Δευτέρα 31 Μαΐου 2010

ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΚΕΝΤΡΙΚΑ...

Οι πολίτες της Ελλάδας, σε ένα πρόσωπο κατά βάση αναθέτουν την τύχη τους. Στον αρχηγό του κόμματος που έρχεται πρώτο στις εκλογές κερδίζοντας έτσι την εξουσία, που την ασκεί απεριόριστα όταν γίνεται πρωθυπουργός σε λίγες μέρες εκ των εκλογών.

Μέχρι ν' αποφασίσει ο ίδιος πότε βολεύει να προκηρύξει νέες, ή ανενόχλητος να εξαντλήσει την τετραετία του.

Από εκεί και πέρα αυτός ευθύνεται για κατανομή των ρόλων και των αρμοδιοτήτων που ανατίθενται στον καθένα άλλο στον κομματικό ή κρατικό μηχανισμό. Σ αυτόν ανήκει η μεγαλύτερη ευθύνη να επιτηρεί τη χρηστή διοίκηση.

Επειδή οι Πρωθυπουργοί που πέρασαν δεν έκαναν σωστά τη δουλειά τους έχουμε τα αποτελέσματα που βλέπουμε σήμερα...

Ως απόλυτοι άρχοντες συνήθως και στο κόμμα τους και στο κράτος, έχουν την κύρια ευθύνη για την ποιότητα του πολιτικού προσωπικού, τον τρόπο ανάδειξης ενός πολιτικού (φίλου τους, συμπαθούντα, ή συστημένο από συμφέροντα) και τα κριτήρια επιλογής του για θέσεις διακυβέρνησης και άσκησης εξουσίας...

Ποιος ευθύνεται για τον Μαντέλη, τον Τσουκάτο, τον Ρουσόπουλο, τον Βουλγαράκη, τον Σουφλιά, τον Αγγέλου;

Εντάξει, μεγάλοι άνθρωποι είναι και ο καθένας είναι υπεύθυνος για τις πράξεις του και δεν μπορούμε να τις χρεώσουμε σε άλλους. Όταν όμως αυτές οι πράξεις προέρχονται εκ της θέσεώς του, δεν φέρει καμία ευθύνη αυτός που του έδωσε τη θέση;

Όταν ένας υπουργός συλλαμβάνεται διεφθαρμένος, δωροδοκούμενος, προωθώντας συγκεκριμένα συμφέροντα εις βάρος του τόπου του, δεν φέρει καμιά ευθύνη ο πρωθυπουργός που τον διόρισε;

Και τι κλάσης πρωθυπουργοί είναι διάφοροι που μας κυβέρνησαν κατά καιρούς που δεν πήραν είδηση τι συμβαίνει στην αυλή τους, ενώ ο κόσμος και τα μέσα φίλια ή αντίπαλα βοούσαν;

Σε πολλές περιπτώσεις τα τελευταία χρόνια και σε ότι αφορά τα δυο μεγάλα κόμματα η ανέλιξη ορισμένων προσώπων από μόνη της μαρτυράει και το είδος της διακυβέρνησης που θα ασκούσαν. Με αποκλειστικό κριτήριο την κομματική ιδιότητα και κυρίως την εσωκομματική σχέση με τον αρχηγό και άλλους ισχυρούς παράγοντες του κόμματος, έπαιρνε κάποιος κατ' απονομή και όχι κατ' αξία, ένα υψηλό κομματικό αξίωμα και στη συνέχεια το χρησιμοποιούσε για να μπει στην πολιτική.

Μετά η ανέλιξη είναι γνωστή κι επαναλαμβανόμενη: Διορίζοντας αφειδώς, ξοδεύοντας τα χρήματα του φορέα που διοικούσε και ενίοτε καρπωνόμενος ένα μέρος από αυτά τα χρήματα, ή βολεύοντας αυτούς που θα τον υποστήριζαν οικονομικά στην πολιτική του διαδρομή στο μέλλον.

Υπάρχουν άνθρωποι που για δεκαετίες κυβερνούν άλλους ανθρώπους μόνο και μόνο επειδή είχαν ισχυρή πρόσβαση στο κόμμα. Υπάρχουν πρόσωπα που έγιναν υπουργοί σε υπουργεία στα οποία δεν θα μπορούσαν προσληφθούν ούτε κλητήρες. Με άλλα λόγια η διαδικασία με την οποία μπαίνουν στην πολιτική πολλοί, είναι εξ αρχής μια φαύλη διαδικασία.

Οπότε η φαύλη συνέχεια είναι αναπόφευκτη...

Στοιχεία φαυλότητας έχουν και οι διεργασίες συγκρότησης των υπουργικών συμβουλίων, των όποιων την αρμοδιότητα έχουν αποκλειστικά κατά την κρίση τους οι πρωθυπουργοί. Οι εσωκομματικές σκοπιμότητες, οι προσωπικές σχέσεις, η ευνοιοκρατική αντίληψη, αλλά και οι εξωθεν παρεμβάσεις οδηγούν σε υπουργικούς θωκουςπροσωπα εντελώς ακατάλληλη, με ηθικά προβλήματα εξ αρχής.

Όταν γίνεται αντιληπτή η καθόλου ηθική δραστηριότητα τους, η απλώς η ανικανότητα τους, δεν είναι εύκολο να εκδιωχτούν. Γιατί εν τω μεταξύ ξέρουν πράγματα που μπορούν να εκθέσουν κυβέρνηση, το κόμμα, η τον αρχηγό, η έχουν εξαγοράσει υποστήριξη (με δημόσιο χρήμα φυσικά) στο χώρο της οικονομίας, των μέσων ενημέρωσης, ή φέρουν συστατική επιστολή από διαπλεκόμενους που ευνόησαν κι ως εκ τούτου όλα καλώς...

Το πολιτικό σύστημα σάπισε στην διαδρομή του ως σήμερα, γιατί σε ένα μεγάλο τμήμα του αποτελείται από σάπιους ανθρώπους.

Γιατί στην επιλογή των προσώπων που θα έμπαιναν στην πολιτική η θα ασκούσαν εξουσία δεν υπήρχε κανένας έλεγχος ποιότητας και καταλληλότητας. Πολύ συχνά όποιος μπαίνει στην πολιτική αισθάνεται ότι το πρώτο που πρέπει να κάνει είναι να πλουτίσει. Το κάνει γιατί το κάνει και ο συνάδελφος του στην κυβέρνηση, στην Βουλή, ο πρώτος σε ψήφους αντίπαλος στην εκλογική περιφέρεια του, κλπ

Το κάνει γιατί δεν κινδυνεύει να τιμωρηθεί με τη συντεχνιακή αντίληψη που πολιτικοί πάλι ψήφισαν. Και το κάνει γιατί όσο πιο διεφθαρμένος είναι τόσο περισσότερες πιθανότητες έχει να παραμείνει στην εξουσία, να στήσει τον δικό του μηχανισμό στήριξης να τον προβάλουν τα μέσα ενημέρωσης και να κυριαρχεί στην εκλογική ότι περιφέρεια, "θάβοντας" άλλους που διαφέρουν και δεν ακολουθούν το ίδιο μονοπάτι...

Σάββατο 29 Μαΐου 2010

STRAIGHT STORY (Η "ΙΣΙΑ" ΤΑΙΝΙΑ)


Ελληνική κωμωδία του 2006. Ένα ερωτευμένο ζευγάρι, ο Γιάννης και η Σοφία είχαν την ατυχία να γεννηθούν σε ένα διαφορετικό κόσμο, όπου άτομα μόνο του ίδιου φύλου επιτρέπονται να παντρευτούν.

Οι γονείς και των δύο, στο άκουσμα της σχέσης τους παθαίνουν πανικό, οι γείτονες τους αποφεύγουν ενώ η κοινωνία θέλει να εξοντώσει όλους τους όμοιους τους...




Και σε πλήρη οθόνη:

http://video.google.com/googleplayer.swf?docid=-1679241409617906035&hl=el&fs=true

MR BEAN: SWIMMING POOL...



Funny and hilarious Mr. Bean goes to the swimming pool...

Παρασκευή 28 Μαΐου 2010

ΖΩΗ ΜΕ ΠΙΣΤΩΣΗ 28...

Δεν ήταν μόνο οι προσπάθειες δουλειάς και εισοδήματος που κυριαρχούσαν στην ζωή του Κάκου.

Σαν ολοκληρωμένος κι ενδιαφέρον άνθρωπος καλλιεργούσε και την παραπάνω γνώση που μπορούσε ν' αποκτήσει όπου την εύρισκε, καθώς και τα χόμπι του του, που έδιναν δημιουργική διέξοδο στην ζωή του...

Αφού προηγουμένως είχε αγοράσει και διαβάσει πολλά βιβλία εφαρμοσμένης ψυχολογίας, πωλήσεων, ανθρώπινων σχέσεων, νευρογλωσσικού προγραμματισμού κλπ βελτίωσης συμπεριφοράς και είχε παρακολουθήσει μερικά σχετικά σεμινάρια, είχε φτάσει η ώρα να ασχοληθεί με αξιώσεις και με το χόμπι του που υπόβοσκε πολλά χρόνια τώρα λόγω έλλειψης εξοπλισμού: την Φωτογραφία.

Παρακολούθησε μαθήματα για αρχάριους αρχικά, για πιο προχωρημένους ύστερα, άρχισε να τραβά δικές του φωτογραφίες...

Με εξοπλισμό που δεν δυσκολεύτηκε ν' αποκτήσει με πολλές δόσεις, πιστώνοντας τις κάρτες που είχε στα χέρια του εδώ και καιρό.

Δεν είχε διαδοθεί ευρέως ακόμη η ψηφιακή φωτογραφία, δούλευε με αναλογικές μηχανές κορυφαίας μάρκας και κατανάλωνε πολλά - πολλά φιλμ που έπρεπε μετά να εμφανίσει για να δει τ' αποτελέσματα που έδιναν τα "κλίκ" του σε κάθε ευκαιρία.

Επέκτεινε τον εξοπλισμό του με μερικούς ακριβούς φακούς από macro μέχρι tele και zoom, ένα δυνατό φλας, ένα βαρύ τρίποδο να μην πέφτει με τον αέρα και μια μεγάλη τσάντα να τα χωρά όλα μέσα και να τα κουβαλεί με την ασφάλεια που απαιτούν τα προηγμένα οπτικά συστήματα...

Τα φιλμ που τραβούσε τα έδινε έξω σε επαγγελματίες φωτογράφους να τα εμφανίζουν και να τα τυπώνουν, δεν του άρεσε να κλείνεται στον σκοτεινό θάλαμο με τις ώρες για να πειραματίζεται με τις καλλιτεχνικές του ευαισθησίες κι αναζητήσεις, αν ήθελε κάτι συγκεκριμένο απλά παράγγελνε και του το κάνανε αυτοί που ξέρανε, έτσι γλίτωσε τα επιπλέον έξοδα για να στήσει το δικό του εργαστήριο.

