή έστω μαύρισμα στην κάλπη οποιαδήποτε αλλαγή πήγε να γίνει ή οποιονδήποτε επιχείρησε να ψελλίσει (μέρος) της αλήθειας.

Πράγματι δεν συμμετείχε στο πάρτι. Και δεν πρέπει να πληρώσει μία.

Σίγουρα θα πρέπει να υπάρχουν κάποιοι. Άμα τους βρείτε πείτε τους πως κερδίζουν t-shirt ή πανό που να γράφει:

ΔΕΝ ΥΠΟΘΗΚΕΥΩ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΜΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΧΑΙΡΟΝΤΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΠΟΙΩΝ ΤΑ ΚΛΕΜΜΕΝΑ!

Για παρηγοριά και μόνο, όταν θα κατεβαίνουν σε ανέλπιδες διαδηλώσεις και λοιπούς "αγώνες" σπρωγμένοι από συνδικαλιστές της πλάκας και οιωνεί καλεσμένους στο πάρτυ, αφού από πάνω θ' ακούγεται το:

- Σκάσε και πλήρωνε...

Θα τραβήξουν το πολύ πολύ μια μούντζα στην κοινωνία όπως την κάνανε οι καλεσμένοι του πάρτυ και θα ξαναγυρίσουν στις δουλειές τους για να μαζέψουν ρευστό, να ξαναπληρώσουν τον λογαριασμό ολωνών...

Σίγουρο είναι και πάλι οι αδύναμοι θα πρέπει να θυσιαστούν, διότι τους δυνατούς δεν μπορεί κανείς να τους αγγίξει! Και δεν μπορεί να τους αγγίξει γιατί είναι εκείνοι που ορίζουν τους κανόνες του παιχνιδιού, όπως γίνεται πάντα!

Τετάρτη 28 Απριλίου 2010

FACEBOOK ΑΠΟ ΤΑ 10...

Η/Υ μετά συνδέσεως ADSL αγόρασε γνωστός και μην έχοντας σχετικές γνώσεις με κάλεσε να δείξω στην οικογένεια σε τι μπορεί να χρησιμεύσει ένα τέτοιο (από τα ακριβότερα στην αγορά) μηχάνημα και πως να μπαίνουν και να περιηγούνται στο Internet.

Κυρίως υπεύθυνη για την αγορά του μηχανήματος ήταν η 12 κόρη τους, η οποία μετά από πολύμηνη γκρίνια και συνεχή υπενθύμιση, κατάφερε ν' αποκτήσει αυτό που ήθελε...

Με πρώτο της μέλημα κι ενδιαφέρον πως θα φτιάξει την δική της σελίδα στο facebook. Με καθυστέρηση κιόλας, αφού άλλα παιδιά από το ίδιο δημοτικό σχολείο μετρούν ήδη κι ένα και δυο χρόνια δικτυωμένα κοινωνικώς, μερικά δε και περισσότερο...

Αφού προηγουμένως ζήτησε να μάθει πως θ' αποκτήσει τον δικό της λογαριασμό χρήστη στον Η/Υ, κλειδωμένο και με κωδικό που μόνο η ίδια θα γνώριζε κι ούτε ο μπαμπάς, ούτε η μαμά να μπορούνε να δούνε τι κάνει τις (ατελείωτες) ώρες που είναι online, ή τι άλλο αποθηκεύει όπου αλλού.

Πράγμα εύκολο να κάνει με την ησυχία της, αφού το μηχάνημα εγκαταστάθηκε στο παιδικό δωμάτιο της, με πόρτα που επίσης κλειδώνει, ύστερα από δική της απαίτηση όπως περήφανη με κατατόπισε, αντί σε άλλο σημείο του σπιτιού προσιτό σε όλους.

Μου έδειξε κάποιες σελίδες που είχαν κάνει συμμαθητές/τριες της στο facebook. Όπου δεν είχαν αφήσει καμιά φωτογραφία τους ή στιγμή τους που να μην την είχαν "ανεβάσει" στα sites, ακόμη και βίντεο με πλάκες στους δασκάλους ή άλλα παιδιά, τραβηγμένα με τα υπερσύγχρονα κινητά τους που τα παίζουν στα δάκτυλα κι ας μην μπορούνε να γράψουν κείμενο με μολύβι χωρίς λάθη και σωστή σύνταξη (μην πούμε για πλήρη έκθεση ιδεών), όλα σε κοινή θέα κι ελεύθερη πρόσβαση στον καθένα. Και κάπου εκεί ανάμεσα ανακοινώσεις για το ποιος δάσκαλος είναι καλός, ποιος γυμναστής ωραίος, που θα πάνε το βράδυ, τι θα φάνε και πότε θα γίνει το επόμενο πάρτυ σε μέρος κοντά τους...

Μένει να ξυπνήσουνε σχετικώς και να δικτυωθούνε κάποιοι γέροι παιδεραστές και δεν θα χρειαστεί ξανά να παρκάρουν έξω από τα σχολεία και να την παίζουν την ώρα της γυμναστικής, μπορούνε να το κάνουν από την οικιακή τους ασφάλεια πια.

Κι από κοντά όποιοι άλλοι μπορούνε να φτάσουν τα παιδιά, με όποιο σκοπό...

Χωρίς σοβαρή επιτήρηση από γονείς, αφού η μάνα το μόνο που ξέρει από Η/Υ είναι πως ανοίγει από το μοναδικό μεγάλο κουμπί που υπάρχει στη πρόσοψη, όταν δε το μηχάνημα ανοίξει μπορεί μόνο να κοιτάζει την οθόνη χωρίς να αγγίζει πουθενά, ο πατέρας το πρώτο πράγμα που ζήτησε ήταν αν μπορώ να του βρω online εκείνο το βίντεο της ξανθιάς Ιουλίας, να το βλέπει χωρίς να χρειαστεί να το αγοράσει και πως ν' ανακαλύπτει παρόμοια sites.

Πριν προλάβω να του φτιάξω ένα λογαριασμό e-mail να επικοινωνούμε, ή να του βάλω το δικό μου blog στα "αγαπημένα" του, στον δικό του λογαριασμό χρήστη με δικό του κωδικό, μυστικό από την γυναίκα...

Όπου ΑΝ ΗΞΕΡΕ να το παρακολουθεί και να το διαβάζει τακτικά, θα εύρισκε την διεύθυνση του βίντεο, που δεν είναι δα και το τολμηρότερο ούτε το καλύτερο που έχω δει, ούτε αυτή η συγκεκριμένη είναι αυτή ακριβώς που θέλω για να περάσουμε οι δυο μας καλά...

Αν το ψάχνετε βρείτε το στα στα σχόλια αυτηνής εδώ της δημοσίευσης, σίγουρο είναι πως δεν είναι έτσι μόνο η παραπάνω οικογένεια!

Τρίτη 27 Απριλίου 2010

ΚΑΤΑΝΤΗΜΑ ΚΑΙ ΦΤΑΙΧΤΕΣ...


Η κρίση που περνά ο τόπος μας ίσως είναι η μεγαλύτερη στην ιστορία του Ελληνικού Kράτους.

Η χώρα μας δυστυχώς είχε πάντα χρέη και ελλείμματα. Ήταν αποτέλεσμα των εκάστοτε πολιτικών που μοναδικό τους στόχο απ' ό,τι φαίνεται είχαν το ίδιον όφελος.

Το χρέος της χώρας μας ως ποσοστό του ΑΕΠ είναι το ίδιο με το χρέος την περίοδο του 2000. Παρά τις ευκαιρίες που παρουσιάστηκαν η χώρα μας δεν μπόρεσε να ανάκαμψη με αποτέλεσμα να βρίσκεται στη χειρότερη κατάσταση των τελευταίων δεκαετιών.

Η παραγωγικότητα, η εκβιομηχάνιση, η διαφάνεια με την πάροδο των ετών αντικαταστάθηκαν από την "εκδούλευση" την "αρπαχτή" την αδιαφάνεια και τη Δημιουργική Λογιστική προς τα έξω, στους εταίρους μας.

Όροι που μας επέτρεψαν να πρωτοτυπήσουμε παγκοσμίως οικοδομώντας στην αβεβαιότητα και στην αναξιοκρατία, κρύβοντας τα ουσιαστικά προβλήματα. Η Ελλάδα σαν μία χώρα με υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης και παράγοντας πλούτο, όπως εμφάνιζε η δημιουργική λογιστική, αποτελούσε τον πλέον σημαντικό προμηθευτή σε υπηρεσίες και προϊόντα.

Η αδρανοποίηση του παραγωγικού ιστού της χώρας και η αλόγιστη εκροή πόρων, όπως με την οργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων και την αγορά οπλικών συστημάτων, συνέβαλαν σημαντικά να βρεθούμε στη θέση που βρισκόμαστε τώρα.

Τα μεγάλα έργα υποδομής που πραγματοποιήθηκαν για την εξυπηρέτηση των αγώνων και την δήθεν "ασφάλεια τους" με τα συστήματα που μας προμήθευσαν δεν δούλεψαν και δεν δουλεύουν.κατασπαταλώντας ευρωπαϊκούς και εγχώριους πόρους, θα μπορούσαν να γίνουν με μικρότερο κόστος, αφού θα ήταν απαλλαγμένα από τις διάφορες μίζες...

Το σύνολο των δαπανών που έγιναν στο τόπο μας, όλα αυτά τα χρόνια, δεν συνέβαλαν να αλλάξει θέση η χώρα μας. Η χώρα σταμάτησε να παράγει. Το εύκολο χρήμα και ο γρήγορος πλουτισμός άνοιξαν τον δρόμο για δραστηριότητες, πολλές φορές μη σύννομες. Η κάλυψη των βασικών αναγκών γίνεται κατά το πλείστον από εισαγωγές.

Ήταν γνωστό το αναπόφευκτο, ότι κάποτε θα φτάναμε σε αδιέξοδο κι όμως πολλοί υπεύθυνοι σιωπούσαν.

Γιατί σιωπούσαν οι τραπεζικοί κύκλοι που είχαν σημαντικές προμήθειες για να αποκρύπτουν τα χρέη μας, βγάζοντας ψευδής εκθέσεις;

Γιατί σιωπούσαν τα κράτη των οποίων οι εταιρείες για την πώληση των προϊόντων και των υπηρεσιών τους στήριζαν και προωθούσαν τη μίζα και την αναξιοπρέπεια;
Γιατί σιωπούσαν όλοι αυτοί οι πολιτικοί που διαχειριζόντουσαν τα χρήματα του Έλληνα φορολογούμενου;

Επομένως εύλογα δυσανασχετούν οι πολίτες που καλούνται πάλι να πληρώσουν το μάρμαρο. Να πληρώσουν για ακόμη μία φορά με τον πλέον επώδυνο τρόπο τις πολιτικές επιλογές των μέχρι σήμερα σωτήρων του έθνους.

Γνωρίζουμε ότι τα επόμενα χρόνια θα είναι δύσκολα για όλους μας.

Πότε επιτέλους θα πληρώσουν αυτοί που ευθύνονται;

Δευτέρα 26 Απριλίου 2010

Η ΖΩΗ ΜΕ ΤΟ Δ.Ν.Τ.

Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο είναι εδώ και τα πάντα αλλάζουν γύρω μας.

Πολύ λογικό ακούγεται να διαδηλώνουν αυθωρεί και παρά χρήμα οι άμεσα θιγόμενοι: κρατικοδίαιτοι ρεμπετοσυνδικαλιστές της αφασίας, της λούφας και της παραλλαγής.

Τώρα θα πληρώσουμε όλοι την ρεμούλα των πολιτικών - κρατικοδίαιτων επιχειρηματιών - διεφθαρμένων δημοσίων υπαλλήλων...

Βεβαίως η παρουσία του ΔΝΤ μέσω του μηχανισμού στήριξης δεν έχει μόνο αρνητικά.

Οι καταθέσεις πχ, κινδυνεύουν πολύ λιγότερο απ' όσο μέχρι χθες. Ασφαλώς εάν συνεχιστεί η υποτίμηση του ευρώ έναντι του δολαρίου, θα καταγραφούν μεσοπρόθεσμα απώλειες στο αποταμιευτικό μέγεθος των Ελλήνων.

Για τον λόγο αυτό δεν θα ήταν λανθασμένη κίνηση να μετατρέψει κανείς μέρος των καταθέσεών του σε δολάρια, ώστε όποιες απώλειες υποστεί το ευρώ να τις ισοσταθμίσει με την άνοδο του δολαρίου. Μάλλον χαμένοι είναι όσοι έσπευσαν να βγάλουν τα χρήματά τους στο εξωτερικό, καθώς θα πρέπει να θεωρούν σίγουρο ότι θα δυσκολευθούν να τα ξαναφέρουν στη χώρα, εάν και όταν τα χρειαστούν...

Το πρώτο και ίσως το μοναδικό μέτρο που μπορεί να λάβει ο μέσος Έλληνας είναι να σταματήσει να καταναλώνει άμεσα και αποφασιστικά. Με δεδομένη την αλλαγή στις εργασιακές σχέσεις στον δημόσιο αλλά και τον ιδιωτικό τομέα, εφόσον κάποιος έχει εργασία και αμείβεται ικανοποιητικά καλό είναι να αποταμιεύει όσο το δυνατόν μεγαλύτερο μέρος του εισοδήματός του.