'Οσο πλήθαινε η συλλογή του από εκατοντάδες πρωτότυπες φωτογραφίες, τόσο δυσκολεύονταν πια να βρει καινούρια θέματα, γινόταν εκλεκτικός με δαύτα, είχε τον χρόνο ν' ασχοληθεί και με κάτι άλλο που του άρεσε επίσης: να παρατηρεί τον ουρανό, σαν ερασιτέχνης αστρονόμος, μ' ένα καλό ζευγάρι κιάλια κι έναν χάρτη της ουράνιας σφαίρας που αγόρασε, ή πότε - πότε με τα φορητά τηλεσκόπια του συλλόγου ερασιτεχνών αστρονόμων που ακολουθούσε όποτε μπορούσε σε εκδρομές - παρατηρήσεις, όπως αυτή στο αστεροσκοπείο του Σκίνακα στον Ψηλορείτη, όπου είχε μια μοναδική εμπειρία να δει πλανήτες και γαλαξίες σε μεγέθυνση από πραγματικά τηλεσκόπια σε μεγάλο ύψος με καθαρό ορίζοντα, καθοδηγούμενος από καθηγητές αστροφυσικής...

Καμιά τράπεζα δεν στενοχωριόταν που χρηματοδοτούσε εμμέσως αυτές τις ανησυχίες και τις εξορμήσεις του Κάκου, λάμβαναν κυκλικά τη ελάχιστη δόση που απαιτούσαν μηνιαίως και τον επιβράβευαν κιόλας...

Σε λίγο καιρό ο Κάκος διπλασίασε τις κάρτες του, αφού ως καλού πελάτη του πρόσφεραν αυτές που είχε την visa και την mastercard τους κι αντιστρόφως όσες είχε mastercard του χορήγησαν και την visa χωρίς πολλές διαδικασίες, με δική τους πρωτοβουλία...

Μπουνταλάς είναι να μην τις πάρει να έχει πρόσβαση σε λεφτά όποτε χρειαζόταν, να κερδίζει χρόνο και ζωή με δόσεις επί πιστώσει και να ελπίζει πως πετυχαίνοντας επαγγελματικά θα κονομούσε και θα τα ξεπλήρωνε όλα μια μέρα;


ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ...

ΠΩΣ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ...


Εργασία με το παραπάνω θέμα είχε δώσει η δασκάλα στα παιδιά της Β' δημοτικού, που γυρνώντας στα σπίτια το έπρεπε να ρωτήσουν τους δικούς τους σχετικώς και να πουν την άλλη μέρα στο σχολείο τι μάθανε...

Γυρνά σπίτι και ο μικρός Βασιλάκης, παιδί αγράμματης οικογένειας, που θέματα έρωτα, σεξ, αναπαραγωγής κλπ ήταν ταμπού, ιδίως για τα παιδιά προς τους γονείς, απαγορευόταν αυστηρώς παρόμοιες απορίες ή ερωτήσεις...

Έλα όμως που είχε την εργασία να κάνει ο μικρός και τόλμησε να ρωτήσει την μάνα του:

- Μαμά πως γίνονται τα παιδιά;

...την ώρα που εκείνη ήταν στη κουζίνα και καθάριζε φασολάκια και κολοκυθάκια για το μεσημεριανό φαγητό...

Ρωτούσε αρκετές φορές επανειλημένως ο Βασιλάκης με την επιμονή που έχουν τα μικρά παιδιά όταν θέλουν να μάθουν κάτι, μέχρι που σε μια στιγμή η μάνα του νευρίασε και γύρισε απότομα προς το μέρος του λέγοντας του:

- Τώρα θα σου δείξω εγώ πως γίνονται τα παιδιά...

Ταυτόχρονα διαλέγοντας ένα αρκετά μεγάλο κολοκυθάκι από μπροστά της, του το πέταξε στο κεφάλι με μια κίνηση να φύγει από κοντά της.

Ο μικρός πράγματι έφυγε, παίρνοντας μαζί και το κολοκυθάκι που το έβαλε στην τσέπη του...

Την άλλη μέρα στην τάξη η δασκάλα άρχισε να ρωτά τα παιδιά αν ρώτησαν στο σπίτι για το θέμα που τους έβαλε. Απαντούσανε ότι τους είχανε πει οι δικοί τους, άλλο πως τα παιδιά τα φέρνει πελαργός κι άλλο πως τα στέλνει ο καλός Θεούλης...

Με την σειρά η δασκάλα φτάνει και στον Βασιλάκη, που τη μόνη απάντηση που είχε καταφέρει να πάρει την είχε ακόμη στην τσέπη του, το μικρό κολοκύθι.

Βάζει το χέρι στην τσέπη, το πιάνει και γυρνώντας προς τη δασκάλα της είπε:

- Να το βγάλω να δείτε πως γίνονται τα παιδιά;

- Ντροπή σου να λες τέτοια πράγματα, δεν θέλω να το δω...

- Δεν θέλετε να το δείτε, μα το τρώτε και σας αρέσει, με αυτό έμαθα πως γίνονται τα παιδιά!

Πέμπτη 27 Μαΐου 2010

ΑΧΡΗΣΤΗ...

Ο Μανώλης τσακώνεται συνέχεια με τη γυναίκα του και για να την πικάρει της λέει ότι δεν εξίζει τίποτα.

Μάλιστα για να της το αποδίξει καλεί ένα ταξιτζή και του λέει:

- Πόσο θες, κ. ταξιτζή, να με πας από εδώ μέχρι την πόλη;

- Όσο γράψει το ταξίμετρο, δηλαδή κάπου 25 ευρώ, του απαντά ο ταξιτζής.

- Και δε μου λες, αν πάρω και την γυναίκα μου μαζί, πόσο θα μου πάρεις επιπλέον;

- Απολύτως τίποτε, κύριε.

Και μετά από αυτό ο Μανώλης γυρίζει και λέει στη γυναίκα του:

- Τ' άκουσες γυναίκα; Όταν σου λέω ότι δεν αξίζεις τίποτα ή ότι είσαι άχρηστη, ακόμη και ο ταξιτζής το βλέπει!

Η ΕΛΛΑΔΑ ΤΟΥ ΑΥΡΙΟ...


Σ' αυτή τη χώρα κανείς δε μιλάει για την Ελλάδα του αύριο. Κανείς δεν μπορεί να μας πει πως ονειρεύεται την Ελλάδα του αύριο.

Η ύφεση της οικονομίας επηρεάζει και την ψυχολογία της κοινωνίας. Μιας κοινωνίας που μετατρέπεται σταδιακά σε κοινωνία φοβισμένων και τρομοκρατημένων πολιτών χωρίς χαμόγελο, χωρίς λάμψη στα μάτια, χωρίς ελπίδα για το αύριο, με την αγωνία για κάθε άνεργο παιδί στην οικογένεια, με ενδεχόμενη ανεργία του πατέρα ή της μητέρας, για το άγχος μην μας συμβεί κάτι σε θέμα υγείας και δεν μπορούμε να ανταποκριθούμε, για ένα σωρό άλλα άγχη και αβεβαιότητες.

Τα οποία όμως σταδιακά αυξάνουν την οργή, την αγανάκτηση, τα νεύρα και το θυμό και μπορούν άνετα να οδηγήσουν σε φαινόμενα κοινωνικής αντιπαράθεσης, απείθειας προς το κράτος, κοινωνικών εντάσεων και συγκρούσεων, διάρρηξη κοινωνικής συνοχής και ένα σωρό άλλα.

Και όλα αυτά γιατί στη διαχείριση της πολιτικής και της οικονομίας ξεχνάμε το νόημα του οράματος και της ελπίδας. Γιατί κατά βάση το όραμα είναι μια πατριωτική πράξη. Ο σύγχρονος πατριωτισμός έχει να κάνει και με τον οικονομικό πατριωτισμό.

Μικρές χώρες και μικρές κοινωνίες έχουν την ανάγκη της συσπείρωσης και της εσωτερικής ενίσχυσης της αγοράς. Αν στην πολιτική και στην οικονομία επιστρέψουμε το ενδιαφέρον σε κάθε τι Ελληνικό θα έχουμε δώσει μια ανάσα στην οικονομία και την κοινωνία.

Όταν στην Ευρωπαϊκή Ένωση ή στα διεθνή οικονομικά φόρα μας λένε βγάλτε τα πέρα μόνοι σας, αυτό τι σημαίνει; Ότι θα πρέπει και εμείς από μόνοι μας να ενισχύσουμε το εσωτερικό μας μέτωπο όσο μπορούμε καλύτερα, να εμπιστευτούμε τις ελληνικές βιομηχανίες, να ενισχύσουμε τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, να στηρίξουμε τον Έλληνα αγρότη, κτηνοτρόφο και παραγωγό, να σχεδιάσουμε και να υλοποιήσουμε μια επιθετική οικονομική πολιτική "πουλώντας" στο εξωτερικό Ελλάδα.

Οι καιροί απαιτούν γενναίες πράξεις, αλλαγή νοοτροπίας, ξεβόλεμα, σκληρή δουλειά και ιδρώτα. Η μαλθακότητα μεγάλου μέρους της ελληνικής κοινωνίας, η ψευδαίσθηση της αέναης ευδαιμονίας - καλοπέρασης και η μετακύλυση ευθυνών σε άλλους λαμβάνει τέλος και όλοι μας είμαστε πλέον προ των ευθυνών μας.

Η Ελλάδα του αύριο χρειάζεται ένα νέο όραμα, μια αναγεννητική πολιτική και πίστη στις αστείρευτες δυνάμεις του Ελληνισμού εντός και εκτός των τειχών, για να έχει συνέχεια και να δικαιολογήσει και τον ιστορικό της ρόλο

Τετάρτη 26 Μαΐου 2010

ΕΡΓΑΤΟΠΑΤΕΡΕΣ, ΕΜΠΟΡΟΙ, ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΕΣ...

Στη κρίση που διανύουμε πολλοί ψάχνουν νέους ρόλους για να συνεχίσουν να έχουν παρουσία στα κοινά όπως νομίζουν...

Το μόνο που καταφέρνουν είναι να δυσκολεύουν τα πράγματα για όλους, ιδίως τους πολίτες που τους ακούνε και τους εαυτούς τους εντέλει, αφού μπερδεύουν οι ίδιοι τους ρόλους που μοιράστηκαν αυτοδικαίως...

Έτσι μετατρέπεται σε φιάσκο μια πρωτοβουλία που πήραν οι έμποροι με τους εργατοπατέρες του τοπικού εργατικού κέντρου, διαχωρίζοντας τους καταναλωτές σε "άνεργους" κι "εργαζόμενους" και προσφέροντας κάποιες εκπτώσεις σε ορισμένα προϊόντα με (πολλές) προυποθέσεις στους πρώτους...

Δώρο άδωρο για άνεργους που μην έχοντας καν εισόδημα, λίγο τους νοιάζει μια μικρή έκπτωση σε ευτελή είδη περασμένης εποχής, ενώ πρώτη τους μέριμνα είναι η απόκτηση εισοδήματος κι αν ναι, αυτό να είναι ικανό κι αρκετό για αξιοπρεπή διαβίωση χωρίς χάρες, όπως και για τους υπόλοιπους εργαζόμενους.

Ας μείνει λοιπόν ο καθένας στον ρόλο που ήδη έχει στην κοινωνία, οι εργατοπατέρες ας κάνουν κάτι να έχουν εργασία όλοι, εργαζόμενοι σήμερα κι άνεργοι αύριο, (δουλειά δεν είναι σώνει και καλά η μισθωτή σε άλλον, όσοι διαθέτουν κάποιο προσόν που τους ξεχωρίζει ας το αξιοποιήσουν για δικό τους καλό κι ας δώσουν δουλειά μετά σε όσους δεν μπορούν τίποτα πέρα από εργάτες) και μακριά από κούφια τυποποιημένα κομματικά συνθήματα που αναμασούνται σε απεργίες και συγκεντρώσεις.

Χωριστές βέβαια, αφού καθένας τους έχει το δικό του κοινό που τον ακολουθεί και διεκδικεί άλλα συμφέροντα, γιαυτό και δεν συμφωνούν σε κοινούς αγώνες ούτε για τα μάτια του κόσμου, φτάνοντας να εκπροσωπούν συνολικά μόνο κάποιες προνομιούχες συντεχνίες "εργαζόμενων" - βολεμένων κι αδιαφορώντας παντελώς για τους άνεργους...

Οι έμποροι πάλι καλά θα κάνουν να κοιτάξουν τα δικά τους πράγματα, την επιβίωση στην κρίση με υγιή ανταγωνισμό αντί να μάχονται κάθε ενέργεια φωτισμένων επιχειρηματιών που έχουν τρόπο να επεκτείνονται παρά τα προβλήματα, να δουν τι θα κάνουν με το παραεμπόριο επιτήδειων με πρώτη γραμμή τους εξαθλιωμένους αλλοδαπούς - πλανώδιους πωλητές και προπαντός με τις τιμές τους που κάπου είναι εξωφρενικές.

Δεν μπορείς να έχεις πχ ένα ποκάμισο 80 ευρώ και να κάθεσαι να το κοιτάς για βδομάδες στο άδειο σου μαγαζί, βάλτο 20 ευρώ να το πουλήσεις αμέσως και μην μου λες λέξη για το δήθεν σηματάκι που το κάνει ξεχωριστό, ένα κομμάτι πανί είναι που θα έχει αξία αν πουληθεί και φέρει χρήμα σε όλους όσους συνέβαλλαν στην ύπαρξη του...

Κάντε να κινηθεί η αγορά και το χρήμα, έστω και το λίγο, να έχει την ευκαιρία να μεταδώσει την ενέργεια του και όταν οι άνθρωποι (γιατί έτσι είναι κι όχι εργαζόμενοι κι άνεργοι) την λάβουν και την πολλαπλασιάσουν σαν καταναλωτές, υπάρχει η Ένωση Προστασίας Καταναλωτών εγκεκριμένη από το υπουργείο, να φροντίσει τα δικαιώματα τους, από άλλες δικές μπαγαποντιές πάλι...

Τρίτη 25 Μαΐου 2010

ΒΟΥΛΗ ΜΕ 300, 200,...


Σε μια εποχή που κυριαρχεί ο άκρατος λαϊκισμός είναι δύσκολο να δει κανείς με ήρεμη σκέψη και ψύχραιμη ματιά την αναγκαιότητα των όποιων μεταρρυθμίσεων εξαγγέλονται με την έννοια ότι πόσο ορισμένες από αυτές τις μεταρρυθμίσεις είναι απαραίτητες για την εξυγίανση των θεσμών και την αποκατάσταση ηθικών αξιών και ότι δεν υποκρύπτουν άλλου είδους σκοπιμότητες.

Όταν μάλιστα μέσα στο νοσηρό κλίμα του λαϊκισμού κάποιες από αυτές τις μεταρρυθμίσεις εκπορεύονται "εν συγχορδία" από τα χείλη του αρχηγοκεντρικού δικομματισμού ή συναντούν την συναντίληψη αμφοτέρων, δημιουργούν την υποψία ότι δεν αποβλέπουν στην εξυγίανση και την εύρυθμη λειτουργία των θεσμών του πολιτεύματος, αλλά στοχεύουν σε συγκεκριμένη πολιτική ιδιοτέλεια η οποία υπηρετείται από την έτι περαιτέρω ισχυροποίηση του δικομματικού αρχηγοκεντρικού συστήματος.

Χρειάζεται να έχει κανείς το θάρρος της αντιδημοτικότητας για να αντιτάξει τον αντίλογο, χωρίς τον κίνδυνο να χαρακτηριστεί αντιμεταρρυθμιστής ή οπισθοδρομικός από μια κοινή γνώμη, η οποία έχει ντοπαριστεί από την προπαγάνδα.
Και για να είμαι συγκεκριμένος, αναφέρομαι στον περιορισμό του αριθμού των βουλευτών σε 200.

Το μέτρο ακούγεται σωστό. Και μέχρις ενός σημείου μπορεί να είναι. Σε μια εποχή βαθειάς ηθικής και πολιτικής κρίσης, σε καιρούς εκτεταμένης διαφθοράς ο περιορισμός κάθε δημόσιας δαπάνης θέλγει το χειμαζόμενο λαό. Όταν μάλιστα αφορά στον αριθμητικό περιορισμό εκείνου του θεσμού που ο λαός έχει απαξιώσει δηλαδή τη Βουλή, γιατί το θεωρεί κύριο υπαίτιο της κακοδαιμονίας του, το μέτρο φαίνεται λυτρωτικό. Σε αυτή τη φάση της λαϊκής οργής, στη φάση της απαξίωσης του πολιτικού σκηνικού (και όχι του συστήματος) θα έβλεπε ο λαός με ιδιαίτερη ικανοποίηση ακόμη και την κατάργηση της Βουλής.

Η λυδία λίθος του πολιτικού προβλήματος δεν είναι ο αριθμό των βουλευτών. Αλλού είναι οι αιτίες του. Είναι η εκτεταμένη διαφθορά που διαπερνά όλο τον κορμό της δημόσιας διοίκησης, είναι η ατιμωρησία των φυσικών και ηθικών αυτουργών των σκανδάλων στη διαχρονική τους πορεία, είναι η ανομία και η διαπλοκή την οποία ανέχονταν και ανέχονται ακόμα οι παρέες του πάλαι ποτέ πασοκικού εκσυγχρονισμού, της νεοδημοκρατικής επανίδρυσης και του σημερινού σοσιαλφιλελευθερισμού.

Εκεί είναι το μεγάλο πρόβλημα. Στις παρέες που άσκησαν και ασκούν εξουσία. Και για να αντιμετωπιστεί το γενικότερο πολιτικό πρόβλημα, χρειάζεται αλλαγή νοοτροπίας. Όμως, αλλαγή νοοτροπίας είναι δύσκολο να υπάρξει χωρίς την αλλαγή των εγκεφάλων.

Ο περιορισμός των βουλευτών σε 200 (τι φαεινή ιδέα) εξυπηρετεί το αρχηγοκεντρικό σύστημα του δικομματισμού. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο υπήρξε ταύτιση των αρχηγών των δύο κομμάτων εξουσίας. Όπως ταυτίστηκαν παλαιότερα οι τότε αρχηγοί στη θέσπιση στου "ασυμβίβαστου" μεταξύ βουλευτικού λειτουργήματος και επαγγέλματος, για να το καταργήσουν αργότερα. Όπως παλαιότερα, τι σύμπτωση, συναίνεσαν στην κατάργηση του σταυρού προτίμησης, τον οποίο σταυρό επανέφεραν το 1985, αφού εν τω μεταξύ με τη λίστα επέτυχαν την λοχοποίηση των κοινοβουλευτικών ομάδων.

Συνεπώς, όλα αυτά τα μέτρα δεν εξυγίαναν τους θεσμούς και δεν κατέστησαν πιο εύρυθμη τη λειτουργία τους. Ισχυροποιούν το δικομματικό αρχηγοκεντρικό σύστημα γιατί ενίσχυσαν την παντοδυναμία του αρχηγού και τους βουλευτές, από εντολοδόχους του λαού με απεριόριστη έκφραση γνώμης και ψήφου, όπως τους θέλει το Σύνταγμα, τους μετατρέπουν σε υποτακτικούς του.

Πέραν αυτών, θα πρέπει να προσθέσει κανείς ότι το μέτρο αυτό στην παρούσα συγκυρία και σε συνδυασμό με την εισαγωγή του συστήματος της λίστας (άμεσος διορισμός) από τον Αρχηγό και την κατευθυνόμενη σταυροδοσία σε στενή εκλογική περιφέρεια (έμεσος διορισμός από τον αρχηγό και το μηχανισμό του) αλλοιώνει την ουσία της λαϊκής κυριαρχίας.

Εξάλλου, στο πλαίσιο της νέας διοικητικής και αυτοδιοικητικής αναδιάρθρωσης (Καλλικράτης) θα υπάρχει αφενός μεν ελλειπής και περιορισμένη εκπροσώπηση πολλών περιοχών της περιφέρειας και αφετέρου ουσιαστική εξαφάνιση του πολιτικού πλουραλισμού, δηλαδή του πολυκομματισμού.

Εμπεδώνεται δηλαδή και θεσμικά ο δικομματισμός, τα δε μικρά κόμματα θα αποτελούν σκωλικοειδείς αποφύσεις του κοινοβουλευτισμού. Ας ανοίξουν τα μάτια τους όλα τα μικρά κόμματα όποια πτέρυγα των εδράνων της Βουλής και αν κατέχουν, πριν το σύστημα τα καταστήσει μονίμως πτερύγια ή μάλλον "φτερά στον άνεμο".

ΟΙ ΓΕΡΜΑΝΟΙ ΠΛΑΚΩΣΑΝΕ...



Ριζίτικο τραγούδι από τον παραδοσιακό σύλλογο "ΧΡΥΣΑΘΕΜΙΣ" από τα Σφακιά.
Αφιερωμένο στην Μάχη της Κρήτης...

Δευτέρα 24 Μαΐου 2010

ΑΝ ΕΧΕΙΣ ΤΥΧΗ...

Μια πραγματική ιστορία ενός αληθινά τυχερού ανθρώπου, από τα χρόνια της Γερμανικής κατοχής στην Κρήτη.

Στο χωριό Καλλικράτης της επαρχίας Σφακίων ζούσε ένας χωρικός που το επάγγελμά του ήταν πλανόδιος έμπορος. Το 1943 επέστρεφε από τον Αποκόρωνα, που είχε πάει για να ψωνίσει διάφορα μανάβικα για να μεταπουλήσει στο χωριό του.
Ερχόμενος λοιπόν και περνώντας από την Αση Γωνιά του λένε:

- Που πάεις Γιώργη, που πριν από λίγο περάσανε Γερμανοί προς τον Καλλικράτη;

Ο Γιώργης σκέφτηκε τον κίνδυνο των στρατιωτών, μα συνέχισε προς το χωριό του, διότι εκεί ήταν ή οικογένειά του. Δεν υπολόγισε καθόλου τον κίνδυνο για τον εαυτό του. Φτάνει στο σπίτι του και ξεφορτώνει τον γάιδαρο του.

Εκείνη τη στιγμή φτάνουν οι Γερμανοί. Η γυναίκα του τους κάλεσε, τους κάνει μια ντοματοσαλάτα με αυτές που της είχε φέρει εκείνη την ώρα και μόλις την έφαγαν λένε του Γιώργη:

- Κομάν...