Με τον τρόπο αυτό "αγοράζει χρόνο" από την ενδεχόμενη περίοδο, κατά την οποία ίσως βρεθεί σε πραγματικά δύσκολη θέση, χωρίς δουλειά, με υψηλότατη ανεργία γύρω του, ενώ θα πρέπει να συνεχίσει να συντηρεί εαυτόν και μέλη της οικογενείας του...

Τώρα αλλά και την αμέσως επόμενη περίοδο, δεν φαίνεται ότι είναι καλή ιδέα η αγορά ακινήτου, ιδιαίτερα μεγάλου σπιτιού. Διότι η κίνηση αυτή θα μειώσει δραστικά την ρευστότητα του αγοραστή (ή αντίστοιχα τον δανεισμό του), κι επιπλέον αφού οι τιμές αναμένεται να ακολουθήσουν πτωτική τροχιά κατά τα επόμενα χρόνια, αυτός δεν θα διαθέτει ρευστότητα την περίοδο εμφάνισης των πραγματικά ουσιαστικών ευκαιριών.

Αντιθέτως κάποιο πλεονάζον ακίνητο θα πρέπει να πουληθεί όσο το δυνατόν πιο σύντομα, ώστε να μειωθεί η δανεισμός, εάν υπάρχει, ή να αυξηθεί η ρευστότητα, που θα χρειαστεί οπωσδήποτε τους επόμενους μήνες (ίσως και χρόνια). Στην ίδια κατεύθυνση και λογική, καλό θα ήταν κινητά περιουσιακά στοιχεία, όπως αυτοκίνητα, σκάφη αναψυχής και περιττός μηχανολογικός εξοπλισμός να επιχειρηθεί τώρα να εκποιηθούν, ώστε να μειωθούν τα βάρη και να αυξηθεί η ρευστότητα.

Αυτοί που κυριολεκτικά θάπρεπε να τρίβουν τα χέρια τους είναι οι αγρότες, οι οποίοι, με δεδομένη την παραγωγική τους βάση, μάλλον μπορούν να αισιοδοξούν ότι θα διαβούν την κρίση ευκολότερα, ενώ δεν αποκλείεται να βγουν και σχετικά κερδισμένοι.

Μεγάλοι κερδισμένοι θα είναι οι πιστωτές της χώρας, όπως πάντα συμβαίνει στις περιπτώσεις διεθνούς διάσωσης οικονομιών σε αδυναμία: με την αναδιάρθρωση του χρέους, μεγάλος όγκος ελληνικών ομολόγων θα αποσυρθούν από τις αγορές, περνώντας στα χέρια των φορέων του μηχανισμού στήριξης, με άμεση συνέπεια τη ραγδαία ανατίμηση των τίτλων που θα απομείνουν στους δανειστές του ιδιωτικού τομέα (ελληνικές και Ευρωπαϊκές τράπεζες, ασφαλιστικά ταμεία και επενδυτικά κεφάλαια).

Η αστάθεια που θα προκληθεί στην αγορά θα δημιουργήσει και ευκαιρίες, που όποιος κάνει τη σωστή πρόβλεψη και βεβαίως έχει και ένα σχετικό κεφάλαιο θα μπορούσε να τις μετατρέψει σε σημαντικό κέρδος.

Σε κάθε περίπτωση, καλόν είναι να κρατά ο καθένας ένα μικρό ποσό στο σπίτι του, άμεσα διαθέσιμο, με το οποίο θα μπορεί να αντιμετωπίσει τις βασικές ανάγκες ενός ή δύο μηνών, στην περίπτωση που η κατάσταση επιδεινωθεί πέραν των επίσημων προβλέψεων.

Η περιοριστική πολιτική που θα αναγκαστεί η χώρα να ακολουθήσει δεν θα έχει καμία σχέση με αυτή που γνωρίσαμε έως σήμερα, και δεν θα πρέπει να θεωρείται απίθανο το σύστημα των κοινωνικών παροχών, ακόμη και των αυτονόητων, όπως εκείνων της Υγείας, να αναστείλει το μεγαλύτερο μέρος της δράσης του επί μακρόν.

Γενικώς η περίοδος που ξεκινά από τώρα, θα χαρακτηρισθεί από ανασφάλεια, αναμονή για τα χειρότερα και απώλειες τόσο στο εισόδημα όσο και στις εργασιακές σχέσεις, την επιχειρηματική δράση και, βεβαίως, το επίπεδο ζωής της μέσης ελληνικής οικογένειας, όπως είχε συνηθίσει ως χθες...

Σύνεση και υπομονή και να κοιτάξουμε από εδώ και μπρος πως θα την βγάλουμε. Ας περάσουμε την φουρτούνα με αξιοπρέπεια.

Σάββατο 24 Απριλίου 2010

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΗ ΠΡΟΣΦΟΡΑ...


Είστε επιχειρηματίας ή ελεύθερος επαγγελματίας και σας έχει επηρεάσει η οικονομική κρίση;

Δεν μπορείτε να κάνετε τίποτα με την γενικότερη οικονομική κατάσταση του τόπου.
Μπορείτε να κάνετε κάποια πράγματα ωστόσο, που θα σας βοηθήσουν να βγείτε ΕΣΕΙΣ αλώβητοι...

Μην επιτρέπετε στην αίσθηση του επείγοντος να σας πιέσει στο να κάνετε επιπόλαιες περικοπές (π.χ. Επιπόλαιες και επικίνδυνες περικοπές είναι σε τομείς Εκπαίδευσης εσάς και του προσωπικού σας, δαπάνες αποτελεσματικής Διαφήμισης, καινούριες τακτικές Μάρκετινγκ).

Αντιθέτως, γίνετε σοφοί διαχειριστές του χρήματος που έχετε...

Πάρτε πλεονεκτική θέση στην αγορά. Μην χάσετε ευκαιρίες προβολής που θα σας βοηθήσουν να γίνετε ανταγωνιστικότεροι.

Όπως την μοναδική και προσιτή ευκαιρία που σας προσφέρει η διαδικτυακή τηλεόραση. Τα Διαδικτυακά Κανάλια της INTRON tv και Way2goGreece:

Με το δικό σας βίντεο (ως 15 λεπτά μέγιστη διάρκεια) που θα φτιάξουμε σε συνεργασία και θα δείχνει ποιος είστε, τι προσφέρετε, τους χώρους έκθεσης - πώλησης ή τις εγκαταστάσεις παραγωγής σας, τι όφελος θα έχει ο πελάτης προτιμώντας εσάς, πού διαφοροποιείστε από τον ανταγωνισμό, πως βρεθήκατε στον χώρο αυτόν, να καταλάβει πως δεν είστε τυχάρπαστοι μα αγαπάτε αυτό που κάνετε και το ξέρετε καλά και θα τελειώνει με την διεύθυνση και τα στοιχεία επικοινωνίας σας.

Το βίντεο θα προβάλλεται για έναν χρόνο (12 συνεχόμενους μήνες) στο κυλιόμενο 24ωρο πρόγραμμα των καναλιών, με διεθνή προβολή και μεγάλη τηλεθέαση, μα σε προσιτή τιμή που ο καθένας σοβαρός επιχειρηματίας - επαγγελματίας μπορεί να διαθέσει.

Με αποτέλεσμα την κατακόρυφη αύξηση της προβολής σας σε ποιοτικό κοινό (που συνεχώς πληθαίνει με τις δικές μας προσπάθειες) και την ευρεία αναγνωρισιμότητα σας.

Σκεφτείτε εσείς τώρα αν η δική σας επιχείρηση στην Παραγωγή - Κατασκευές - Εμπόριο, Τουρισμό - Εστίαση - Ψυχαγωγία, Γεωργικά - Κτηνοτροφικά - Βιολογικά προϊόντα ποιότητας, Εκπαίδευση, Μεταφορές, Εξαγωγές, Καλλιτεχνικές - Παραδοσιακές - Αθλητικές δραστηριότητες, Χρηματοοικονομικές - Μεσιτικές - Ασφαλιστικές εργασίες, Οργάνωση Εκθέσεων - Εκδηλώσεων, κλπ, μπορεί να επωφεληθεί από την προσφορά μας.

Να "πάρετε κεφάλι" από τον ανταγωνισμό και να ξεχωρίσετε σε αυριανούς δυνητικούς πελάτες...

Οι πελάτες αποτελούν την σάρκα και το αίμα μιας επιχείρησης. Οι ευχαριστημένοι πελάτες (δική σας ευθύνη αυτό) και η ανυπολόγιστη "από στόμα σε στόμα" διαφήμιση που ευχαρίστως σας κάνουν, ειδικά σε περιόδους οικονομικής αναστάτωσης και κοινωνικού θυμού θα σας φέρουν εισοδήματα, εκτίμηση, ικανοποίηση και επίσης αποτελούν το οξυγόνο για κάθε επιχείρηση που πασχίζει να αναδυθεί μέσα από τον βάλτο της κρίσης και της αβεβαιότητας...

Είτε δραστηριοποιείστε τοπικά, είτε κάνετε κι εξαγωγές σε άλλες αγορές, η διαφοροποίηση σας και η προβολή σας είναι κάτι που πρέπει να πάρετε στα σοβαρά, σήμερα κιόλας.

Επικοινωνήστε μαζί μου στο e-mail:
kmas01@pathfinder.gr ή από το profile μου.

Για προσωπική συνάντηση στα Χανιά όπου μένω, και την λοιπή Κρήτη με λίγη προσπάθεια.


Για τη υπόλοιπη Ελλάδα, πάλι θα βρούμε την καλύτερη εφικτή λύση, μαζί με τα INTRON tv και Way2goGreece με έδρα την Αθήνα...

ΨΥΧΗ ΒΑΘΕΙΑ (Η ΤΑΙΝΙΑ)...


Ταινία του Παντελή Βούλγαρη του 2009.

Μία ταινία που πραγματεύεται τη πραγματικότητα του Εμφυλίου Πολέμου και των ανθρώπινων καταστάσεων και συναισθημάτων που πηγάζουν από αυτό, καθώς δεν έχει νικητές και ηττημένους. 1949, τρίτη χρονιά του Εμφυλίου Πολέμου. Στα βουνά της Δυτικής Μακεδονίας σε μεγάλες και μικρές μάχες, μέρα και νύχτα, το αίμα κυλάει ποτάμι.

Δύο αδέρφια, ο Ανέστης 17 χρονών και ο Βλάσης 14, βρίσκονται σε αντίπαλα στρατόπεδα. Τσοπανόπουλα που γνωρίζουν καλά τα υψώματα, τα δάση, τα ποτάμια και τα περάσματα, τα δύο παιδιά χρησιμοποιούνται ως οδηγοί, ο Ανέστης του Εθνικού Στρατού και ο Βλάσης του Δημοκρατικού Στρατού.

Μοιραία βρίσκονται με όπλο στο χέρι σε ομάδες που πολεμούν απέναντι και βάλλουν η μία εναντίον της άλλης. Η συμφιλιωτική ματιά του σκηνοθέτη ήταν αναμενόμενο ότι θα ενοχλήσει τα δύο άκρα των εμπλεκομένων στον πόλεμο..

Δείτε την
ΤΑΙΝΙΑ

LAUREL & HARDY: PICK A STAR (SHORT OLD MOVIE)...



Hal Roach Studios produced "Pick A Star" in 1937. This is an edited short that made of all the Laurel & Hardy cameo sequences.

Παρασκευή 23 Απριλίου 2010

TOY AΪ - ΓΙΩΡΓΗ ΤΟ ΣΦΟΥΓΓΑΤΟ...


Πανηγύρι βοσκών σήμερα του Αϊ - Γιώργη η γιορτή και με την παρέα την όμορφη, όπου ταιριάζουν οι πανηγυριώτες την κουβέντα τους ανάμεσα στο κρασάκι και τον μεζέ, φάγαμε, χαρήκαμε αλλά και μάθαμε πολλά...

Κάποιος βοσκός, είχε να μας πει το παρακάτω ανέκδοτο:

Στη χάρη τ' Αϊ Γιώργη, οξ' απού το χωριό είν' η γι' εκκλησία του, είχε ταμένο ένα σφουγγάτο, ο μπάρμπα Μανώλης.

Σαν το μαγείρεψε το κολατσιό, πιτήδεια - πιτήδεια η νοικοκερά του, το 'βαλε στην πιατέλα και το πήγε στο μοναστήρι. Τ' άφηκε κατ' απού την εικόνα τ' αγίου, σταυροκοπήθηκε κι έφυγε...

Δυο χωριανοί, συντέκνοι, που περνούσανε το μεσημέρι όξ' απού την εκκλησία, μπήκανε μέσα να προσκυνήσουνε.

Θωρούνε το σφουγγάτο, που μοσχομύριζεν ακόμη και το φάγανε.
Φεύγοντας, ευχαριστημένοι, λένε:

- Ν' αφήσουμε, σύντεκνε, ένα κάτι ντις στον άγιο για το σφουγγάτο;

- Ν' αφήσουμε, συμφωνά κι ο σύντεκνός του...

Αφήνουνε είκοσι δραχμές, μα όξω να βγούνε, δεν εφέγγανε...

Αφήνουνε πενήντα, μα πάλι τα ίδια...

Βάνουνε στη χαραμάδα τσ' εικόνας, από ένα κατοστάρικο κάθα εις τους, και... (ω του θαύματος)... φεύγουνε.

Σαν βγήκανε όξω, σταυροκοπιούνται και λένε:

- Άγιε μου Γιώργη, μεγάλη η χάρη Σου! Καλός και καλός και θαματουργός είσαι, μα τα σφουγγάτα σου, είναι ακριβά, θεοψυχά μας!...

******************************************
Ετούτο το πανηγύρι είναι το πλειά καλύτερο πανηγύρι μας, και η εκκλησούλα του Αγίου είναι κοντά στη γειτονιά μου εμένα και κατέω από κάθα χρόνο πως:

Ο παπάς, δύο τρεις ημέρες, πρωτύτερα πλερώνει ένα άνθρωπο και τονέ πέμπει να φράξη τ' Αγιωργιού τη κούρτα. Τη παραμονή παίρνει κοπέλια του Σχολειού και μεταφέρνει ό,τι πράγματα του χρειγιάζουνται για τη λειτουργία, απού τη μεγάλη εκκλησία.

Οι πανηγυριώτες έρχουνται αποβραδύς μα και το πρωί έρχουνται απού τα κοντινά χωριά. Τη φετεινή χρονέ το πανηγύρι μας εγίνηκε με μεγαλύτερη χαρά, για την ολότητα του χωριού μας.

Ηταν η μέρα που για πρώτη φορά ήρθε αυτοκίνητο στο χωριό μας ύστερα από πολλώ χρόνων αγώνα και δουλειά για την κατασκευή, νιούς πρόχειρου αμαξοτόδρομου. Πρίχου να καλοξημερώση ο παπάς παίζει τη καμπάνα, που είναι κρεμασμένη στο κλάδο μιας ελιάς του Αγίου, γιαμιάς από πάνω απού την εκκλησιά. Μπαίνει στην εκκλησία κι αρχινά το «Ευλογητός ο Θεός».

Πολλές φορές όμως, τσι πλειότερες φτάνουνε εις τον Αγιο οι Μητατάρηδες βοσκοί με τα κουράδια τους. Ούλα τα οζά και οι αίγες του χωριού που βγάνουνε γάλα πρέπει νάρθουνε και ν' αρμεχτούνε στον Αϊ Γιώργη.

Διαβάζει λοιπόν ο παπάς τα πρώτα λόγια και μιτσοί και μεγάλοι οι προσκυνητές φτάνουν ακατάπαυστα. Προσκυνούνε την εικόνα του Αγίου που είναι τοποθετημένη απ' όξω δεξιά τση πόρτας άφτουνε το κερί τους, κι ύστερα πιάνουνε θέσεις στην αυλή, τσ' εκκλησίας, γύρω απ' αυτήν, πάνω απού τα περβόλια και γύρου απ' τη κούρτα.

Ο επίτροπος βγάνει ένα μιτσό στρογγυλό τραπεζάκι, στρωμένο μ' ένα κεντητό τραπεζομάντηλο, και το βάνει κοντά δίπλα, απού την ελιά με τη καμπάνα. Βάνει απάνω στο τραπεζάκι μερικά αρτοφόρια κι ένα ποτήρι νερό με μια ροδαρέ αρισμαρίδες. Ερχεται ο παπάς που βαστά το Σταυρό με το θυμιατήρι. Διαβάζει και κάνει τον αγιασμό του νερού, ύστερα παίρνει το ποτήρι με το νερό βουτά μέσα τη ροδαρέ, ραντίζει τα οζά και τ' αγιάζει τη στιγμή που τελειώνει το άρμεμά τους.

Το άρμεμα των οζώ εις τον Αϊ Γιώργη, κιανείς δεν είναι σε θέση να μου πει από πότες έχει επικρατήσει. Εμείς τόχουμε βρωμένο ετσά απού τσι παλιούς μας, κι εκείνοι πάλι απού τσι πλειά παλιούς, κι αυτωνών των το παραδώκανε οι πλειά πάνω, και κιανείς δεν κατέει να πη, πόσες γενεές, έχει περασμένες ετούτο το έθιμο.

Ετούτο τον καιρό τα οζά είναι ούλα μητατεμένα απάνω στα βουνά του χωριού. Οσο αλλάργο κι αν είναι, τα οζά πρέπει να τα φέρουνε στον Αϊ Γιώργη και τα φέρνουνε.
Ο Αγιος κάνει θαυμάτα και δεν αφήνει ατιμώρητο εκείνο που θα σκεφτεί να μη τα φέρει τα αιγοπρόβατά ντου. Λένε πως τσι δέρνει τσι βοσκούς, και ούλοι φοβούνται το ξύλο ντου...

... Ο πατέρας μου λέει πως ο Μπουγιούκαλος πάλι που ήτανε απού το χωριό κοντά στο δικό μας, τον Καλλικράτη και είχε συζευτάδες στο δικό μας χωριό και το μιτάτο τόχανε στα σύνορα των Μαδάρων των δυό χωριών, είπε πώς δεν τάφερνε λέει εκείνος τα οζά ντου στη Γωνιά τόσο αλλάργο κόσμο, να τ' αργμέγει εις τσ' αγίους.

Στην ίδια ώρα εκείνη φεύγουνε τρεις τράοι προβατάρηδες που τσ' είχανε αρχηγούς και οδηγούς στο κουράδι, προβέρνουνε από μια βουνοκορφή του χωριού μας τη Κεφάλα, απ' όπου φαίνεται ούλο το χωριό, θέτουνε χάμες και ψοφούνε. Σαν τσ' ηύρε ύστερα και τσι τρεις ψοφισμένους τσι λυπήθηκε όπως θα ελυπάτο αν εθώριε ψοφισμένα ούλα ντου τα οζά. Εκατάλαβε πως ήταν θαύμα του Αγίου, για την απόφασή ντου να μην αφήσει τους βοσκούς να πάνε τα οζά, κι έκαμε τάξιμο, όπου κι ανέ τάχη, κι ώστε να ζη και νάχει, να τα πηγαίνει. Κι ως τα που πόθανε κιόλας πριν λίγους χρόνους του Μπουγιούκαλου τα οζά δεν εξαναπουσιάσανε απού τον Αϊ Γιώργη....

Ο παπάς μέσα στην εκκλησιά, με τσι ψαλτάδες, σιγοψέλνουν και συνεχίζουν την λειτουργία τους και κάθα που θα απαρμεχτεί το κάθα κουράδι, βγαίνει ο παπάς για τον αγιασμό των οζώ.

Οι πανηγυριώτες εξακολουθούνε να έρχουνται απού τα γυροχώρια κι απ' αλλού βαστώντας και τα τασίματά τους, συνήθως άρτους.

Ο Μπιτσινής είναι ακόμη γεμάτος οζά που ανημένουνε τη σειρά τους για τ' αρμεκτό...
...Αρμέγουνται και τα τελευταία οζά και φεύγουν. Η καμπάνα χτυπά και γυρίζουν τη λιτανεία, ψάλλοντας.

«Ω, των αιχμαλώτων ελευθερωτής, και των πτωχών υπερασπιστής...».

Το «Χριστός Ανέστη...».

Αλλη φορά κοντεύει, άλλη φορά περνά το μεσημέρι, όταν τελειώνει η λειτουργία.
Τσ' άρτους τσ' έχουνε κιόλας κομμένους, και ούλοι οι προσκυνητές παίρνουν το αντίδερο από του παπά τα χέρια, ύστερα παίρνουν άρτο και αρτοφόρια.

Πρίχου να φύγομε απού τον περίβολο τσ' εκκλησίας, κάτω από μια ελιά έχουνε μεταφέρει ένα καζάνι γεμάτο γάλα. Στέκουνε εκειά μερικές κοπελιές με ποτήρια, τα γεμίζουνε γάλα και προσφέρουνε σε ούλους. Κιανείς δεν πρέπει να περάσει χωρίς να πιή, όσο γάλα θέλει. Τα άλλα λαβέντζια το γάλα το μοιράζουνε σε ούλα του χωριού τα σπίθια από λίγες οκάδες στο κάθα σπίτι και όποιοι άλλοι θέλουν, μπορούνε να πάρουνε. Ετσά θωρείς κάθα ένα και βαστά το χρειγιασίδι ντου και σιμώνει στο καζάνι...

(Γεωργ. Ν. Ψυχουντάκη: «Αητοφωλιές στην Κρήτη» σ. 116-121).

ΖΩΗ ΜΕ ΠΙΣΤΩΣΗ 25...


Συχνά έβλεπε ο Κάκος γύρω του να αναφέρεται το Networking Marketing - Multi Level Marketing - MLM - Πωλήσεις μέσω Δικτύου, σαν τρόπος προώθησης κάποιων ξεχωριστών προϊόντων από μια εταιρεία στους καταναλωτές, μέσω ανεξάρτητων συνεργατών και χωρίς εμπλοκή άλλων μεσαζόντων του εμπορίου, με αποτέλεσμα καλύτερες τιμές στους πελάτες για αυτήν την ποιότητα των προϊόντων...

Κι όχι μια μόνο συγκεκριμένη εταιρεία, υπήρχαν κάμποσες και με ποικιλία προϊόντων στον χώρο αυτόν και στον τόπο που ζούσε, άλλες καλές κι άλλες όχι και τόσο.

Είχε τη ευκαιρία να γνωρίσει 4 από αυτές σε ενημερωτικές συναντήσεις που οι ίδιες και τα μέλη τους οργάνωναν τακτικά κι έμαθε κάποια πράγματα για το πως δουλεύουνε.

Είχε τον τρόπο της η καθεμιά, άλλη πρόβαλλε το μέγεθος και τα χρόνια λειτουργίας της στην διεθνή αγορά, άλλη τις αμοιβές που κέρδιζαν όσοι πετύχαιναν στα πλάνα της, άλλη τα δώρα που πρόσφερε τακτικά στους συνεργάτες που διακρίνονταν...

Θέλοντας να το δοκιμάσει κι αυτό σαν τρόπο Money Making, έχοντας μάθει καλά από την ενασχόληση του με τις ευκαιρίες του Internet να ξεχωρίζει μια εταιρεία με προϊόντα και πωλήσεις μέσω δικτύου από ένα σχήμα εύκολου πλουτισμού που κάποιοι χρησιμοποιούσαν να μαζέψουν χρήματα από κορόιδα, συνδέθηκε σαν συνεργάτης με μια εταιρεία που επέλεξε...

Δεν επέλεξε αυτήν που έκανε τον περισσότερο θόρυβο και τα χαρτάκια της βρίσκονταν σε κάθε τοίχο ή κολόνα ή συχνά στα παρμπρίζ των αυτοκινήτων εκνευρίζοντας τον αδαή κόσμο, μα μια άλλη που αν και μεγαλύτερη, αρχαιότερη και καλύτερη, είχε σοβαρούς ανθρώπους - συνεργάτες που την δούλευαν αθόρυβα με τον τρόπο τους, βασισμένοι στην ποιότητα των προϊόντων της και το πλάνο Marketing που ικανοποιούσε κι αποζημίωνε καλά εκείνα τα άτομα που αφιέρωναν χρόνο για αυτά...

Έτσι ο Κάκος με κάποιο ακριβούτσικο τίμημα (είπαμε, εδώ ασχολιούνταν μόνο όσοι πιστεύανε πως θα τα καταφέρουν και ήταν σοβαροί και συνεπείς, δεν ήταν για περίεργους προς δοκιμή και μόνο, γιαυτό ήταν η ακριβότερη από τις άλλες εταιρείες) ποσόν σε μετρητά που έβγαλε από τις κάρτες του, αγόρασε το πακέτο συνεργασίας κι έγινε μέλος της FLP, της κορυφαίας εταιρείας με προϊόντα διατροφής και περιποίησης βασισμένα στην aloe - vera. Όπως τα είδε από κοντά σε μια παρουσίαση γνωριμίας της εταιρείας και τα εκτίμησε, σαν γνώστης διατροφής κι ευεξίας που πάντα ήταν.

Με λίγες εκατοντάδες ευρώ από τις κάρτες του, όταν μόλις είχε καθιερωθεί σαν νόμισμα συναλλαγής, είχε την ευκαιρία να δημιουργήσει μια δική του επιχείρηση διανομής των παραπάνω προϊόντων βασισμένη στην υποδομή της εταιρείας.

Αν ήθελε τώρα να κάνει μια άλλη μικρή συμβατική επιχείρηση πχ ένα μικρό μπακάλικο στην γειτονιά του να πουλά ντομάτες και κρομμύδια, δεν τον έφταναν όλα τα λεφτά που μπορούσε να τραβήξει από όλες τις κάρτες του μαζί, κι αυτό με αβέβαια αποτελέσματα...

Έτσι όμως με μια ελάχιστη αρχική επένδυση είχε δυνατότητα είτε κάποιου πρόσθετου εισοδήματος πουλώντας προϊόντα σε πελάτες σε τιμές λιανικής, είτε σημαντικών κερδών σε βάθος χρόνου αν "έχτιζε" ένα δίκτυο διανομής με πολλούς συνεργάτες που θα έκαναν ότι κι αυτός, που δεν θα εκτεινόταν μόνο στην χώρα του αφού υπήρχαν γραφεία κι αποθήκες της FLP σε πάνω από 100 χώρες τότε...

Δεν είχε παρά να βάλει τα προϊόντα της στην ζωή του, όπως κι έκανε ο Κάκος και να αρχίσει να μιλά για αυτά σε άλλους ανθρώπους για να ξεκινήσει...


ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ...

Πέμπτη 22 Απριλίου 2010

HOME (MOVIE)...


Παγκόσμια Ημέρα της Γης 2010.