Τον πάνε εκεί που είχαν και άλλους χωριανούς, που τους είχαν για εκτέλεση.

Την ίδια μέρα έβαλαν φωτιά και άρχισαν να καίνε τον χωριό, τον Καλλικράτη.

Περνώντας έξω από το εκτελεστικό απόσπασμα η πεθερά του Γιώργη μαζί με το κοπέλι του, βλέπει το παιδί τον μπαμπά του και του λέει:

- Δώσε μου μπαμπά τη χέρα σου να τη φιλήσω, αφού θα σε σκοτώσουνε και δεν θα σε ξαναδώ...

Κάποιος από τους Γερμανούς του αποσπάσματος συγκινήθηκε και κάνοντας τάχα οτι αδιαφορεί, τον αφήνει στην άκρη πίσω, ο Γιώργης το σκάει και πάει εκεί που κρύβονταν άλλοι συγχωριανοί του. Έτσι αυτός μόνο από τους άντρες γλίτωσε την εκτέλεση από τους Γερμανούς, που τη μέρα εκείνη εκτέλεσαν 30 άτομα και έκαψαν πολλά σπίτια στον Καλλικράτη...

Μετά από λίγες ημέρες ο Γιώργης ξαναφορτώνει τον γάιδαρό του και πηγαίνει στην Ανώπολη.

Φτάνοντας εκεί τον βρίσκουν ξανά οι Γερμανοί, του παίρνουν τον γάιδαρο και στέλνουν τον Γιώργη για εκτέλεση μαζί με άλλους Ανωπολίτες. Αλλά και πάλι κάποια στιγμή το βράδυ, βρίσκει την ευκαιρία και τους ξεφεύγει, το σκάει και γυρίζει ύστερα από μερικές μέρες περιπλάνησης στο βουνό με μεγάλη ταλαιπωρία στο χωριό του...

Λίγες ημέρες μετά μαθαίνει ότι γίνεται η οπισθοχώρηση, ότι οι Γερμανοί φεύγουν και αποφασίζει να πάει να ψάξει τον γάιδαρό του, τον οποίο και βρήκε εντέλει...

Αυτή ήταν η περιπέτεια αυτού του φτωχού ανθρώπου στη γερμανική κατοχή, που στάθηκε τυχερός και γλίτωσε την ζωή του και τα υποτακτικά του, σύμφωνη με το γνωμικό "αν έχεις τύχη διάβαινε και ριζικό περπάτα...".

Σάββατο 22 Μαΐου 2010

ΓΚΟΛΦΩ (Η ΤΑΙΝΙΑ)...


Ελληνική ταινία του Ορέστη Λάσκου από το 1955.

Η φτωχή και ορφανή Γκόλφω, μια όμορφη νεαρή βοσκοπούλα που ξενοδουλεύει υπηρετώντας τον τσέλιγκα Ζήση, γνωρίζει τον έρωτα στα μάτια ενός παλικαριού της περιοχής, του βοσκού Τάσου. Κι ενώ την πολιορκεί το αρχοντόπουλο της περιοχής, ο Κίτσος, εκείνη αρνείται τις προτάσεις του και παραμένει πιστή στους όρκους αγάπης που έχει ανταλλάξει με τον Τάσο...






Και σε πλήρη οθόνη:

http://video.google.com/googleplayer.swf?docid=-1672179443985303055&hl=el&fs=true

THE NEW JANITOR (OLD MOVIE)...



Charlie Chaplin's 27th Film released Sept. 14 1914 The New Janitor...

Παρασκευή 21 Μαΐου 2010

ΧΡΟΝΙΑ ΜΟΥ ΠΟΛΛΑ...


Χωρίς έμπνευση σήμερα και μακριά από το γραφείο λόγω κάποιων υποχρεώσεων, αν και μέρα διπλής χαράς για μένα, γενέθλια και γιορτή.

Ωστόσω μπορείτε να δείτε τι συνέβαινε παλαιότερα τέτοια μέρα, 21η Μαίου...

Τρίτη 18 Μαΐου 2010

ΚΡΗΤΙΚΗ ΝΕΑΝΙΚΗ ΛΕΒΕΝΤΙΑ...




Χοροί της Κρήτης, με το νεανικό συγκρότημα της σχολής χορού της Άλκηστης Ξηρουχάκη από την Κίσσαμο.

ΑΝΕΡΓΙΑ, ΝΕΟΙ ΚΙ ΕΡΓΑΣΙΑ...


Ανεργία καλπάζουσα για πολύ κόσμο και ανεργία των νέων σε μεγαλύτερα ύψη. Η Ελλάδα διεκδικεί εδώ και καιρό το πανευρωπαϊκό ρεκόρ ανεργίας μεταξύ των νέων και σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις θα το κατακτήσει άνετα.

Ένας στους τρεις νέους άνεργους. Η κοινωνία σταμάτησε να παράγει θέσεις εργασίας και το μόνο σίγουρο είναι ότι αυτή η ανεργία θα αυξηθεί για τους νέους, που τους έκλεψαν το μέλλον οι μεγαλύτεροι στα πλαίσια του δικού τους ευδαιμονισμού...

Οι νέοι που δεν έχουν μπούσουλα να προχωρήσουν, οι νέοι που τους γράφουν όλοι αφού κυνηγούν τους οικονομικούς δείκτες και τις στατιστικές και αγνοούν τους ανθρώπους με προβλήματα, αγωνίες και ζωή να ζήσουν...

Η μεγάλη άνοδος της ανεργίας, που συνδέεται με την ολοένα βαθύτερη οικονομική ύφεση, θα προκαλέσει νέα εκτίναξη του ποσοστού ανεργίας των νέων. Η ένταξή τους στην αγορά εργασίας θα γίνει ακόμη πιο δύσκολη και οι όροι για το δύσκολο ξεκίνημα από δυσάρεστοι έως απωθητικοί. Ήδη παίρνονται μέτρα για να μετατραπεί η γενιά των 700 ευρώ σε γενιά των 600 ευρώ. Με την ανασφάλιστη εργασία να κινείται στο 25% του συνόλου των απασχολούμενων και τις ελαστικές σχέσεις εργασίας (μερική απασχόληση, ωρομίσθιοι) να κερδίζουν συνεχώς έδαφος, οι νέοι κινδυνεύουν να χάσουν εκτός από την επαγγελματική τους προοπτική και την κοινωνική τους αξιοπρέπεια.

Δεν είναι τυχαίο ότι ένα πολύ μεγάλο ποσοστό των νέων που βρίσκονται στο παραγωγικό στάδιο (7 στους 10) είναι προσκολλημένο στην οικογένεια και τις αξίες της, εξαιτίας της δύσκολης συγκυρίας, με το φάσμα της ανεργίας να επικρέμαται, αλλά και των χαμηλών αμοιβών που απολαμβάνει, αν επιτευχθεί να βρεθεί δουλειά.

Αλλά και 8 στους 10 νέους μας σήμερα δεν τολμούν να παντρευτούν, να κάνουν δική τους οικογένεια, φοβούμενοι τόσο την οικονομική δυσπραγία και ανασφάλειά τους, όσο και το επισφαλές της σχέσης που θα δημιουργήσουν. Εξάλλου η κοινωνική πολιτική προς την οικογένεια στη χώρα μας (αν υπάρχει κι αυτή) δεν έχει προσαρμοστεί στις αναδυόμενες νέες οικογενειακές συνθήκες και ανάγκες.

Από την άλλη, διάφοροι παράγοντες που σχετίζονται με την εργασία των (νέων κυρίως) γυναικών, την υποτιθέμενη χειραφέτηση κι ανεξαρτησία και τη γενική ανασφάλεια αποθαρρύνουν τους νέους κάθε φύλου , από την επιλογή άλλων μορφών συμβίωσης.

Αρκετοί σκέφτονται ξανά την παλιά κι όχι καλή λύση της μετανάστευσης.

Κανείς δεν πρόκειται να κάτσει να δουλέψει εδώ για να πληρώσει τα σπασμένα. Κανείς δεν πρόκειται να κάτσει εδώ για να συμμετέχει είκοσι χρόνια σε ένα πρόγραμμα σκληρής λιτότητας για να πληρωθούν Ολυμπιάδες, Ολυμπιακές, εθελούσιες εξόδοι βολεμένων, κλπ σπατάλες που δεν του αφορούν...

Διορισμός ή και αργομισθία στο Δημόσιο, ικανοποιητικές αποδοχές χωρίς μεγάλη επαγγελματική πίεση, προετοιμασία για μελλοντική εθελούσια έξοδο, αποφυγή δύσκολων εργασιών στον αγροτικό τομέα, στις οικοδομές και στα τεχνικά επαγγέλματα.

Αφού τους εκπαιδεύσανε στην υπερβολική προστασία και στην απαράδεκτη χαλάρωση, τους αφήνουμε τώρα να αντιμετωπίσουν μόνοι τον οικονομικό και κοινωνικό οδοστρωτήρα του ΔΝΤ. Προσυπογράφοντας τα μέτρα του πολυσυζητημένου μνημονίου, κήρυξαν στην ουσία τον πόλεμο κατά της νέας γενιάς.
Μία κοινωνία που συμπεριφέρεται με τόσο σκληρό τρόπο στους νέους δεν μπορεί να έχει καλό μέλλον. Η κακή οικονομική και κοινωνική κατάσταση της ελληνικής νεολαίας επισημαίνεται πλέον στα περισσότερα ρεπορτάζ των ξένων ΜΜΕ για την ελληνική κρίση. Το χειρότερο είναι ότι έχει προγραμματιστεί, μέσω των μέτρων που περιλαμβάνει το πολυσυζητημένο μνημόνιο, η οικονομική και κοινωνική εξαθλίωση των νέων.

Τεράστια κοινωνική πληγή. Αυτομόρφωση και δια βίου εκπαίδευση (το φετινό) θέμα των πανελληνίων αλλά μετά τη γίνεται;

Η αγωνία για το μεροκάματο του νέου είναι εμφανής και πασιφανής.

Λειτουργικά συστήματα που να κατοχυρώνουν την πρόοδο και την απασχόληση των νέων δεν προβλέπονται.

Τι θα μπορούσε να γίνει; Πολλά και τίποτα. Το πιο εφικτό η απόπειρα αυτοαπασχόλησης, η δημιουργία μιας προσωποποιημένης δουλειάς για τον καθένα που έχει κάποια προσόντα και μπορεί να κάνει κάτι μ' αυτά.

Το μυστικό της επαγγελματικής επιτυχίας ειδικά αυτό τον καιρό, έγκειται στο να εστιάσει κάποιος με αποφασιστικότητα στον τομέα που αυτός διαφέρει από τους υπόλοιπους. Με άλλα λόγια, σε όλα αυτά που αυτός μπορεί να κάνει καλά ενώ οι ανταγωνιστές του τα αγνοούν ή δεν τα κάνουν καθόλου...

Η νέα γενιά δεν έχει προετοιμαστεί για τη φοβερή δοκιμασία στην οποία την υποβάλλουνε. Οι περισσότεροι γονείς μεγάλωσαν τα παιδιά τους σε ένα περιβάλλον οικονομικής και κοινωνικής προστασίας, θεωρώντας ότι η οικονομική άνοδος των τελευταίων δεκαετιών θα τους επέτρεπε να σχεδιάσουν ένα αρκετά άνετο μέλλον σε συνθήκες οικονομικού και κοινωνικού θερμοκηπίου.