Έχει τις ρίζες τις στα κινήματα της δεκαετίας του 70, όταν για οι άνθρωποι διαπίστωσαν ότι οι πόροι του πλανήτη δεν είναι ανεξάντλητοι και η χωρίς όρια εκμετάλλευσή τους οδηγεί ανεπιστρεπτί στην καταστροφή του και φυσικά στην επιβάρυνση της ποιότητας ζωής του ανθρώπου.

Στις 22 Απριλίου του 1970 περίπου 20 εκατομμύρια Αμερικανοί συμμετείχαν σε εκδηλώσεις σε όλη τη χώρα οι οποίες αργότερα θεωρήθηκαν ο πρόδρομος του οικολογικού κινήματος. Η Ημέρα της Γης καθιερώθηκε να γιορτάζεται 22 Απριλίου με εκδηλώσεις και κινήσεις από εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο.

Τα πρόσφατα γεωλογικά φαινόμενα (έκρηξη ηφαιστείου) αλλά και η ήδη επιβαρυμένη περιβαλλοντική κρίση, μας καλούν να συνειδητοποιήσουμε Πολιτεία και φορείς ότι θα πρέπει να ενεργοποιήσουμε μέτρα, γιατί η προστασία του περιβάλλοντος είναι υπόθεση που αφορά όλους μας.


HOME (MOVIE)

We are living in exceptional times. Scientists tell us that we have 10 years to change the way we live, avert the depletion of natural resources and the catastrophic evolution of the Earth's climate.

The stakes are high for us and our children. Everyone should take part in the effort, and HOME has been conceived to take a message of mobilization out to every human being.

For this purpose, HOME needs to be free. A patron, the PPR Group, made this possible. EuropaCorp, the distributor, also pledged not to make any profit because Home is a non-profit film.

HOME has been made for you : share it! And act for the planet.

ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ...


Σε αγωνιστικές κινητοποιήσεις καλούσε από το πρωί η ντουντούκα του "αγωνιστή", μα μάλλον το ψιλό δούλεμα και την αδιαφορία των πολιτών που περνούσαν από μπροστά του βιαστικοί εισέπραττε, αντί την συμπαράσταση και την παρουσία τους στον αγώνα.

Για να ανοίξουνε τα μαγαζιά τους οι επαγγελματίες που δεν έχουν να περιμένουν τίποτα από τον συνδικαλισμό για την εξασφάλιση του σημερινού επιούσιου...

Ή άλλοι σπεύδουν να τακτοποιήσουν τις δουλειές και τους λογαριασμούς εκμεταλλευόμενοι τις διήμερες απεργίες, που αφορούνε όμως μόνο κεκτημένα δικαιώματα ήδη βολεμένων υπαλλήλων...

Οι συνήθεις ύποπτοι που δίνουν το παρόν πιεζόμενοι κομματικά και μερικοί αργόσχολοι θα φέρουν εις πέρας και τον σημερινό "αγώνα", έτσι για το θεαθήναι...

Είπαμε, όταν η συμμετοχή των πολιτών στα δρώμενα του τόπου μας εξαντλείται στο να απαντάνε σε γκάλοπ για το ποιος είναι καταλληλότερος πρωθυπουργός και μια - δυό φορές κάθε τέσσερα χρόνια μπροστά από μια κάλπη, τους αξίζουν να κυβερνώνται από αυτούς που συνήθως κυβερνάνε.

Τα κεφάλια μέσα και κουπί στην γαλέρα με την ελπίδα να βρεθεί ένας Καραμανλής, Παπανδρέου, Καρατζαφέρης, Παπαρήγα, Τσίπρας, Σαμαράς ή οποιοσδήποτε άλλος επίδοξος μεσσίας για να τους σώσει με το αζημίωτο φυσικά...

Η πλειοψηφία είναι μέτριοι και δουλικοί στα συμφέροντα που τους βοήθησαν να αναδειχθούν παρά την ανεπάρκεια τους.

Και αυτό ισχύει για όλα τα κόμματα.

Μα ταυτόχρονα εκλεγμένοι από αρκετά ηλίθιους πολίτες με το σιγοντάρισμα και των ΜΜΕ, ώστε να σιγουρευτούν πως δε θα καταλάβουνε πόσο φαύλοι είναι...

Και υποδαύλιση του ατομικού πάνω από το κοινό καλό...

Στην επόμενη συγκέντρωση για το ασφαλιστικό, τα εργασιακά δικαιώματα, την παιδεία ή την υγεία όλοι στις δουλειές τους μην χάσουν κανά μεροκάματο ή μην τους βάλει στο μάτι το αφεντικό...

Και εννοείται γκρίνια για τους ασυνείδητους διαδηλωτές που δεν τους αφήνουν να προλάβουνε έγκαιρα να πάνε να τραβήξουνε το καθημερινό τους κουπί στην γαλέρα.
Μόνο συμμετοχή σε μαζικές κομματικές συγκεντρώσεις ή ομιλίες για να δώσουνε το παρόν και να καταφέρουνε να διπλαρώσουνε κανά επίδοξο βουλευτή προκειμένου να τους κάνει μελλοντικά κανένα ρουσφέτι.

Σούζα όλοι μπροστά στους έχοντες την εξουσία. Με καμμιά θεατρινίστικη έξαρση πού και πού, με γουρλωμένα μάτια, φουσκωμένες φλέβες στον λαιμό, χέρια ψηλά στον αέρα και πολλά ντεσιμπέλ, όταν τα ατομικά συμφέροντα και μόνο θίγονται.

Θέλει μεγάλη δύναμη για να αποδεχτείς ότι αυτοί που πίστεψες και εμπιστεύτηκες σε πρόδωσαν...

Μα είναι ώρα προσωπικής ευθύνης για τον καθένα και την καθεμιά, για όλους να ορθώσουνε το ανάστημά τους διότι θα βρεθούνε με την πλάτη στον τοίχο για πολλά, πολλά χρόνια. Να θυμηθούνε πως έχουνε χρέος στους εαυτούς τους, στις οικογένειές τους, στις νεότερες γενιές να αντιδράσουνε.

Η ζωή τους είναι πολύ μικρή. Μην τους αφήνουνε να τη λεηλατούν. Τα παιδιά τους περιμένουν από αυτούς, να μην αφήσουνε τα κερδοσκοπικά αρπακτικά να τα κάνουν κιμά για τα μπιφτέκια των σκύλων τους.

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή είναι εδώ. Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα είναι εδώ!. Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο είναι εδώ.

Δι' αντιπροσώπων τους στο καφενείον "Η Ωραία Ελλάς". Μπάτε σκύλοι αλέστε και αλεστικά μη δώσετε...Τα ζαλισμένα κοτόπουλα που τους αφορά πρωτίστως, πάλι απουσιάζουν...

Ο ΝΟΜΟΣ ΤΗΣ ΑΝΑΞΙΟΤΗΤΑΣ...



Με τον Άκη Αγγελάκη LLM, SAC Dip. Authorized Trainer/Counselor (και καλό μου φίλο).

*******************************************
Ο Άκης Αγγελάκης είναι από τους πρωτοπόρους επιστήμονες δασκάλους προσωπικής και επαγγελματικής επιτυχίας στην Ελλάδα. Με περισσότερες από δύο δεκαετίες εμπειρίας στη διδασκαλία βιωματικών σεμιναρίων για την ανάπτυξη προσωπικών ικανοτήτων και την επίτευξη επαγγελματικής επιτυχίας κι ευημερίας.


Έχει συνεργαστεί ως εξειδικευμένος σύμβουλος με μεγάλες επιχειρήσεις και κρατικούς οργανισμούς σε θέματα Παρακίνησης Ανθρώπινου δυναμικού, Ανάπτυξης Πωλήσεων, Επικοινωνίας, Επίτευξης Στόχων, Ομαδικότητας, Διοικητικών Ικανοτήτων και Ψυχολογίας της Επίτευξης.

Τετάρτη 21 Απριλίου 2010

21 ΑΠΡΙΛΙΟΥ...


Κάθε χρόνο τέτοια μέρα, δεν παραλείπουμε να εκφράσουμε ως έθνος και ως μεμονωμένοι πολίτες, την αντίθεσή μας προς τη χούντα των συνταγματαρχών η οποία, από την 21/4/1967 και επί μια επταετία, είχε το απόλυτο πρόσταγμα εξουσίας στη χώρα στο πρότυπο του στρατώνα, με αξιοπρόσεχτο αντίκτυπο στην πολιτική, κοινωνική, οικονομική και πνευματική ζωή των πολιτών.

Η αντίσταση του Ελληνικού λαού άρχισε από τις πρώτες κιόλας μέρες και διατηρήθηκε, στην Ελλάδα και στο Εξωτερικό, όλη την εφταετία.Πολλοί Έλληνες, εξαιτίας της ιδεολογίας και των αρχών τους, γνώρισαν διώξεις, φυλακίστηκαν, βασανίστηκαν, εξορίστηκαν, έχασαν και τη ζωή τους ακόμα, με αποκορύφωμα όλων όπως είθισται να πιστεύεται, την αιματοβαμμένη θυσία των νέων στο Πολυτεχνείο του Νοέμβρη του 1973.

Η Χούντα υπό την πίεση των αγώνων πολλών συμπατριωτών μας που αντιστάθηκαν και υπό το βάρος της Κυπριακής τραγωδίας που η ίδια προκάλεσε, εγκατέλειψε την εξουσία και τη Χώρα ολόκληρη σε πλήρη εξαθλίωση.

Στα μετά το 1974, την κατάρρευση της χούντας και τον ερχομό των πολιτικών, συνηθίζουν οι πολιτικοί κρατούντες και αντιπολιτευόμενοι, να ενθυμούνται τα δεινά που επέφερε στον τόπο η χούντα και, με ρητορικούς λόγους, επιδιώκουν να τονώσουν υπέρ της δημοκρατίας το ηθικό του λαού και να θερίσουν εν τη γενέσει της κάθε φιλοδοξία ανατροπής του υφιστάμενου πολιτεύματος.

Αν βρισκόμαστε σήμερα εδώ που βρισκόμαστε, είναι γιατί η ιστορία του τόπου μας, οι ηγέτες μας και η δική μας, προσωπική συνεισφορά στην τελική διαμόρφωσή της, ήταν οι κύριοι παράγοντες που μας οδήγησαν στο σήμερα.

Η επαναστατική - χουντική επέτειος και η σημερινή, δύσκολη συγκυρία θυμίζουν αυτό που είπε ο άγνωστος Ινδός σοφός:

- Η μόνη προϋπόθεση για να μπορέσει κάποιος να σηκωθεί και να πορευτεί πάλι μπροστά, είναι να έχει, προηγουμένως, πέσει κάτω...

Σήμερα, 43 χρόνια μετά την πτώση της Χούντας, υπάρχει στην μνήμη ακόμη μια αλληγορική απάντηση που έδινε ένας πολίτης σε έναν γείτονα του που νοσταλγούσε τέτοια καθεστώτα τότε και που του έλεγε πως:

- Στα χρόνια της δικτατορίας του Μεταξά και του Παπαδόπουλου, υπήρχε ασφάλεια και ησυχία, όλοι είχαν δουλειά, φαγητό και γιατρό όταν τον ήθελαν...

Απαντούσε λοιπόν ο άλλος:

- Μα και τα μουλάρια μας σύντεκνε τα 'χουνε ούλα τούτα-να! Δουλειά έχουνε κάθε μέρα, η πάχνη των είναι γεμάτη, κοιμούνται στον σταύλο ανενόχλητα από λύκους, ο γιατρός είναι δίπλα τους κάθε που θα χρειαστεί, μα είναι κάθε μέρα...μουλάρια!

ΟΠΩΣ ΜΑΘΟΥΝ ΤΟΝ ΚΑΘΕΝΑ...

Γιατί κάνουμε κάτι έτσι κι όχι αλλιώς, χωρίς να ξέρουμε αληθινά γιατί...

ΓΥΝΑΙΚΟΚΑΤΑΚΤΗΤΕΣ...

1. Ο ΕΛΠΙΔΑΚΙΑΣ: Δεν κάνει τίποτα, μα ελπίζει ότι κάποτε θα συναντήσει τη γυναίκα που θα τον θέλει. Είναι απογοητευμένος και απελπισμένος κι εντέλει καταλήγει μόνος...

2. Ο ΠΕΡΙΣΤΑΣΙΑΚΟΣ: Δοκιμάζει περιστασιακά, απογοητεύεται εύκολα. Βασίζεται στην τύχη και στις συγκυρίες για να κάνει μια προσπάθεια...

3. Ο ΘΕΩΡΗΤΙΚΟΣ: Είναι μελετητής της τέχνης της γοητείας, προσπαθεί συνέχεια να τελειοποιεί τις τεχνικές που έχει διαβάσει στα διάφορα βιβλία. Αυτή του η ανασφάλεια τον φρενάρει από το να έχει επιτυχίες με το αντίθετο φύλο...

4. Ο ΨΕΚΑΣΤΕ - ΣΚΟΥΠΙΣΤΕ - ΤΕΛΕΙΩΣΤΕ: Επενδύει σε ρούχα, ειδικά αρώματα, ζει με δόξες του παρελθόντος για κάποιες επιτυχίες του όταν στα εύκολα και γρήγορα κατάφερε κάποια πράγματα. Είναι στην αναζήτηση για την επόμενη περιστασιακή - γρήγορη επαφή του και δεν νοιάζεται στο να γίνει ακόμα καλύτερος ουσιαστικά...

5. ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΚΑΠΟΙΕΣ ΑΡΧΕΣ: Καταλαβαίνει ότι ο πόλεμος βρίσκεται μέσα στο κεφάλι του με τον εαυτό του, ξέρει πως αν θέλει να αλλάξει θα πρέπει να προσπαθήσει ο ίδιος, καταλαβαίνει επίσης, ότι το να γοητεύει γυναίκες είναι μια μακροχρόνια τέχνη όπως σε κάθε άλλη μακροχρόνια προσπάθεια κάνει καθημερινή πρακτική εφαρμογή των γνώσεών του...

6. Ο ΒΙΩΜΑΤΙΚΟΣ: Το φλερτ είναι η ουσία της ζωής του, έχει ανακαλύψει όλα τα μυστικά και παίζει το παιχνίδι με επιτυχία. Είναι ο "πρύτανης" του φλερτ και της γοητείας...

Τρίτη 20 Απριλίου 2010

ΠΑΡΑΚΜΗ ΚΙ ΑΞΙΕΣ...


Τα δυο τελευταία χρόνια, η διεθνής οικονομική κρίση ενέσκηψε και στην εντελώς απροετοίμαστη χώρα μας, στην οποία τα δημοσιονομικά ελλείμματα μαζί με το έλλειμμα ανταγωνιστικότητας και το δημόσιο χρέος, είχαν γιγαντωθεί κι ήταν ανεξέλεγκτα.

Η χώρα σύντομα θα τεθεί υπό διεθνή κηδεμονία επειδή ο κύκλος των δανειστών μας δεν πιστεύει ότι μπορούμε να διαμορφώσουμε μόνοι μας συνθήκες αποπληρωμής των χρεών μας ανακτώντας εσωτερικά τους απαιτούμενους χρηματοδοτικούς πόρους, για να ισορροπήσουμε την ελληνική οικονομία.

Όμως δεν φταίει η διεθνής κρίση που η Ελλάδα κατάντησε ένα πειραματόζωο στο σταυροδρόμι μιάς διεθνούς περιπέτειας που αλλιώς θα μετρήσει το αρνητικό αποτέλεσμα για μας και αλλιώς για τους Ευρωπαίους εταίρους μας.

Φτάσαμε ως εδώ γιατί αποεπενδύσαμε τη χώρα. Στείλαμε στα καφενεία τους αγρότες και άλλες κατηγορίες εργαζομένων με το ΚΠΣ, πανηγυρίζοντας για την απάτη της Ευρώπης, χωρίς με αυτά τα προγράμματα να χτίσουμε καινούργιες βιομηχανίες, χωρίς να φτιάξουμε κανένα πολεμικό εργοστάσιο. Τα χάσαμε όλα επιδοθέντες σ' ένα άγριο πρόγραμμα ξεπουλήματος της Ελλάδας.

Όλα αυτά τα χρόνια παρακολουθούσαμε τις προσπάθειες καταστροφής του Ελληνικού έθνους απο συγκεκριμένους κύκλους του εξωτερικού και με τους ειδικούς συνεργάτες τους στο εσωτερικό, που το πόπολο πρόθυμα ψηφίζει για να το "σώσουν".

Σήμερα λοιπόν ήρθε ο λογαριασμός κι έχουμε και λέμε, τι παράγουμε;
Σουβλάκι με πίτα, φραπόγαλο, πίτσα με ή χωρίς αντσούγιες και όλα τα υλικά εισαγωγής. Για να ταίσουν έναν παραπαίοντα τουρισμό των βορειοευρωπαϊκών ΚΑΠΗ και των ξεσαλωμένων νεαρών τους για φτηνό ξέδωμα.

Είμαστε η μεγαλύτερη ναυτική δύναμη, σε λίγο χωρίς ούτε ένα ναυπηγείο στη επικράτεια μας.

Η συμπαραγωγή στα οπλικά συστήματα είναι άγνωστη λέξη για τους πολιτικούς - ατζέντηδες των εμπόρων όπλων. Μα αν το φτιάχνετε κάτι εδώ από Ελληνικά χέρια, πως θα πάρουν αυτοί μίζα από τον εισαγωγέα;

Ούτε κανενός είδους όχημα κατασκευάζουμε εδώ, από το τόσα που φρακάρουν τους δρόμους καθημερινά και ξεπληρώνονται με δεκάδες δόσεις...

Εκτός από την πολυεπίπεδη διαφθορά, στην ελληνική δημόσια διοίκηση έχει εμφιλοχωρήσει η αμάθεια, η ευθυνοφοβία και η λογική της ήσσονος προσπάθειας.
Δημόσια έργα σχεδιάζονται όχι για την λύση ενός προβλήματος, αλλά με γνώμονα το πόση μίζα πρέπει να βγάλουνε κάποιοι. Ο κρατικός μηχανισμός, το "βαθύ κράτος", υπάρχει και πληρώνεται για να διεκπεραιώνει. Και όταν δεν έχει αντικείμενο να διεκπεραιώσει, το φτιάχνει, για να πληρώνεται.

Νόμοι φτιάχνονται κατά παραγγελία. Νόμοι που προβλέπουν μελλοντικούς φόρους για πλουτισμό διαπλεκόμενων παρεών.

Εμφανίζανε ως δείκτη ανάπτυξης την κατανάλωση. Με πέντε κάρτες και τρία καταναλωτικά έκαστος αγοράζαμε αυτά που παράγουν οι Γερμανοί, οι Ιταλοί, οι Κορεάτες, οι Γιαπωνέζοι. Όχι εμείς. Αυτοί. Και τους πληρώναμε με δανεικά. Ποιοι τα πήραν; Αυτοί οι συνήθεις ύποπτοι - λαμόγια που τα παίρνανε όλα. Πάντα.

Τώρα λοιπόν μας κουνάνε το δάχτυλο.Χρησιμοποιούν την κρίση και την προπαγανδιστική τρομοκρατία για να μας το βουλώσουν.

Χωρίς να μπορούμε ν' αντιδράσουμε ή ν' αντισταθούμε, παρακολουθούμε με αγωνία την ξέφρενη κούρσα του χρέους και την άνοδο της ακρίβειας. Και ευλόγως διερωτάται κανείς ενώ συμβαίνουν όλα αυτά, πώς αντέχουμε και μέχρι πότε θα βλέπουμε τα τρωκτικά να βάζουν το χέρι στην τσέπη κάθε λίγο όλο και πιο βαθιά, λόγω της ακρίβειας που μη φοβούμενη κυρώσεις έχει πάρει ανεξέλεγκτες διαστάσεις...

Οι έμποροι όσο θέλουν θα το κερδίσουν. Αν μειωθεί η κατανάλωση και πέσει ο τζίρος, που συνεπάγεται λιγότερα κέρδη, αυξάνουν τις τιμές για να ισοφαρίσουν τη χασούρα ή τη δική τους πωλησιακή ανεπάρκεια...

Το κράτος δεν κατατοπίζει τον καταναλωτή. Τον αφήνει μόνο του, να ψάχνει τα διάφορα σκευάσματα, πως έχουν παραχθεί και ποια είναι η προέλευσή τους.

Από την άλλη η παρακμή της εκπαίδευσης και η παράλληλη προώθηση μιας σάπιας και ατομιστικής νοοτροπίας προκαλεί και τροφοδοτεί συνεχώς τον παρασιτισμό του δημόσιου τομέα, τη διάλυση της κοινωνικής συνοχής, την αδιαφορία για τα κοινά, που με τη σειρά τους ακυρώνουν οποιαδήποτε προσπάθεια δημιουργίας ανταγωνιστικής και παραγωγικής οικονομίας.

Γιατί αυτή χωρίς αξιοκρατία είναι αδύνατη (αφού πρέπει να ανταμοίβεται ο καθένας ανάλογα με την προσφορά και την προσπάθειά του για να υπάρχουν κίνητρα και αίσθηση δικαιοσύνης) και αξιοκρατία χωρίς συλλογικές αξίες (που τις καλλιεργούν το σχολείο και η οικογένεια, θεσμοί που βάλλονται από τους δήθεν "προοδευτικούς" διεθνιστές) δεν μπορεί να υπάρξει.

Η φαυλότητα που εξέθρεψε το ΠΑΣΟΚ των '80'ς, όλα τα χρόνια που κυβέρνησε την χώρα διαπέρασε και όλα τα υπόλοιπα πολιτικά κόμματα, αλλά πιστεύω και την κοινωνία στο σύνολό της. Έγινε σημαία των νεοελλήνων η αρπαχτή, έγινε μαγκιά το να διαλύεις την οικογένειά σου και να βρίσκεις γκόμενα όπως ο διδάξας και ιδρυτής έκανε. Έγιναν φυσιολογικά τα δωράκια των πολλών εκατομμυρίων σε εαυτούς και αλλήλους. Έγινε επιτρεπτή η ψευδομαρτυρία προκειμένου κα καλυφθούν οι ανομίες του μεγάλου αρχηγού. Ακολούθησε κατά πόδας η ηγετική ομάδα της Ν.Δ., που ανάμεσα στ΄άλλα θεώρησε υποχρέωσή της να ανταμείψει τους δικούς της φαύλους που τελούσαν χρόνια εν αναμονή εξουσίας, διορίζοντας τους στα υπουργεία και τους οργανισμούς για να εξυπητερήσει τα στενά κομματικά της συμφέροντα.

Χάθηκαν αρχές και αξίες.όλοι έχουμε τις ευθύνες μας γι' αυτό...

Μπορούμε και πρέπει να τις αναλάβουμε όλοι μαζί θα πρέπει να δώσουμε την λύση. Και η λύση δεν μπορεί να περιλαμβάνει όσους δημιούργησαν, ανέχτηκαν ή εξέθρεψαν τα προβλήματα. ΄Οσους συμμετείχαν στο φαγοπότι,όσους κατασπατάλησαν τα χρήματα του Ελληνικού λαού,όσους με οποιδήποτε τρόπο μας πλήγωσαν...

Έτσι ώστε χωρίς αυτούς να καταφέρουμε να ξαναχτίσουμε τα πάντα από την αρχή...

Να επιστρέψουμε στη γη μας και θα παράγουμε πάλι την τροφή μας.

Να χτίσουμε πάλι την βιομηχανία μας και θα την βασίσουμε στην τεχνολογική έρευνα, με πρωτοπορία τα καλύτερα μυαλά μας.

Να επανελληνίσουμε την Παιδεία μας με μέτρο και δείκτη τους άριστους κι όχι την αρχή της ήσσονος προσπάθειας και της εξίσωσης προς τα κάτω.

Να ορθολογικοποιήσουμε την Δημόσια Διοίκηση και θα κάνουμε το φορολογικό σύστημα πόλο έλξης για επενδύσεις κι όχι ανθρωποδιώκτη.

Να αποκαταστήσουμε τα δυο αγκωνάρια της πατρίδας μας: την Φιλοτιμία και τον Πατριωτισμό.

Οι απολύσεις άχρηστων "εργαζόμενων" περισσότερο καλό θα κάνουν παρά κακό, δεν θα χαθεί ο κρατικός μηχανισμός αν βόσκουν λιγότεροι κλητήρες στις υπηρεσίες. Θα δώσει ωθηση στην ιδιωτική πρωτοβουλία και την ανανέωση των πόρων. Οι κοινωνίες δεν προχωρούν με δημόσιο βόλεμα αλλά με δουλειά, ιδέες και όραμα.

Το ισχυρότερο κίνητρο είναι το ηθικό. Η προσπάθεια πρέπει να ειναι διαρκές, με εγρήγορση για αυτά που έρχονται, με κριτικό πνεύμα σε οτι μας σερβίρουν οι διάφοροι "ειδήμονες".

Καιρός να βγούμε απο τα καβούκια μας και να πάρουμε τη ζωή μας και την ευθύνη της στα χέρια μας, είναι πιο γρήγορο να αλλάξουμε λίγο τον εαυτό μας, από το να περιμένουμε να αλλάξει ο κόσμος γύρω μας όπως μας βολεύει...

Δευτέρα 19 Απριλίου 2010

ΗΦΑΙΣΤΕΙΟ ΚΑΙ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ...


Ένα ηφαίστειο ενεργοποιήθηκε στην Ισλανδία, χωρίς ιδιαίτερες καταστροφές, χωρίς ευτυχώς απώλειες ζωών, και όμως η παγκόσμια κοινότητα κινδυνεύει με οικονομική καταστροφή, από την τέφρα που δεν αφήνει τα αεροπλάνα να πετάξουν σε όλη την Ευρώπη.

Πρόκειται για ένα πρωτόγνωρο φαινόμενο να κλείνουν οι αιθέρες από την έκρηξη ενός ηφαιστείου. Και πριν από 150 χρόνια είχε εκραγεί πάλι το ισλανδικό ηφαίστειο αλλά τότε δεν υπήρχαν αεροπλάνα.

Το πρόβλημα όμως δεν είναι απλά κοινωνικό, δεν είναι ότι καθυστέρησαν κάποιοι να κάνουν τα ταξίδια τους, ή τις διακοπές τους, ή εγκλωβίστηκαν σε κάποιο αεροδρόμιο. Το πρόβλημα είναι βαθύτατα οικονομικό κι αν συνεχιστεί για πολλές ημέρες θα μπούμε σε βαθιά ευρωπαϊκή ύφεση εξαιτίας ενός...ηφαιστείου.


Περισσότερα από 300 αεροδρόμια παγκοσμίως έχουν κλείσει εξαιτίας του νέφους, τουλάχιστον 63.000 πτήσεις έχουν ακυρωθεί μόνο στους ευρωπαϊκούς αιθέρες. Πάνω από 6 εκατ. πολίτες έχουν ήδη ταλαιπωρηθεί ενώ υπολογίζεται ότι πάνω από 200 εκατ. ευρώ είναι οι ζημιές στις αερομεταφορές κάθε ημέρα που περνά.

Το θέμα πλέον που τίθεται είναι τι θα γίνει αν διαρκέσει μήνες αυτή η κατάσταση. Άλλωστε σε προηγούμενη έκρηξη του ηφαιστείου επί μήνες η τέφρα ήταν πάνω στον ευρωπαϊκό ουρανό.

Ταυτόχρονα θα σημάνει κατάρρευση της ευρωπαϊκής αεροπορικής αγοράς και οι εταιρείες θα γίνουν έρμαιο των Αμερικανών που δεν έχουν μεγάλο πρόβλημα.

Ανυπολόγιστες θα είναι οι ζημιές στον τουρισμό, θέμα που επηρεάζει και τη χώρα μας. Τι θα γίνει αν για παράδειγμα το νέφος επηρεάσει και την Ελλάδα και ανοιγοκλείνουν αεροδρόμια; Θα ρισκάρουν οι ξένοι τουρίστες να μετακινούνται για να κάνουν διακοπές;

Κάτι τέτοιες στιγμές φαίνεται πόσο μικρό και αδύναμο είναι το ανθρώπινο είδος...

ΤΟ 10ΡΙ ΚΑΙ Η ΠΑΙΔΕΙΑ...


Από φέτος καταργείται η βάση του 10 για την εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Η σχετική ρύθμιση μεταξύ άλλων σημαντικότερων, περιλαμβάνεται στο πολυνομοσχέδιο του υπουργείου Παιδείας, το οποίο παρουσίασε σήμερα στο Υπουργικό Συμβούλιο η υπουργός Παιδείας...

Αυτή όμως τραβά τις εντυπώσεις κι επισκιάζει τις υπόλοιπες διατάξεις...

Γιατί γεμίσαμε τη χώρα με τμήματα και ιδρύματα τα οποία κανένας φοιτητής δεν ενδιαφέρεται να παρακολουθήσει.

Διορίσαμε και πλήθος καθηγητές, που φοβούνται και αρνούνται την κάθε τους αξιολόγηση.

Ε, πρέπει να βρούμε και τους φοιτητές (τους)...Και πώς το κάνουμε αυτό;
Χαμηλώνουμε τα κριτήρια εισόδου!

Όταν κάθε υπουργός παιδείας που αναλαμβάνει κάνει εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις στο πόδι προκειμένου να δείξει ότι παράγει έργο, τα αποτελέσματα είναι αυτά που βλέπουμε και που ζούμε.

Στο στόχαστρο μπαίνει συνήθως η εισαγωγή στην τριτοβάθμια παιδεία με τις εισαγωγικές εξετάσεις, έναν άχρηστο και ξεπερασμένο θεσμό, που τον διατηρούμε μόνο και μόνον για να συντηρούμε, μέσω των φροντιστηρίων και των ιδιαιτέρων μαθημάτων, την πληθώρα εκπαιδευτικών, που το σύστημά μας δεν μπορεί να απορροφήσει.

Και τώρα μια ρύθμιση που αποθεώνει την ήσσονα προσπάθεια, κατοχυρώνει την ισότητα προς τα κάτω και θωπεύει αυτιά...

Δεν διατηρεί τη βάση του 10 έτσι ώστε να επαναλειτουργήσουν όλες οι σκόρπιες σχολές που ξεφύτρωσαν απρογραμμάτιστα σε κάθε περιοχή με γερό ρουσφέτι, για να πάει στα ύψη το ενοίκιο στις τοπικές φοιτητικές γκαρσονιέρες, ο καφές 5 ευρώ στις καφετέριες, και να καμαρώνει ο δήμαρχος για την τριτοβάθμια εκπαίδευση στη πόλη του...

Όποιες φιλοδοξίες και να έχεις για την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση, όταν χαμηλώνεις τόσο πολύ τις απαιτήσεις, δε θα αποκτήσεις ποτέ παιδεία υψηλού επιπέδου! Παραπάει το πράμα πλέον στην Ελλάδα. Οι νέοι μας βγαίνουν απαίδευτοι επειδή η εκπαίδευση τους στερεί την γενική μόρφωση και τους ωθεί στην Παραπαιδεία. Το αποτέλεσμα το βλέπει κανείς καθημερινά και παντού.

Τα πανεπιστημιακά φροντιστήρια πρέπει να δουλεύουν . Έχει αναρωτηθεί η υπουργός πως είναι αδύνατον για πολλούς φοιτητές να παρακολουθήσουν τα μαθήματα της σχολής τους αφού δεν έχουν τις βασικές γνώσεις που προαπαιτούνται από το λύκειο;

Και όχι μόνο τα πανεπιστημιακά. Έχει γεμίσει ο τόπος από φροντιστήρια για κάθε λογής εξετάσεις του ΑΣΕΠ, των Τραπεζών, της Σχολής Δημόσιας Διοίκησης και πάει λέγοντας.

Ο 18άρης νεοέλληνας δεν ξέρει πια καλά - καλά ούτε να διαβάζει και περιμένει να πάει σε ένα φροντιστήριο να του ανοίξει το κεφάλι και να μάθει τα πέντε - δέκα θέματα που μπορεί να πέσουν. Στα πανεπιστήμια που οι δάσκαλοι λένε πια ότι χειροτερο επίπεδο φοιτητών δεν έχουν ξαναδει.

Το πρόβλημα στην ελληνική εκπαίδευση δεν είναι ο τρόπος ή οι κλίμακες βαθμολόγησης αλλά το επίπεδο της παρεχόμενης παιδείας και γνώσης και η οργάνωση του εκπαιδευτικού μας συστήματος.

Η Παιδεία οργανώνεται από πάνω προς τα κάτω. Πρώτα φτιάχνεις καλά πανεπιστήμια και μετά βγάζεις καλούς νηπιαγωγούς, δασκάλους και καθηγητές.
Στη συνέχεια οι καλοί διδάσκοντες διορθώνουν τα κακώς κείμενα στην προσχολική, στην πρωτοβάθμια και στην δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Ακόμα και η δια βίου μάθηση προϋποθέτει καλά πανεπιστήμια για να επανεκπαιδευτούν όσοι χρειάζονται επανεκπαίδευση...

Η συστηματική αποδόμηση του εκπαιδευτικού μας συστήματος εκτός απο την ανικανότητα και ανεπάρκεια των διαδοχικών υπουργών παιδείας μπορεί να έχει και την αιτία του σε μια συνειδητή προσπάθεια απαξίωσης και υποβάθμισης του προκειμένου ίσως να ανοίξει ο δρόμος στην βιομηχανία των ιδιωτικών πανεπιστημίων...

Το λυκειο εχει καταντησει τόπος συνάντησης και πλάκας των μαθητών αφου το απόγευμα εχουν το φροντηστηριο. Βολεμένοι και οι καθηγητές απο το μπάχαλο σου λένε εγω θα βγάλω το φιδι απο την τρύπα;

Με απλά λόγια αποθέωση της ήσσονος προσπάθειας και του ωχαδερφισμού, σε όλες της βαθμίδες.

Στην παιδεία, όπως και στην οικονομία και στα εθνικά θέματα θα έπρεπε να υπάρχουν υπερκομματικές επιτροπές και ενιαία χάραξη στρατηγικής σε βάθος χρόνου από άτομα που κατέχουν άριστα τα αντίστοιχα αντικείμενα και όχι να κάνει ότι του κατέβει ο κάθε μαθητευόμενος υπουργός στο αντίστοιχο υπουργείο του.

Σάββατο 17 Απριλίου 2010

ΧΟΡΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΙΡΑΝ...



Ιρανικός χορός.


Από την παράσταση του πολιτιστικού συλλόγου "Χορόραμα" στο θέατρο Ανατολικής τάφρου στα Χανιά, Ιούλιος 2009.

BREAKFAST RECIPE: GO BANANAS!

Healthy Breakfast recipe by Zuzana.


Pour one glass of milk in a pot and add a handful or two of oats. How much milk and oats depends on for how many people you are preparing the meal for and how big your portions are. Peal one banana and squish it with a fork. When the milk is hot and the oats are soft, pour the mixture over the banana in the bowl. Sprinkle one teaspoon of cinnamon over the oatmeal and mix it well together. I like to add dried cranberries, or mixed nuts. It's a very simple, fast and tasty breakfast. Enjoy!

ΣΩΣΕ ΜΕ (Η ΤΑΙΝΙΑ)...

Ελληνική ταινία - αισθηματικό δράμα του 2001 του Στράτου Τζίτζη, που τιμήθηκε με το πρώτο κρατικό βραβείο γυναικείας ερμηνείας.

Μια νέα γυναίκα που, μετά τα τριάντα της, βρίσκεται παγιδευμένη στα λάθη που 'χει κάνει στη ζωή της και δίνει μάχη να ξεφύγει απ' τις καταστροφικές συνέπειες τους. Παρ' όλες τις προσπάθειες της να κερδίσει το χαμένο χρόνο δεν τα καταφέρνει κι απευθύνει έκκληση σωτηρίας στον μόνο που αγάπησε αληθινά.

Είναι ένα μήνυμα ζωής και έρωτα που πρέπει να νικήσει τις πιο σκληρές αντιστάσεις και τις πιο μεγάλες αποστάσεις για να φτάσει στον παραλήπτη του.




Και σε πλήρη οθόνη:

http://video.google.com/googleplayer.swf?docid=-8066313278275080445&hl=el&fs=true

BUSTER KEATON: BOXING (SILENT MOVIE)...



Buster Keaton. The greatest physical comedian in cinema history, here tries boxing!

ΛΑΘΟΣ ΔΙΑΤΥΠΩΣΗ...

Όταν ζητάτε οτιδήποτε από κάποιον άλλον, φροντίστε να διατυπώνετε επακριβώς το αίτημα σας, να είστε σίγουροι πως ο άλλος έχει καταλάβει τι ακριβώς θέλετε.

Αλλιώς κινδυνεύετε να την πάθετε σαν τον αφελή νεαρό που ο θρύλος λέει πως καθότανε στην άκρη μιας λίμνης και παραπονιόταν για το μέγεθος της φτόνης του, που κατ' αυτόν ήταν δεόντως ανεπαρκές...

Την κρατούσε λοιπόν στο χέρι και έλεγε:

- Πως θάθελα να την δω ν' αγγίζει το έδαφος!

Με τα πολλά βγήκε από το νερό μια νεράιδα και των ρώτησε αν μπορούσε να κάνει κάνει κάτι γι' αυτόν, ο δε νεαρός απάντησε πάλι το ανωτέρω ασαφές αίτημα του...

Τελικά ικανοποιήθηκε μερικώς, όταν η νεράιδα πραγματοποίησε αυτό που κατάλαβε, μειώνοντας πολύ το μήκος των μηρών του και των γαμπών του έτσι ώστε να φτάσει η φτόνη του να αγγίζει το έδαφος χωρίς αυτή να πάρει ούτε εκατοστό!

...Ενώ θα είχε το επιθυμητό αποτέλεσμα αν διατύπωνε επακριβώς την επιθυμία του:

- Κάνε να μακρύνει επιπλέον κατά 70 cm η φτόνη μου, ώστε να φτάνει η άκρη της να σέρνεται κάτω όταν περπατώ!

Παρασκευή 16 Απριλίου 2010

ΖΩΗ ΜΕ ΠΙΣΤΩΣΗ 24...


Με αυτόν τον τρόπο λοιπόν, βγάζοντας μερικά λεφτά από την μια πιστωτική κάρτα για να πληρώνει την άλλη και τούμπαλιν, πέρασε αρκετό καιρό ο Κάκος...

Καμιά τράπεζα δεν παραπονέθηκε ποτέ, αφού οι λογαριασμοί πληρώνονταν στην ώρα τους και παρουσίαζαν και κίνηση, που καμιά φορά επιβραβεύονταν και με δώρα σαν bonus, όπως μια φορά το καινούριο κινητό του τηλέφωνο.

Και αύξηση του πιστωτικού ορίου, μερικές εκατοντάδες ευρώ δυο φορές τον χρόνο...

Αν και οι δουλειές που έκανε, μετά τον πρώτο τους καιρό δεν πήγαιναν καλά, δεν έφερναν έσοδα και αναγκάστηκε να τις εγκαταλείψει σταδιακά, αφού ήταν πια χάσιμο χρόνου να προσπαθεί να προσελκύσει νέους πελάτες σε εταιρείες που ήταν ξεπερασμένες και δεν ενδιέφεραν κανέναν. Άλλες ευκαιρίες είχαν πάρει την θέση τους στο διαδίκτυο τώρα, είχε σκάσει και η φούσκα των dot.com εταιρειών του '90, οι άνθρωποι σε όλον τον κόσμο ήταν επιφυλακτικοί...

Για τα εντελώς απαραίτητα καταναλωτικά αγαθά, είχε στην διάθεση του τις 2 του πιστωτικές κάρτες, που πάντα χρησιμοποιούσε με φειδώ, ξέροντας πως έπρεπε να πληρώνει τον λογαριασμό, ή τουλάχιστον να φαίνεται έτσι στο εκκαθαριστικό που του έστελνε η κάθε τράπεζα κάθε μήνα...