Δεν είναι δύσκολο να προβλέψουμε ότι η έκρηξη λαϊκής δυσαρέσκειας και η αποσταθεροποίηση του πολιτικού συστήματος με τη σημερινή του μορφή θα οφείλεται, σε μεγάλο βαθμό, στην αντίδραση των νέων στο μέλλον που τους έχουνε ετοιμάσει εν αγνοία τους.

Όταν οργιστούν οι νέοι στα αλήθεια δεν θα μαζεύονται πια. Όχι οι γνωστοί - άγνωστοι επαγγελματίες της φασαρίας ούτε οι επαγγελματίες συνδικαλιστές που κατακλύζουν τις πορείες μπροστά - μπροστά, μα όλοι οι σκεπτόμενοι νέοι, όταν αποφασίσουν να σηκωθούν για τα καλά από τις καφετέριες, που τώρα τους ξενερώνουν ιδιαίτερα αυτές, με μια νωθρή ζωή βασισμένη σε ένα life style άκρατου καταναλωτισμού, αναντίστοιχο των δυνατοτήτων τους ...

Δευτέρα 17 Μαΐου 2010

ΠΩΣ ΠΑΕΙ Η ΔΟΥΛΕΙΑ;


Σε μια περίοδο που χιλιάδες μικρομεσαίες επιχειρήσεις βλέπουν το εισόδημά τους συνεχώς να μειώνεται και τα χρέη να πολλαπλασιάζονται μη μπορώντας να αντεπεξέλθουν στην πρόκληση της κρίσης, ένα φανταστικό γκάλοπ με τις απαντήσεις κάποιων κλασσικών επαγγελματιών στην ερώτηση:

- Πώς πάει η δουλειά;

Φούρναρης: ψίχουλα
Μανάβης: κολοκύθια
Αγρότης: ζήσε Μάη μου να φας τριφύλλι
Ανθοπώλης: μαρασμός
Υφασματέμπορος: πανί με πανί
Ψαράς: ούτε λέπι
Φαρμακοποιός: με το σταγονόμετρο
Ηλεκτρολόγος: δεν βλέπω φως
Υδραυλικός: μούφα η δουλειά
Mηχανικός αυτοκινήτων: στο ρελαντί
Έμπορος χαλιών: χάλια
Κομμωτής: τρίχες
Ψιλικατζής: ψιλοπράγματα
Νεκροθάφτης: ψόφια πράγματα
Άλλος Νεκροθάφτης: μεγάλη νέκρα
Tυπογράφος: ούτε φύλλο
Βοθρατζής: σκατά
Ναυτικός: πιάσαμε πάτο
Στρατιωτικός: βήμα σημειωτόν
Τσατσά: πούτσες
Πόρνη: αραχνιάσαμε
Χρηματιστής: δεκάρα τσακιστή
Ο κάθε καινούριος Πρωθυπουργός: παραλάβαμε χάος

ΔΥΟ ΚΟΣΜΟΙ ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ ΧΩΡΑ...

Οι κυβερνήσεις και τα κόμματα με την αμέριστη αρωγή των "χορηγών" τους κρατικοδίαιτων νταβατζήδων και των παρατρεχάμενων τους, μας σπρώχνουν σε δυο κόσμους μέσα στην ίδια χώρα:

Από τη μια ο κόσμος μας:

Ανεργία, απολύσεις, τρομοκρατία κι εξευτελισμοί στους χώρους δουλειάς, υπερεργασία χωρίς αμοιβή, ανασφάλιστη εργασία, μερική απασχόληση, προσωρινή απασχόληση, μισθοί των 700 ευρώ για τους νέους, συντάξεις των 400 ευρώ για τους γέρους, δάνεια και κάρτες, φροντιστήρια των παιδιών, η βενζίνη στα 1,70 ευρώ, οι μισθοί που κόβονται, η κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, σωρεία λαθραίων εργατικών χεριών, καθημερινή κόλαση εγκληματικότητας πειναλέων, η απειλή κλεισίματος των μικρομεσαίων επιχειρήσεων λόγω του εξοντωτικού ανταγωνισμού ή η πώλησή τους σε εξευτελιστική τιμή για να καλυφθούν τα υψηλότοκα δάνεια από τις τράπεζες (όπου οδηγήθηκαν ή θα οδηγηθούν από τον φαύλο κύκλο μείωση μισθών, ανεργία, μείωση αγοραστικής δύναμης), μείωση πωλήσεων, δανεισμός και κλείσιμο των μικρών επιχειρήσεων), ζωή με πίστωση κι ατελείωτες δόσεις, δημιουργικότητα που δεν αναγνωρίζεται ούτε αμοίβεται όπως αξίζει, γενικά κυριαρχεί ο φόβος κι η αγωνία για το αύριο.

Κι απ' την άλλη ο κόσμος τους:

Τραπεζίτες, βιομήχανοι κι εφοπλιστές, επενδυτές, golden boys, πολιτικοί του τίποτα, πολυτελείς επαύλεις, ιδιωτικά τζετ, εξωτικές θαλαμηγοί, χειροποίητες Bentley και θηριώδη Hummer, διαμάντια και τσάντες Luis Vitton και Hermes, η Μύκονος, το Κολωνάκι και η Εκάλη, σαλέ και σούσι μπαρ, ξανθές συνοδοί και πορνοταινίες, χαριτωμένοι μόδιστροι και ένας εσμός δήθεν καλλιτέχνες και λοιποί διανοούμενοι λινάτσες, επιδοτούμενα μέγαρα μουσικής, gala και στημένες δεξιώσεις του κηφηναριού. Ένας άλλος κόσμος προκλητικής σπατάλης, χλιδής, σαπίλας και παρακμής.

Τελικά λεφτά υπάρχουν αλλά όχι για μας. Είναι δικά μας αλλά δεν είναι για μας. Εμείς τα δημιουργήσαμε αλλά δε μας ανήκουν, αφού δεν μένουν για πολύ στα χέρια μας, μα τα παίρνουν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο...

Φταίμε όμως κι εμείς γιατί όπως λέει κι η παροιμία: "Εαν δεν εγονάτιζε η καμήλα δεν την εφορτώνανε".

Σάββατο 15 Μαΐου 2010

ΘΥΡΑ 7 (Η ΤΑΙΝΙΑ)...

Μελοδραματική ταινία του Ν. Φώσκολου από το 1983.

Ένας νέος αγαπάει το ποδόσφαιρο και ονειρεύεται να γίνει διάσημος μπαλαδόρος.
Ο πατέρας του προσπαθεί να τον σταματήσει. Σύντομα αποκτιέται από μια μεγάλη ομάδα και γίνεται αστέρι των γηπέδων. Στη διάρκεια ενός παιχνιδιού τραυματίζεται σοβαρά.

Χρειάζεται χρήματα για να σώσει το πόδι του. Μαζί με τους φίλους του απαγάγουν έναν άλλο ποδοσφαιριστή και ζητούν λύτρα. Όταν παίρνουν τα χρήματα στα χέρια τους, πάνε στο Στάδιο Καραισκάκη να παρακολουθήσουν έναν αγώνα.

Προς το τέλος του παιχνιδιού εκείνη την τραγική μέρα (8/02/81), η Θύρα 7 του γηπέδου είναι γεμάτη με ενθουσιώδεις φιλάθλους...





Και σε πλήρη οθόνη:

http://video.google.com/googleplayer.swf?docid=8259051083946345951&hl=el&fs=true

CHARLIE CHAPLIN "TANGO TANGLES" (SILENT MOVIE 1914)



Charlie Chaplin without his moustache in this 1914 Keystone Studios film "Tango Tangles".

Παρασκευή 14 Μαΐου 2010

ΖΩΗ ΜΕ ΠΙΣΤΩΣΗ 27...


Μάζευε τακτικά τους νέους του συνεργάτες ο Κάκος στον ιδιόκτητο χώρο της FLP στην Αθήνα και τους μάθαινε την νέα τους δουλειά.

Είτε παρακολουθώντας τα εκπαιδευτικά σεμινάρια της εταιρείας με τα υπόλοιπα μέλη, είτε με δικά του λόγια σε μεταξύ τους συναντήσεις, αφού φρόντισε να μάθει καλά πως λειτουργούσε το σύστημα διανομής και αμοιβών που εφάρμοζε...

Κάνανε κάποια κατανάλωση προϊόντων από δικές τους αγορές και πωλήσεις σε φίλους και γνωστούς, κερδίζανε κάποια χρήματα από την διαφορά των τιμών.

Μα τα πολλά λεφτά που θα πιάνονταν κι ευχάριστα, θαρχότανε μόνο αν καταφέρνανε να δημιουργήσουνε εκτεταμένα δίκτυα με πολλούς συνεργάτες που θα δούλευαν συντονισμένα προωθώντας τα καλής ποιότητας προϊόντα σε χιλιάδες τακτικούς πελάτες και θα κάνανε κι αυτοί τις προσωπικές τους αγορές για τις οικογένειες τους.

Τότε θ' αμοίβονταν για την συνολική κίνηση του δικτύου τους, καθένας με το επίπεδο του σ' αυτό βέβαια, μα όταν οι αριθμοί είναι μεγάλοι, τα λεφτά από τα κέρδη είναι αρκετά για όλους, όπως και τα δώρα με κάποιες προϋποθέσεις που είχαν να λαμβάνουν.

Ξέρανε όλοι τι έπρεπε να κάνουνε, μα για διαφορετικούς λόγους ο καθένας/μια, δυσκολεύονταν να αναπτύξουν σε βάθος τα δίκτυα τους. Ευκαιριακά πείθανε άλλα άτομα που βρίσκανε να συμμετέχουν, μπαίνανε με όρεξη και φιλοδοξίες στην αρχή, προσπαθούσανε μα κάπου στη πορεία στραβώνανε τα πράγματα και είτε τα παρατούσανε όλα μια κι όξω, είτε μένανε ανενεργοί μέχρι νεωτέρας, είτε περιορίζονταν σε πελάτες μόνο για δική τους χρήση κι εγκαταλείπανε τα επιχειρηματικά πλάνα με τα κέρδη που μπορούσανε ν' αλλάξουνε την ζωή τους...

Ανθρώπινες αδυναμίες και πείσματα, δύσκολο πράμα η αυτο-παρακίνηση και αυτο-οργάνωση κι ακόμη δυσκολότερη η αυτο-απασχόληση με τέτοιον τρόπο σε ένα αναχρονιστικό κράτος που κάποιους/ες δικτυωτές που πετύχαιναν υψηλές επιδόσεις και κέρδη, τους κατέτασσε στην κατηγορία "Πλανόδιοι Πωλητές", όταν έφτανε η ώρα να δηλώσουν τι έκαναν στην εφορία...

Πέρασε αρκετό καιρό με την FLP ο Κάκος, έμαθε πολλά για την δύναμη της δικτύωσης, την ευελιξία της εργασίας που χρησιμοποιεί με ήδη υπάρχουσα υποδομή χωρίς περιττά έξοδα, και προπαντός για την ανθρώ πινη αντίδραση και συμπεριφορά σε κάτι διαφορετικό, κάτι που τελικά καταλήγει στην στασιμότητα...