Εκτός όμως από τις τράπεζες, υπήρχαν κι άλλοι που ήθελαν ν' αποκτήσει πιστωτικές κάρτες, είτε για να πουλήσουν μέσω αυτών δικά τους προϊόντα, είτε έτσι...χωρίς αντάλλαγμα. Όπως η εταιρεία telemarketing που όταν του τηλεφώνησε κάποια από το τμήμα πωλήσεων κι έμαθε πως είχε κάρτα από μια συγκεκριμένη τράπεζα, του πρότεινε ν' αποκτήσει άλλες δυο διαφορετικές κάρτες της ίδιας τράπεζας, έτσι απλά και χωρίς να χρειαστεί ν' αγοράσει τίποτα. Όπως κι έγινε πράγματι, σε λίγο καιρό ο Κάκος παρέλαβε τις 2 καινούριες του κάρτες, που παρέμειναν αχρησιμοποίητες στην κατοχή του για πέντε μήνες, πριν αναγκαστεί από τις συνθήκες να αρχίσει να τις χρησιμοποιεί κι αυτές.

Έπρεπε κάτι να βρει να κάνει ως επάγγελμα, για να έχει κάποια έσοδα τώρα που οι online πωλήσεις δεν πήγαιναν καλά. Κάτι πάλι στο ίδιο πνεύμα της αυτοαπασχόλησης, μιας και ο Κάκος το είχε βάλει πείσμα να πετύχει μόνος του, αφού κανένα αφεντικό δεν τον έπαιρνε με μισθό, κάτι που επιβεβαίωσε για άλλη μια φορά ακόμη όταν ανταποκρίθηκε σε μια αγγελία που εμφανιζόταν συχνά κατά τακτά διαστήματα στις στήλες της τοπικής εφημερίδας, έστειλε τις πανεπιστημιακές του περγαμηνές υπόψιν τους και τον απέρριψαν πανηγυρικά ως "μη διαθέτοντας τα προσόντα που απαιτούμε".

Το έγκλημα του: ήταν πτυχιούχος κι εκείνοι θέλανε κάποιον απόφοιτο λυκείου με δίπλωμα οδήγησης μόνο, ως περιοδεύοντα πωλητή από βενζινάδικο σε βενζινάδικο ή συνεργεία αυτοκινήτων, να πλασάρει εισαγόμενα φτηνιάρικα προϊόντα καθαρισμού και σχετικά μπινελίκια, δεκάωρη και βάλε ανιαρή απασχόληση με παρεχόμενο αυτοκίνητο, που κανείς δεν άντεχε να κάνει για πολύ καιρό κι όλοι οι "προσοντούχοι" που επιλέγονταν τα παρατούσαν σε μερικές εβδομάδες...

Αυτό ήταν με μισθό + bonus με προυποθέσεις, μα υπήρχαν καλύτερες ευκαιρίες να δοκιμάσει κάποιος που είχε συνηθίσει πια την αυτοαπασχόληση και την ευελιξία που προσφέρει. Έτσι έκανε για άλλη μια φορά ο Κάκος...

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ...

Πέμπτη 15 Απριλίου 2010

ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗ ΑΝΑΣΦΑΛΕΙΑ; ΒΓΕΙΤΕ ΑΛΩΒΗΤΟΙ!

Είστε επιχειρηματίας ή ελεύθερος επαγγελματίας και σας έχει επηρεάσει η οικονομική κρίση;

Κάθε οικονομική κρίση ισχυροποιεί τις αγοραστικές αντιδράσεις και την καχυποψία από την μεριά των υποψήφιων πελατών.

Σήμερα ζούμε την εποχή της παντοδυναμίας του πελάτη. Όσο κι αν προσπαθήσετε, σε τελική ανάλυση ο πελάτης θα κινηθεί στους ρυθμούς που επιλέγει ο ίδιος, όσον αφορά την τελική αγοραστική απόφαση για ένα προϊόν ή υπηρεσία.

Αυτά που εσείς διαθέτετε και του προσφέρετε!

Δεν μπορείτε να κάνετε τίποτα με την γενικότερη οικονομική κατάσταση του τόπου.
Μπορείτε να κάνετε κάποια πράγματα ωστόσο, που θα σας βοηθήσουν να βγείτε ΕΣΕΙΣ αλώβητοι...

Μειώστε τα έξοδά σας: Επαναδιαπραγματευθείτε μισθώσεις, ενοίκια, δάνεια και άλλες μακροχρόνιες υποχρεώσεις.

Μην προσπαθείτε να εξοικονομήσετε ρευστό καθυστερώντας τις συμφωνημένες υποχρεώσεις σας, γιατί έτσι μπορεί να χάσετε πολύτιμους πελάτες ή προμηθευτές, τώρα που τους έχετε περισσότερο ανάγκη.

Μην επιτρέπετε στην αίσθηση του επείγοντος να σας πιέσει στο να κάνετε επιπόλαιες περικοπές (π.χ. Επιπόλαιες και επικίνδυνες περικοπές είναι σε τομείς Εκπαίδευσης εσάς και του προσωπικού σας, δαπάνες αποτελεσματικής Διαφήμισης, καινούριες τακτικές Μάρκετινγκ).

Αντιθέτως, γίνετε σοφοί διαχειριστές του χρήματος που έχετε...

Πάρτε πλεονεκτική θέση στην αγορά. Μην χάσετε ευκαιρίες προβολής που θα σας βοηθήσουν να γίνετε ανταγωνιστικότεροι.

Όπως την μοναδική και προσιτή ευκαιρία που σας προσφέρει η διαδικτυακή τηλεόραση. Τα Διαδικτυακά Κανάλια της INTRON tv και Way2goGreece:

Με το δικό σας βίντεο (ως 15 λεπτά μέγιστη διάρκεια) που θα φτιάξουμε σε συνεργασία και θα δείχνει ποιος είστε, τι προσφέρετε, τους χώρους έκθεσης - πώλησης ή τις εγκαταστάσεις παραγωγής σας, τι όφελος θα έχει ο πελάτης προτιμώντας εσάς, πού διαφοροποιείστε από τον ανταγωνισμό, πως βρεθήκατε στον χώρο αυτόν, να καταλάβει πως δεν είστε τυχάρπαστοι μα αγαπάτε αυτό που κάνετε και το ξέρετε καλά και θα τελειώνει με την διεύθυνση και τα στοιχεία επικοινωνίας σας.

Το βίντεο θα προβάλλεται για έναν χρόνο (12 συνεχόμενους μήνες) στο κυλιόμενο 24ωρο πρόγραμμα των καναλιών, με διεθνή προβολή και μεγάλη τηλεθέαση, μα σε προσιτή τιμή που ο καθένας σοβαρός επιχειρηματίας - επαγγελματίας μπορεί να διαθέσει.

Με αποτέλεσμα την κατακόρυφη αύξηση της προβολής σας σε ποιοτικό κοινό (που συνεχώς πληθαίνει με τις δικές μας προσπάθειες) και την ευρεία αναγνωρισιμότητα σας.

Σκεφτείτε εσείς τώρα αν η δική σας επιχείρηση στην Παραγωγή - Κατασκευές - Εμπόριο, Τουρισμό - Εστίαση - Ψυχαγωγία, Γεωργικά - Κτηνοτροφικά - Βιολογικά προϊόντα ποιότητας, Εκπαίδευση, Μεταφορές, Εξαγωγές, Καλλιτεχνικές - Παραδοσιακές - Αθλητικές δραστηριότητες, Χρηματοοικονομικές - Μεσιτικές - Ασφαλιστικές εργασίες, Οργάνωση Εκθέσεων - Εκδηλώσεων, κλπ, μπορεί να επωφεληθεί από την προσφορά μας.

Να "πάρετε κεφάλι" από τον ανταγωνισμό και να ξεχωρίσετε σε αυριανούς δυνητικούς πελάτες...

Οι πελάτες αποτελούν την σάρκα και το αίμα μιας επιχείρησης. Οι ευχαριστημένοι πελάτες (δική σας ευθύνη αυτό) και η ανυπολόγιστη "από στόμα σε στόμα" διαφήμιση που ευχαρίστως σας κάνουν, ειδικά σε περιόδους οικονομικής αναστάτωσης και κοινωνικού θυμού θα σας φέρουν εισοδήματα, εκτίμηση, ικανοποίηση και επίσης αποτελούν το οξυγόνο για κάθε επιχείρηση που πασχίζει να αναδυθεί μέσα από τον βάλτο της κρίσης και της αβεβαιότητας...

Είτε δραστηριοποιείστε τοπικά, είτε κάνετε κι εξαγωγές σε άλλες αγορές, η διαφοροποίηση σας και η προβολή σας είναι κάτι που πρέπει να πάρετε στα σοβαρά, σήμερα κιόλας.

Επικοινωνήστε μαζί μου στο e-mail: kmas01@pathfinder.gr

ή από το profile μου.

Για προσωπική συνάντηση στα Χανιά όπου μένω, και την λοιπή Κρήτη με λίγη προσπάθεια.

Για τη υπόλοιπη Ελλάδα, πάλι θα βρούμε την καλύτερη εφικτή λύση, μαζί με τα INTRON tv και Way2goGreece με έδρα την Αθήνα...

ΕΛΛΑΣ ΒΟΛΕΜΕΝΩΝ...


Ελλάς Ελλήνων βολεμένων. Μόνο αυτός ο τίτλος ταιριάζει σε μια χώρο όπου σύμφωνα τουλάχιστον με κάποιες έρευνες, ένας στους 10 πολίτες είναι εργαζόμενος στο Δημόσιο τομέα.

Έτσι εξηγείται που πάει μεγάλο μέρος των εσόδων της οικονομίας μας που σε λίγο δε θα έχουμε να πληρώσουμε τους μισθούς τους...

Τα στοιχεία που έδωσε το ΕΒΕΑ είναι αποκαλυπτικά: 1,1 εκατ. Έλληνες έχουν "τρυπώσει" στον δημόσιο τομέα ποσοστό περί τα 22.3%, όταν σε άλλες Ευρωπαϊκές χώρες με πολλαπλάσιο πληθυσμό δεν ξεπερνά το 14%.

Ωστόσο, το εντυπωσιακό είναι ότι μόλις οι 450.000 από αυτούς είναι μόνιμοι και οι υπόλοιποι με συμβάσεις, δηλαδή όμηροι των κομμάτων που παίζουν τα κομματικά τους παιχνίδια στις πλάτες των πολιτών αλλά και της οικονομίας.

Σχεδόν 550.000 είναι τα θύματα της άγριας εκμετάλλευσης των πολιτικών αφού είναι συμβασιούχοι.

Τα στοιχεία αυτά να τα βγάζει το ΕΒΕΑ ενώ ουσιαστικά η πολιτεία δείχνει να μην ξέρει ή να μη θέλει να δώσει στοιχεία με τους ανθρώπους που δουλεύουν γι' αυτήν.
Δεν είναι όλοι οι δημόσιοι υπάλληλοι άχρηστοι. Κάποιες χιλιάδες δουλεύουν σκληρά, αλλά για να κάθονται οι άλλοι. Όλα τα κομματόσκυλα - υπάλληλοι που λουφάρουν και προάγονται. Τη νύφη την πληρώνουν οι υπόλοιποι ευσυνείδητοι...

Χιλιάδες δεν έχουν ούτε καρέκλα και γραφείο για να κάτσουν, άλλοι δεν έχουν αρμοδιότητες, πολλοί πηγαίνουν κάθε πρώτη και 15 για να πάρουν το μισθό τους.

Το σίγουρο είναι ότι το Δημόσιο, το χρεοκοπημένο ελληνικό δημόσιο, είναι ο μεγαλύτερος και για πολλούς ο καλύτερος εργοδότης και σήμερα.

Μαύρη τρύπα όμως για το έλλειμμα της οικονομίας κι αντιπαραγωγικοί, θα εξακολουθούν να δουλεύουν στο δημόσιο (ως όνειρο ζωής τους ή σαν εκπληρωμένο τάμα ρουσφετιού) την ίδια στιγμή που τυχόν μεγάλες απολύσεις για ριζική αναδιάρθρωση των δημόσιων υπηρεσιών, θα τους βγάλουν στους δρόμους να διαδηλώνουν ενάντια σε κάτι που έπρεπε να είχε γίνει από καιρό.

Κι ενόψη της "βοήθειας" που εξασφάλισε η χώρα και που οι απαισιόδοξοι προβλέπουν τη κατάληξη της κι αυτηνής:

Δεν θέλουμε δημόσιους υπαλλήλους και λεφτά πεταμένα σε επιδόματα. Ούτε κρατικοδίαιτους "επιχειρηματίες" σε ρόλο αυτόκλητου εθνικού νταβατζή.

Θέλουμε δυναμικές επενδύσεις για θέσεις εργασίας και ανάπτυξη για την χώρα όλη, τους προσπαθούντες αυτοδύναμα στην ελεύθερη αγορά κι όχι τους βολεμένους...

ΙΣΤΟΡΙΑ ΥΠΑΛΛΗΛΙΚΗΣ ΒΛΑΚΕΙΑΣ...

Το να είναι κάποιος βλάκας, δεν είναι κακό. Για την εποχή μας μπορεί να είναι και καλό. Το να ξέρει ότι είναι βλάκας (δύσκολο αυτό), είναι πολύ καλό, γιατί απλούστατα δεν πουλάει εξυπνάδα, αφού ξέρει πως δεν διαθέτει.

Αλλά το να είναι βλάκας και να νομίζει πως δεν είναι, αυτό θεωρείται επικίνδυνο. Για τον ίδιο και για τους άλλους που συμπίπτει ή πρέπει (το χειρότερο) να τον παίρνουν στα σοβαρά. Σαν τον ταμία της ΔΕΗ στον οποίο πήγε ένα το πρωί ένα σχεδόν αιωνόβιο γεροντάκι να πληρώσει το ρεύμα και το έβλεπε "ώσπερ μύγα ή κώνωπα ανωφελή".

- Καλημέρα σας, είπε σιγανά ο παππούς.

Απάντηση δεν πήρε.

- Καλή βδομάδα παιδί μου, ξανάπε φοβισμένος.

Μια αμυδρή κίνηση του πάνω χειλιού του ταμία, μαρτύρησε αγανάκτηση, ή βρισιά. Το σίγουρο είναι ότι με γυάλινα μάτια ανέκφραστα, μοχθηρά και με προπληρωμένη διατεταγμένη τυπικότητα, περίμενε σαν κινητήριος δύναμη βοϊδάμαξας.

- Λέγε, του είπε αυστηρά.

Του έδωσε ο γέρος τον λογαριασμό της ΔΕΗ που κρατούσε, μα ο ταμίας περίμενε κοιτάζοντάς τον σαν αμελητέα ποσότητα.

- Τι είναι; του είπε πιο αυστηρά από πριν...

- Να πληρώσω το φως...

Ο άλλος ανέκφραστος περίμενε.

- Έχει λήξει, παιδάκι μου;

Ρώτησε πάλι ο γέρος κι αφού ξετρύπωσε από το χιλιοδιπλωμένο μαντήλι του 28 ευρώ, τρεμάμενος του τα έδωσε. Ο υπάλληλος στήλη άλατος.

- Το κόψανε;

- Περίμενε, ξανάπε με μίσος ο ταμίας αφού τον κοίταξε βλοσυρά...

Περιμένανε και βλέπανε όλοι όσοι ήταν στην ουρά...

Αναθαρρέψανε σαν τον είδανε να παίρνει το χαρτονόμισμα των 20 ευρώ, να το κοιτάει απ' όλες τις πλευρές, να το βάζει στη μηχανή που μετράει τα λεφτά για να σιγουρευτεί πως ήταν ένα (λόγω τιμής, το έκανε αυτό) να το μυρίζει, ίσως επειδή ήταν ρέστα από το μοναδικό πενηντάρι που είχε ο παππούς σαν αγόρασε τις μαρίδες του Ευριπίδη του ψαρά, κι αφού πήρε ύφος εισαγγελέα, κοίταξε βλοσυρά το γεροντάκο, και του επέστρεψε το εικοσάρικο, μαζί και τα κέρματα.

- Γιάντα το γαέρνεις; Δε περνάνε;

Καμιά απάντηση.

- Πλαστό είναι; Ο Ευριπίδης μου το 'δωκε!...

- Βρωμάει, αποφάνθηκε ο ταμίας...Θα βρωμίσουν και τα άλλα.

- Και που, θέλω να πληρώσω παιδί μου το φως; Δεν έχω άλλα, εξόν αυτά;

Και έδειξε το μαντήλι του με ένα τάλιρο και κάτι δεκάρες μέσα.

Έλα άλλη μέρα, είπε δυνατά και με βαρεμάδα ο ταμίας, για να τον ακούσει ο γέρος.
Όμως τον άκουσε και στο τέλος της ουράς ο Σήφης ο βουνήσιος που έμπηξε φωνή:

- Πάρε ρε του αθρώπου το κοσάρικο μη σου το βάνω στον...

- Και ποιος είσαι εσύ κύριε, αρπάχτηκε ο ταμίας...

Σηκώνει τα μάτια και βλέπει έναν ψηλό άντρακλα ξοπίσω μαυροπουκαμισά με αστραφτερά στιβάνια που μύριζε αίγες και τυρόγαλο με ένα τσιγάρο στο ένα χέρι και μια χούφτα παράδες στο άλλο.

- Αυτό που σου 'πα, ρε. Παιδεύεις το αθρωπάκι λες και δε κατέχω ίντα λογιώ ετρύπωσες έπαε. Ο σύντεκνός μου σε έβανε. Εμένα ρώτηξε αν είσαι δικός μας κι είπα του ναι. Ξυπηρέτησε τον το λοιπόν τον γέρο άνθρωπο...

Κι ο μη γνωρίζων ότι είναι βλάκας, όπως αναλύσαμε στην αρχή, που έτυχε να είναι και δειλός, ξαναπήρε το ψαροοσμίζον εικοσάρικο του γεροντάκου, το ξαναμέτρησε επιδεικτικά στο μηχάνημα, πήρε και τα κέρματα, τα χτύπησε δυνατά να νοιώσουνε πως είναι σπουδαίος με τη βούλα, και με ταχύτατες, να τον θαμάξουμε όλοι και κυρίως ο σύντεκνος του προστάτη του κινήσεις, έδωσε ξοφλημένο το λογαριασμό στον παππού.

Ο γέρος γύρισε με δυσκολία, στάθηκε να δει τον Σήφη που του ερχόταν ως τη μέση, φάνηκε αστείος το ένα τρίτο από δαύτον, όμως ορθώθηκε και του είπε:

- Δε γίνεσαι λεβέντη μου πρωθυπουργός να μα σε βάνεις τάξη!

Τετάρτη 14 Απριλίου 2010

2 ΧΡΟΝΙΑ ACANTHUS PRODUCTIONS...


Σήμερα συμπληρώνονται 2 χρόνια από τη μέρα που ίδρυσα την ACANTHUS PRODUCTIONS, την δική μου επιχείρηση παραγωγής τηλεοπτικού κυρίως, ποιοτικού θεάματος.

Από το μηδέν κυριολεκτικά, χωρίς αρχικά κεφάλαια μα με ότι εξοπλισμό διέθετα σαν προηγούμενο χόμπυ, σε μια περίοδο οικονομικής κρίσης που έφερε την χώρα στα πρόθυρα χρεωκοπίας...

Αν περίμενα να πλουτίσω για να την ιδρύσω με αξιώσεις, δεν θα γινόταν ποτέ ή κάποτε που θα ήταν πολύ αργά. Ξεκίνησα με αυτά που είχα λοιπόν.

Βάζοντας κάτω όσα (πολλά και σημαντικά σημειωτέον) ξέρω από Τεχνολογία κι Επιχειρηματικότητα και πριμοδοτώντας τα με αυτά που έμφυτα διαθέτω: Έμπνευση, Δύναμη Χαρακτήρα και ισχυρή Άποψη...

Για να περάσω κάποια πράγματα που θέλω στον κόσμο, να τον ενημερώσω, να τον ψυχαγωγήσω, να τον διδάξω.

Και να τον ελέγξω κιόλας, γιατί όχι; ...Όσους/ες είναι επιρρεπείς σε επιδράσεις...

Νομίζετε πως είναι πιο αποτελεσματικοί ή καπάτσοι κάποιοι "επικοινωνιολόγοι" που ανακυκλώνουν μπούρδες και ακριβοπληρώνονται από κόμματα και εταιρείες, από μένα που με την ελάχιστη παρουσία μου ως τώρα έχω μια ξεχωριστή επαφή με τον κόσμο; Μην στοιχηματίζετε υπέρ τους, δεν με έχετε δει σε πλήρη δράση...

Τον άγνωστο μου πολυφυλετικό και πολύχρωμο κόσμο από 105 χώρες μέχρι σήμερα, που με την δυνατότητα μετάφρασης που προσφέρω από καιρό, με παρακολουθεί τακτικά από το blog αυτό, και τον γνωστό και κοντινότερο που συναντώ στον δρόμο και σε εκδηλώσεις που παρίσταμαι...

Με τις no budget ολιγόλεπτες παραγωγές έχω μια αρχική παρουσία, λίγη για τα μέτρα μου μα έχοντας αδράξει πολλές φορές ατάκα κι επιτόπου την ευκαιρία να εκφράσω σε κάποιες στιγμές τους κάποιους ανθρώπους που δεν είχαν το μέσο να το κάνουν αλλιώς, όπως επίσης και κάποιες δικές μου μικρές επιθυμίες.

Αφήνοντας για τη κατάλληλη στιγμή μελλοντικά τις σειρές αυτοτελών επεισοδίων "Μικρές Ιστορίες Μικρών Ανθρώπων", "Ψηφοφόρων Αιτήματα", "Κάτοικος Παράλληλης Ελλάδας", το σήριαλ "Ζωή με Πίστωση", το δημιουργικό reality "Ραντεβού για Τρεις", την ενημερωτική εκπομπή "Καταναλωτών Απορίες", ένα ξεχωριστό ολιγόλεπτο μα περιεκτικό σε ουσία δελτίο ειδήσεων όπως ζήτησαν κάποιοι μεγαλόσχημοι και πολυάσχολοι Κρητικοί, και το τηλεπαιχνίδι "4Χ4", σκέψεις και ιδέες που δεν μπόρεσα να υλοποιήσω ακόμη με δικά μου μέσα...

Με μόνη προβολή ως τώρα αυτό εδώ το blog, το
youtube, το tweeter, το διαδικτυακό intron tv που το στηρίζω με περιεχόμενο από την αρχή της δημιουργίας του χωρίς να έχω να λαμβάνειν τίποτα ακόμη εις μετρητά λόγω αδυναμίας κι αυτουνού, καθώς και κάποια μικρά επαρχιακά κανάλια που κατά καιρούς κάποια θέματα τράβηξαν την προσοχή των ιδιοκτητών και τα ζήτησαν για προβολή (δωρεάν φυσικά)...

Με χαμένες όμως ευκαιρίες για πολλούς διαφημιζόμενους, για τα ίδια τα κανάλια και για μένα εντέλει, λόγω ανεπαρκούς συννενόησης μας ή ιδεολογίας (δικής τους, εγώ δεν τρώω τέτοιον σανό, από πεποίθηση εδώ και πολλά χρόνια).

Τι να κάνω αλήθεια για να επικοινωνήσω και να συννενοηθώ με έναν μαλάκα ρουσφετοθρεμμένο επαρχιώτη καναλάρχη που επέμενε να του μιλώ στον πληθυντικό, έναν γνωστό μεγαλοκαναλάρχη ( κι όχι μόνο αφού με τις υπερχρεωμένες επιχειρήσεις του το παίζει και εθνικός νταβατζής στους πολιτικούς που έχουμε) που στην μοναδική μας συνάντηση μ' έβαλε να κάτσω σε χαμηλό καναπέ για να αντισταθμίζει τη δική του έλλειψη ύψους και περίσσεια κόμπλεξ, τον άλλο που υποτίθεται πως συνεργαζόμαστε μα έλα που δεν απαντά σε όσα e-mails του στέλνω ή χάνεται όταν είμαι στα μέρη του και του ζητώ να βρεθούμε, ή εκείνον τον ανεκδιήγητο κουνιστό μουσικό παραγωγό που ήθελε να ικανοποιήσω πρώτα τον κώλο του που προκλητικά μου έδειχνε για ώρα και κατόπιν αν...ταιριάζαμε θα συνεργαζόμασταν στην μελοποίηση των
στίχων για τραγούδια που του πρότεινα.

Και γιατί να κάνω οτιδήποτε που δεν θέλω και δεν μπορώ φυσιολογικά, αφού δεν είμαι υπάλληλος κανενός, δεν οφείλω πράμα ούτε χάρες σε κανέναν - ιδίως αποτυχημένους στον τομέα τους, δεν θα ανεχτώ να βγαίνει κάποιος από το πουθενά να με καθοδηγεί όταν δεν μας συνδέει τίποτα, είμαι στην ελεύθερη αγορά κι έχω πολλά να δώσω, (άλλο αν τώρα λόγω έλλειψης χρήματος και μόνο δεν μπορώ να τα κάνω πράξη ολομόναχος και αναγκάζομαι κάπου - κάπου να ζητώ συνεργασίες που πριν ευοδώσουν διαλύονται), έχω φορτωθεί να πληρώνω τον ΟΑΕΕ και την Εφορία σαν ελεύθερος επαγγελματίας και διαθέτω κανονικά τιμολόγια κι όχι μπλοκάκια με αποδείξεις (άλλο ένα πράμα που δεν τους αρέσει σε μένα)...

Τους σιχτιρίζω λοιπόν όπως τους γνώρισα ως τώρα, δεν παίρνω προσωπικά όσα διαδραματίστηκαν στις ατυχείς συναντήσεις μας, αφού σε άλλους καιρούς και συνθήκες μπορούμε να συνεργαστούμε επωφελώς για όλους, είμαι ανοιχτός προς το παρών σε συνεργασίες με αλληλοεκτίμηση και ειλικρίνεια, απώτερος στόχος μου είναι οι αυτοτελείς παραγωγές χωρίς συμβιβασμούς για να περάσω την άποψη μου στο κοινό, συνεχίζοντας με θέληση κι επιμονή παρά τις όποιες πρώιμες δυσκολίες όπως κάθε καινούριας επιχείρησης να αναδειχτεί και να ξεχωρίσει, κάτι πανεύκολο αν το κάνω εγώ με τον τρόπο μου απερίσπαστα...

Καλύτερα χρόνια λοιπόν ως γενέθλια ευχή και προσδοκία για τα επόμενα της ACANTHUS PRODUCTIONS, για ένα καλύτερο τηλεοπτικό γίγνεσθαι για όλους!