Μόνιμη στασιμότητα παντού, που γίνεται νοοτροπία και μόνιμη συνήθεια, σε έναν λαό με διαχρονικό όνειρο μια μόνιμη θέση σε δημόσιο πόστο, έστω κι αν αυτή είναι θέση κλητήρα ή υποδεκανέα...

Έτσι παλλινδρομούσαν οι προσπάθειες του να δημιουργήσει ένα μεγάλο δίκτυο πωλήσεων και να διαπρέψει σαν manager της FLP με συνολικές αμοιβές και προνόμια μεγαλύτερα από έναν αντίστοιχο σε μια άλλη συμβατική πολυεθνική εταιρεία και την ευχέρια να κανονίζει αυτός αβίαστα πότε, πού, με ποιούς και πόσο θα δουλεύει, καθώς και πως θα περνά τον ελεύθερο χρόνο του...

Κάτι που είναι πολύ σημαντικό κι αποτελεί φιλοσοφία ζωής για κάποιους άλλους που γνώρισε εκεί, για αυτό ποτέ δεν εγκατάλειψε οριστικά την εταιρεία αυτήν όταν εκ των πραγμάτων περιέπεσε σε αδράνεια, μα συνέχισε να αγοράζει προϊόντα της χρησιμοποιώντας τις πιστωτικές του κάρτες όποτε ήθελε και να παρακολουθεί κάποιες εκδηλώσεις της, έτσι για να μην αποκοπεί τελείως, σε άλλους καιρούς και συνθήκες θα ξαναβάλει μπροστά το σχέδιο του να πετύχει οικονομική ανεξαρτησία κι αυτοτέλεια ζωής...


ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ...

ΕΝΟΨΙΝ ΕΞΕΤΑΣΕΩΝ...


Ξεκινούν σήμερα Παρασκευή οι Πανελλαδικές εξετάσεις και οι (θηλυκοί) υποψήφιοι για εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση ίσως βρουν χρήσιμη μια πρακτική συμβουλή εν είδη μαντινάδας, που είδα γραμμένη σε τοίχο ενός Λυκείου:


Μια παλιά και δοκιμασμένη πρακτική που ίσως βοήθησε πολύ την άγνωστη μαθήτρια, που πετυχαίνοντας το σκοπό της με άριστα, την έγραψε σε εμφανές σημείο του σχολείου, να διδάσκονται οι επόμενες...

Πέμπτη 13 Μαΐου 2010

ΜΕΙΩΣΤΕ ΤΙΣ ΤΙΜΕΣ...


Η κρίση σημαδεύει τον κάθε μας. Σήμερα η δυσπραγία κτυπά ιδιαίτερα τους αδύναμους, πιθανό αυριανό θύμα η κοινωνική συνοχή.

Οι καταναλωτές στέλνουν ένα μοναδικό μήνυμα σε επαγγελματίες, επιστήμονες, και εμπόρους της χώρας: "Μειώστε τις τιμές και τις αμοιβές σας". Οι μειώσεις βοηθούν τους αδύναμους να επιβιώσουν, την κίνηση της αγοράς τη διατήρηση των θέσεων εργασίας και την κοινωνική μας συνοχή και ειρήνη.

Η πρόταση δεν είναι πρωτότυπη, αλλά είναι η μόνη άμεσα υλοποιήσιμη και εφικτή.

Να μειώσουμε τις (πολύ τσιμπημένες για χρόνια) τιμές σε όλα τα προϊόντα και υπηρεσίες στην Ελληνική επικράτεια!

Ακόμη και σε αυτές που παρέχονται ανταποδοτικά από τους ΟΤΑ.

Το αίτημα των καταναλωτών ανάγκασε τη δραστηριοποίηση του Υπουργείου και ήδη ξεκίνησε μια Πανελλήνια εκστρατεία για αυτό τον σκοπό. Η μείωση των τιμών και των αμοιβών θα διατηρήσει τη αγορά ζωντανή. Το σύνθημα των μειώσεων πρέπει να δοθεί από όλους μας - ατομικά και συλλογικά.

Αν προχωρήσουμε σε μειώσεις σήμερα οι επισκέπτες μας τουρίστες θα είναι οι καλοί πρεσβευτές της περιοχής μας στην δύσκολη καλοκαιρινή σαιζόν. Διαφορετικά όσοι έλθουν δεν θα ξοδεύουν ούτε 1 ευρώ έξω από τα ξενοδοχεία τους. Δυστυχώς κάποιοι συνεχίζουν να τιμολογούν υπερβολικά σαν να μη ζουν σε κρίση, προφανώς για να χρηματοδοτούν δαπανηρές κοινωνικές εκδηλώσεις.

Αρκετοί επιχειρηματίες όχι μόνο μείωσαν τις τιμές τους. Ο ανταγωνισμός υποχρέωσε τις αλυσίδες του λιανεμπορίου τροφίμων και τις ναυτιλιακές εταιρείες να ακολουθήσουν πολιτική προσφορών και μειώσεων. Αντίθετα όσοι επιμένουν στις περυσινές τιμές όπως κάποια καταστήματα εστίασης και μικρά μπακάλικα βλέπουν την πελατεία τους να αραιώνει ή να χάνεται. Χαμηλότερες τιμές υπάρχουν σε καφετέριες που είναι σε πολυσύχναστες πιάτσες, εστιατόρια, πολυεθνικές αλυσίδες μα και εμπορικά καταστήματα που πιάνουν τον παλμό της εποχής.

Μειωμένες τιμές διανυκτέρευσης προσφέρουν μικρά ξενοδοχεία σε όλη τη χώρα. Καθημερινή καμπάνια για μειώσεις τιμών στη βιομηχανία τουρισμού κάνει δημοφιλής εκπομπή της ΝΕΤ. Αρκετοί τοπικοί σύλλογοι ανταποκρίνονται και διαφημίζουν τα μειωμένα τους τιμολόγια μέσω της συγκεκριμένης εκπομπής. Μειωμένες τιμές θα έχουν μετά από 1 - 2 εβδομάδες πολλά φάρμακα.

Kάποια στιγμή πρέπει να ανοίξει και αυτή η συζήτηση με τους κρατικοδίαιτους επιχειρηματίες που έστησαν κολοσσούς με κρατικές επιδοτήσεις. Που τόσα χρόνια ζητούσαν την προστασία της πολιτικής εξουσίας, για να ασκούν εναρμονισμένες πολιτικές.

Να στήνουν καρτέλ και μονοπώλια.

Να αυξάνουν ανεξέλεγκτα τις τιμές.

Πως γίνεται και εν μέσω κρίσης έχουμε πληθωρισμό 4.8%; Τι κάνανε για να μειώσουν τις τιμές και να περιορίσουν τα υπερκέρδη τους;

Γιατί δεν κάνετε μια γενναία μείωση των τιμών σε όλα τα είδη πρώτης ανάγκης;

Η βίαιη μείωση των μισθών κι οι απολύσεις στον ιδιωτικό τομέα προκαλούν αλλαγές στις πρόσφατα αποκτηθείσες καταναλωτικές συνήθειες. Τα οικογενειακά επιτελεία κάνουν περικοπές από παντού. Περικοπές ορατές σε όλες τις κοινωνικές δραστηριότητες.

Για παράδειγμα πολλοί σταμάτησαν να αγοράζουν καθημερινές αθηναϊκές εφημερίδες, κάποιοι έκοψαν το τσιγάρο μαχαίρι (κι άλλοι οδύρονται για τη τιμή του πακέτου), όλο και περισσότερα ποδήλατα βγαίνουν στους δρόμους και συνειδητοποιημένοι καταναλωτές δεν αγοράζουν προϊόντα με τσιμπημένες τιμές. Επίσης αναβάλλουν αγορές, δεν επενδύουν, ούτε κτίζουν.

Οι καπάτσοι της πιάτσας ανταποκρίθηκαν άμεσα. Οι λαϊκές αγορές προσφέρουν μεγαλύτερη γκάμα ειδών. Τα νοικοκυριά εφαρμόζουν άμεσα και αποτελεσματικά τη μόνη λύση που έχουν για να επιβιώσουν, ελαχιστοποιούν τις δαπάνες τους.

Οφείλουν να τα συνδράμουν οι έμποροι, επαγγελματίες και επιστήμονες μειώνοντας τις αμοιβές τους. Ποιοι φορείς θα μπουν μπροστάρηδες σε αυτή την πρωτοβουλία;

Θα κάνουν κάτι οι πολιτικοί για αυτό; Εκείνοι που τα τελευταία 30 χρόνια ρήμαξαν την Ελληνική οικονομία, το δημόσιο χρήμα και οδήγησαν τη χώρα σε αυτό το χάλι, τρώγοντας τα χρήματα του λαού...

Αλλιώς ας σκάσουν μπροστά στο δράμα των ανέργων, των συνταξιούχων, των πολυτέκνων, των χαμηλόμισθων, της μεσαίας τάξης που διαλύουν...

Δεν έχει βρεθεί ούτε ένας να υποβάλλει την παραίτησή του για λόγους ευθιξίας, αποδεχόμενος ότι τόσα χρόνια υπηρετούσε ένα σύστημα που απέτυχε παταγωδώς και ότι πλέον είναι καιρός να πάει σπίτι του. Αντιθέτως, νέες προτάσεις προς την ίδια πάντα κατεύθυνση: να ηρεμήσουν προσωρινά τα πράγματα, να ικανοποιηθεί ο κόσμος και από αύριο θα δούμε...

Ας κάνουμε για αρχή μαζικό μποϋκοτάζ στις εφημερίδες εκείνες των νταβατζήδων (καθημερινές- κυριακάτικες- εβδομαδιαίες) που στηρίζουν το λόμπι του ΔΝΤ και της νέας Κατοχής. Στη φόρα τα περιουσιακά τους στοιχεία και τη σχέση τους με το δημόσιο χρήμα.

Δεν είναι μόνο η Siemens αλλά και το Χρηματιστήριο, τα χαμένα λεφτά των ασφαλιστικών ταμείων, που επενδύθηκαν οι επιδοτήσεις που λάβαιναν κάποιοι, πως πήραν τα δημόσια έργα οι εργολάβοι των ΜΜΕ κλπ, πως έπαιρναν τους διαγωνισμούς και ποιος φταίει για τα μαύρα χάλια των ελληνικών δρόμων, καιρός να αποκαλυφθούν και ν' αποδοθούν ευθύνες...

Μαύρο σε αυτούς που μας έχουν μαυρίσει τη ψυχή.

Τετάρτη 12 Μαΐου 2010

ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ ΠΡΑΚΤΟΡΩΝ...


Διαγωνισμό έκανε μια μυστική υπηρεσία, να προσλάβει νέους πράκτορες...
Από τους πολλούς υποψήφιους που παρουσιάστηκαν, στο τέλος απομείνανε μόνο 3 άτομα, δυο άντρες και μια γυναίκα.


Πριν την πρόσληψη έπρεπε να περάσουν την τελευταία δοκιμασία...

Η οποία απαιτούσε να πυροβολήσουν το ταίρι τους εν ψυχρώ, σε μια επίδειξη αποφασιστικότητας.

Έμπαιναν ένας - ένας σε ένα δωμάτιο χωρίς παράθυρα και χαμηλό φωτισμό, όπου σε μια καρέκλα στο κέντρο καθόταν ολομόναχο το ταίρι του καθενός, περιμένοντας...

Μπαίνει στο δωμάτιο ο πρώτος άντρας, μα στην ιδέα να πυροβολήσει την αγαπημένη του γυναίκα γυρίζει πίσω, πετά κάτω το όπλο του και παραιτείται από τη προσπάθεια να γίνει πράκτορας.

Μπαίνει ο δεύτερος άντρας, προχωρά με το όπλο προτεταμένο προς το μέρος της γυναίκας του, που την άκουσε να του λέει:

- Τι πας να κάνεις;

Αντί να πατήσει την σκανδάλη, γυρίζει πίσω κι αποτυχαίνει στη δοκιμασία κι αυτός.
Σειρά της νεαρής γυναίκας τώρα, που μπαίνει στο δωμάτιο με τον άντρα της καθισμένο στο κέντρο. Κλείνει για τρίτη φορά η πόρτα του δωματίου μα σε ένα λεπτό περίπου ακούγονται από μέσα φωνές, δυνατοί θόρυβοι και ήχοι μάχης σώμα με σώμα...

Σε τρία λεπτά ακόμη βγαίνει έξω η γυναίκα αναμαλλιασμένη κι αψοκοκκινισμένη, με γρήγορη ανάσα και οργισμένη απευθύνεται προς τους εξεταστές:



- Άλλη φορά να βάζετε αληθινές σφαίρες στο όπλο μου, είδα κι έπαθα να τον σκοτώσω τον χαμένο, σπάζοντας του το κεφάλι με την καρέκλα!

Τρίτη 11 Μαΐου 2010

ΠΑΡΕ ΠΡΑΜΑ, ΑΦΕΝΤΙΚΟ...

Θα το ακούσετε πολλές φορές, τουλάχιστον 5 - 6 μέσα σε μια ώρα, όσο διαρκεί ένας καφές σε καφετέρια ή ένα πρόχειρο φαγητό μερικά σουβλάκια σε κεντρικό σουβλατζίδικο, ή όπου αλλού δημοσίως βρίσκεστε...

Από ισάριθμους πλανόδιους τριτοκοσμικούς μετανάστες, που φορτωμένοι με κάποιο εμπόρευμα, περιπλανώνται ολημερίς με τα πόδια στο κέντρο και στις γειτονιές, να βγει κάποιο μεροκάματο...

Άντε να γλιτώσουμε από αυτόν με τα CD, ή από τον άλλο με τα αχρείαστα κινέζικα μπινελίκια της κακής ώρας, στο τέλος κάτι θα βρεθεί να θέλουμε, να χρησιμεύει σε κάτι για να πει πως έκανε μια πώληση ο πλανόδιος φουκαράς.

Όπως ο μελαμψός νεαρός από το Μπαγκλαντές με τις ζώνες από γνήσιο δέρμα σε καλή τιμή, που προσφέρθηκε να μου βρει μια στα δικά μου XXL μεγέθη και είχε μαζί του και το εργαλείο να προσθέσει μερικές τρύπες ακόμη.

Τις ίδιες ζώνες που έχω δει σε γνωστό outlet με δήθεν επώνυμα είδη σε 6πλάσια τιμή, με πρόσχημα του απατεώνα εμπόρου το νοίκι και τους φόρους του, μα στη πραγματικότητα τ' ακουμπά στο τατουάζ που έχει στον κώλο η υπάλληλος του, που χάρη σ' αυτό βρήκε μόνιμη δουλειά εντός καταστήματος και δεν κάνει ότι και ο πλανόδιος για να ζήσει.

- Που τα βρήκες τα πράματα που πουλάς ρε;

- Μεγάλο αφεντικό από Αθήνα εισάγει Ελλάδα και δίνει εμένα και άλλους πολλούς πουλήσει σε κάθε πόλη, ότι μπορέσει...

Έτσι ένας ημεδαπός επιτήδειος χωρίς μαγαζί, έχει δεκάδες αλλοδαπούς να του δουλεύουν σε πολλά μέρη ταυτόχρονα.

Ξεφορτώθηκα έναν εδώ με λίγα ευρώ, αφού η ζώνη δεν είναι αναλώσιμη και ή θα βγει γερή κρατώντας μερικά χρόνια ή θα βγει σκάρτη και δεν χρειάζεται να ξαναπάρω ίδια!

Μα πολλοί άλλοι με πολλά προϊόντα και σε πολλά μέρη θα συνεχίζουν να πηγαίνουν όπου βλέπουν κόσμο μαζεμένο, με τη μόνιμη τους φράση στα χείλη:

- Πάρε πράμα, αφεντικό...

ΚΡΑΤΙΣΜΟΣ ΚΙ ΑΝΤΙΔΟΤΟ ΣΤΗΝ ΚΡΙΣΗ...


Η σημερινή κρίση μπορεί να προκαλέσει μεγάλα ρήγματα τα οποία σε μεσοπρόθεσμο ορίζοντα μπορούν να οδηγήσουν στην αναθεώρηση της πολιτικής εξουσίας και του κρατισμού στην Ελλάδα...

Η χώρα μας όπως πορεύτηκε τα τελευταία 30 χρόνια, αργά ή γρήγορα θα ερχόταν στο σημείο να ακριβοπληρώσει την ανοργανωσιά της.

Στην Ελλάδα υπάρχει η λέξη κρατισμός, όπου το κράτος κυριαρχεί στην οικονομία, παραγωγή και τη διανομή των εισοδημάτων πολύ περισσότερο από ότι σε άλλες χώρες της Ε.Ε.

Το κοινωνικό σύστημα που είμαστε όλοι εμείς οι απλοί πολίτες με τη συμπεριφορά μας και κυρίως τη νοοτροπία μας έχουμε οδηγηθεί σε καταναλωτικές συνήθειες που δεν τις έχουν πολίτες κρατών με βαριά βιομηχανία και ΑΕΠ πολύ μεγαλύτερο από το δικό μας.

Πρέπει να γνωρίζουμε ότι το ΑΕΠ της χώρας μας στηρίζεται σε ποσοστό 70% στην κατανάλωση και όχι στην παραγωγή προιόντων και υπηρεσιών.

Το κράτος και η πολιτική εξουσία του τόπου μας, έχουν κάνει τα πράματα έτσι ώστε να θεωρείται αντικειμενικά γνωστό σε όλους ότι οι πολιτικοί μας (κυβέρνηση, αντιπολίτευση, βουλευτές) διαδραματίζουν ένα σημαντικό ρόλο στην κοινωνική και οικονομική ζωή της χώρας μας. Αυτό μεταφράζεται με διάφορες τοποθετήσεις και διορισμούς σε δημόσιες επιχειρήσεις και οργανισμούς ατόμων, ασχέτως αν αυτοί έχουν τα προσόντα ή όχι...

Η ηθική, η κοινωνική συμπεριφορά, ο ανταγωνισμός και η άμιλλα, η ανάγκη εργασίας, η παρακολούθηση της τεχνολογίας κ.λπ., τα πάντα έρχονται σε άνιση σύγκρουση με πρότερες αξίες κι όσοι εξακολουθούν να πορεύονται μ' αυτές σύντομα σκοντάφτουν σε τείχη απροσπέλαστα...

Πολλές ελληνικές οικογένειες από νωρίς χτίζουν φιλικές σχέσεις με πολιτικούς ώστε όταν το κόμμα τους έρθει στην εξουσία, να επωφεληθούν και οι πολιτικοί να ξεπληρώσουν το χρέος τους με ένα διορισμό. Χιλιάδες νέοι με προσόντα, πτυχία, μεταπτυχιακά, διδακτορικό, αντί να προσλαμβάνονται με αξιοκρατικά κριτήρια, στοιβάζονται στα γραφεία των πολιτικών για μια θέση σίτισης στον δημόσιο κορβανά.

Με τις σημερινές συνθήκες, η αναθεώρηση του επιπέδου της ζωής μας πρέπει να μας οδηγήσει σε ποιοτικές επιλογές με οδηγό την ιστορία μας, τον πολιτισμό μας και την παιδεία μας.

Η παιδεία είναι το βασικό εργαλείο για να βγει η χώρα από την κρίση. Η δημόσια εκπαίδευση (Στοιχειώδης-Μέση-Ανώτερη) είναι τόσο φτωχή και ρηχή που είναι ανάξια λόγου, αν δεν συνοδεύεται από πιστοποίηση μεταπτυχιακού ή διδακτορικού στο εξωτερικό.

Όμως η εκπαίδευση όταν χρηματοδοτηθεί επαρκώς και ορθολογικά είναι ικανή να δημιουργήσει τις κατάλληλες συνθήκες ανάπτυξης του διανοητικού κεφαλαίου το οποίο στη συνέχεια μπορεί να διοχετευτεί σε επιχειρήσεις και οργανισμούς οι οποίοι με τη χρηστή διοίκηση ανθρωπίνων και οικονομικών πόρων θα δημιουργήσουν αναπτυξιακούς στόχους, περισσότερες θέσεις εργασίας, κέρδη αλλά και υψηλό ανταγωνιστικό επίπεδο...

Το εθνικό σύστημα υγείας το οποίο από πολλούς θεωρείται ο μεγάλος ασθενής της χώρας μας είναι και αυτό σε δύσκολη κατάσταση. Τα δημόσια νοσοκομεία με πολλά δις ευρώ χρέη, με κακό σύστημα διαχείρισης προμηθειών, με άνιση κατανομή ιατρικού προσωπικού μεταξύ του κέντρου και της περιφέρειας, με έλλειψη πρωτοβάθμιας ιατρικής φροντίδας αλλά και με το καθιερωμένο πια φακελάκι, προσπαθούν να προσφέρουν δωρεάν υγειονομική φροντίδα και περίθαλψη σε Έλληνες πολίτες.

Τα νοσοκομεία μας ως δημόσιες μονάδες παροχής ιατρικής φροντίδας και περίθαλψης, πρέπει να διοικηθούν από γνώστες του μάνατζμεντ υπηρεσιών υγείας με ορθολογική διαχείριση πόρων, ιατρικού εξοπλισμού αλλά και κοινωνική ευαισθησία. Η κρίση παρουσιάζεται εδώ ως μοναδική ευκαιρία για την πραγματοποίηση των παραπάνω στόχων...

Δεδομένου οτι η χώρα μας διαθέτει μακραίωνη ιστορία, λαμπρό πολιτισμό και το φιλότιμο που διακρίνει τον κάθε Έλληνα, κάνοντας τον να μεγαλουργεί όταν τον στριμώχνουν αρκεί να μην τον κοροϊδεύουν, είναι δυνατόν η σημερινή οικονομική (κυρίως χρηματοπιστωτική) κρίση, που μαστίζει όλη την υφήλιο και τον τελευταίο καιρό τη χώρα μας. να μας οδηγήσει σε πιο ποιοτικούς στόχους και σε ένα μέλλον πιο αισιόδοξο και ασφαλές...

Δευτέρα 10 Μαΐου 2010

40 ΕΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑΣ...


Ριζικές αλλαγές στο Ασφαλιστικό φέρνει το νομοσχέδιο του υπουργείου Εργασίας που αναμένεται να συζητηθεί τη Δευτέρα στο Υπουργικό Συμβούλιο.

Σύμφωνα με το νομοσχέδιο προβλέπει κατάργηση από το 2013 των πρόωρων συντάξεων και καθιέρωση του 60ου έτους ως ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης.

Αλλά αφού συμπληρώσει ο εργαζόμενος 40 χρόνια πλήρους εργασίας κι ασφάλισης...


Ο μόνος που θα συνταξιοδοτηθεί κανονικά και στην ώρα του είναι ο τυχερός που θα έχει έτοιμη μια εμπορική επιχείρηση ή άλλο επιτήδευμα από τον πατέρα του, ο οποίος τελειώνοντας το Λύκειο και τη στρατιωτική του θητεία θ' αναλαμβάνει κατευθείαν το μαγαζί κληρονομικά και στα 60 του θα συνταξιοδοτείται με πλήρη σύνταξη χωρίς να έχει γίνει δούλος σε αφεντικό...

Ή όσοι το πάρουν απόφαση στα 15 τους να γίνουν καραβανάδες, μπάτσοι, παπάδες, ακολουθώντας τον ανάλογο δρόμο που θα τους εξασφαλίσει έτοιμη ισόβια καριέρα χωρίς πολλές απαιτήσεις (πέρα από μερικές δεκάδες πιλότων μαχητικών και κυβερνητών πολεμικών πλοίων).

Ακόμη κι όποιος δεν "παίρνει τα γράμματα" όπως έλεγαν παλιότερα και τον στείλουν σε μια μέση Τεχνική Σχολή (αφότου οι κατώτερες καταργήθηκαν) τελειώνοντας με το ζόρι το Γυμνάσιο. Μιας και δεν απαιτούνται χρόνια σπουδών για να γίνει τεχνίτης σε συνεργείο ή αυτοαπασχολούμενος, θα ελπίζει κι αυτός σε πλήρη σύνταξη στα 60 του, πριν τον βάλουν κάτω τα χρόνια και δεν μπορεί να δουλεύει με σφυριά και κατσαβίδια...

Αυτό που θα πάθει δηλαδή όποιος περάσει με πανελλαδικές εξετάσεις σε μια "εύκολη" Τριτοβάθμια Σχολή κι αν σταθεί τυχερός και τελειώσει στην ώρα τους τα εξάμηνα και μπει αμέσως στην αγορά εργασίας με μόνιμη δουλειά, από την οποία θα φύγει στα 65 του με σύνταξη, αν όλα του πάνε δεξιά και δεν απολυθεί ή χρεωκοπήσει ή, ή...

Χειρότερα θα τα βρει όποιος υψηλόβαθμος "καλός μαθητής" εισαχθεί στο Πολυτεχνείο ή στην Ιατρική, από όπου θα αποφοιτήσει κοντά στα 30 του όπως οι πλειοψηφία των φοιτητών κι αν δεν γυρεύει μεταπτυχιακά και δύσκολες εξειδικεύσεις μα πέσει με τα μούτρα σε μια δουλειά, θα ελπίζει να συνταξιοδοτηθεί αισίως λίγο πριν καβαλήσει τα 70 του...

Οποιοσδήποτε άλλος που θ' αναζητήσει γνώση, ακαδημαϊκές περγαμηνές, ή άλλη σοφία, θα πρέπει να διαθέτει τα γονίδια του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη να λαλεί αναντρανιστά και με διαύγεια πνεύματος στα 90 του, αν θέλει να φτάσει να πάρει μια σύνταξη και να ζήσει κάποια χρόνια με αυτήν...

Και τα παραπάνω αφορούν την καθιέρωση βασικής σύνταξης σε όλα τα Ταμεία και τη θέσπιση ανταποδοτικής σύνταξης σύμφωνα με τα έτη ασφάλισης και τον συντάξιμο μισθό, αν όλα πάνε καλά και προβλέψιμα στην ζωή κάποιου που ζει εργαζόμενος...

Σε μια αναποδιά, όλα αλλάζουν προς το χειρότερο βεβαίως, μόνο και μόνο για απλή επιβίωση σε αφιλόξενο περιβάλλον.

Η ζωή είναι αλλού κι αυτά που πρέπει να γίνουν επίσης.

Ή γεννιέσαι πλούσιος, ή κατορθώνεις στον βίο σου να πλουτίσεις, ειδάλλως μην κάνεις τον κόπο να γεννηθείς καθόλου!

Σάββατο 8 Μαΐου 2010

Ο ΓΥΡΟΣ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ (Η ΤΑΙΝΙΑ)...


Ελληνική ταινία cult περιπέτεια του Ερρίκου Θαλασσινού από το 1983.

Ένας μοτοσυκλετιστής που κάνει το γύρο του θανάτου σε ένα λούνα παρκ, δέχεται μία παράξενη πρόταση από ένα δικηγόρο που εκπροσωπεί μία ξένη εταιρεία, να τους πουλήσει τα όργανα του σε περίπτωση ατυχήματος...




Και σε πλήρη οθόνη:

http://video.google.com/googleplayer.swf?docid=-2503936496653905481&hl=el&fs=true

A NIGHT IN THE SHOW (OLD SILENT MOVIE)...



A very old (1915) short silent film starring Charlie Chaplin...

Παρασκευή 7 Μαΐου 2010

ΒΓΕΙΤΕ ΜΠΡΟΣΤΑ...


Είστε επιχειρηματίας ή ελεύθερος επαγγελματίας και σας έχει επηρεάσει η οικονομική κρίση;

Δεν μπορείτε να κάνετε τίποτα με την γενικότερη οικονομική κατάσταση του τόπου.

Μπορείτε να κάνετε κάποια πράγματα ωστόσο, που θα σας βοηθήσουν να βγείτε ΕΣΕΙΣ αλώβητοι...

Μην επιτρέπετε στην αίσθηση του επείγοντος να σας πιέσει στο να κάνετε επιπόλαιες περικοπές (π.χ. Επιπόλαιες και επικίνδυνες περικοπές είναι σε τομείς Εκπαίδευσης εσάς και του προσωπικού σας, δαπάνες αποτελεσματικής Διαφήμισης, καινούριες τακτικές Μάρκετινγκ).

Αντιθέτως, γίνετε σοφοί διαχειριστές του χρήματος που έχετε...

Πάρτε πλεονεκτική θέση στην αγορά. Μην χάσετε ευκαιρίες προβολής που θα σας βοηθήσουν να γίνετε ανταγωνιστικότεροι.

Όπως την μοναδική και προσιτή ευκαιρία που σας προσφέρει η διαδικτυακή τηλεόραση. Τα Διαδικτυακά Κανάλια της INTRON tv και Way2goGreece:

Με το δικό σας βίντεο (ως 15 λεπτά μέγιστη διάρκεια) που θα φτιάξουμε σε συνεργασία και θα δείχνει ποιος είστε, τι προσφέρετε, τους χώρους έκθεσης - πώλησης ή τις εγκαταστάσεις παραγωγής σας, τι όφελος θα έχει ο πελάτης προτιμώντας εσάς, πού διαφοροποιείστε από τον ανταγωνισμό, πως βρεθήκατε στον χώρο αυτόν, να καταλάβει πως δεν είστε τυχάρπαστοι μα αγαπάτε αυτό που κάνετε και το ξέρετε καλά και θα τελειώνει με την διεύθυνση και τα στοιχεία επικοινωνίας σας.

Το βίντεο θα προβάλλεται για έναν χρόνο (12 συνεχόμενους μήνες) στο κυλιόμενο 24ωρο πρόγραμμα των καναλιών, με διεθνή προβολή και μεγάλη τηλεθέαση, μα σε προσιτή τιμή που ο καθένας σοβαρός επιχειρηματίας - επαγγελματίας μπορεί να διαθέσει.

Με αποτέλεσμα την κατακόρυφη αύξηση της προβολής σας σε ποιοτικό κοινό (που συνεχώς πληθαίνει με τις δικές μας προσπάθειες) και την ευρεία αναγνωρισιμότητα σας.

Σκεφτείτε εσείς τώρα αν η δική σας επιχείρηση στην Παραγωγή - Κατασκευές - Εμπόριο, Τουρισμό - Εστίαση - Ψυχαγωγία, Γεωργικά - Κτηνοτροφικά - Βιολογικά προϊόντα ποιότητας, Εκπαίδευση, Μεταφορές, Εξαγωγές, Καλλιτεχνικές - Παραδοσιακές - Αθλητικές δραστηριότητες, Χρηματοοικονομικές - Μεσιτικές - Ασφαλιστικές εργασίες, Οργάνωση Εκθέσεων - Εκδηλώσεων, κλπ, μπορεί να επωφεληθεί από την προσφορά μας.
Να "πάρετε κεφάλι" από τον ανταγωνισμό και να ξεχωρίσετε σε αυριανούς δυνητικούς πελάτες...

Οι πελάτες αποτελούν την σάρκα και το αίμα μιας επιχείρησης. Οι ευχαριστημένοι πελάτες (δική σας ευθύνη αυτό) και η ανυπολόγιστη "από στόμα σε στόμα" διαφήμιση που ευχαρίστως σας κάνουν, ειδικά σε περιόδους οικονομικής αναστάτωσης και κοινωνικού θυμού θα σας φέρουν εισοδήματα, εκτίμηση, ικανοποίηση και επίσης αποτελούν το οξυγόνο για κάθε επιχείρηση που πασχίζει να αναδυθεί μέσα από τον βάλτο της κρίσης και της αβεβαιότητας...

Είτε δραστηριοποιείστε τοπικά, είτε κάνετε κι εξαγωγές σε άλλες αγορές, η διαφοροποίηση σας και η προβολή σας είναι κάτι που πρέπει να πάρετε στα σοβαρά, σήμερα κιόλας.

Επικοινωνήστε μαζί μου στο e-mail:
kmas01@pathfinder.gr ή από το profile μου.

Για προσωπική συνάντηση στα Χανιά όπου μένω, και την λοιπή Κρήτη με λίγη προσπάθεια.

Για τη υπόλοιπη Ελλάδα, πάλι θα βρούμε την καλύτερη εφικτή λύση, μαζί με τα INTRON tv και Way2goGreece με έδρα την Αθήνα...

ΖΩΗ ΜΕ ΠΙΣΤΩΣΗ 26...


Έχοντας μια ακόμη ευκαιρία να εκμεταλλευτεί, ρίχτηκε στην δουλειά ο Κάκος.

Με όρεξη κι αυτή την φορά, όπως κάθε φορά που ξεκινούσε κάτι που του υποσχόταν πως θα τον βγάλει από την οικονομική μιζέρια του, που τον ανάγκαζε να ζει όπως - όπως, καλύπτοντας τις βασικές ανθρώπινες του ανάγκες χρησιμοποιώντας τις (4 ως τώρα) πιστωτικές του κάρτες...


Χρειάστηκε να πάει στην έδρα της FLP στην Αθήνα να παρακολουθήσει από κοντά το εκπαιδευτικό πρόγραμμα που παρέχει δωρεάν στα μέλη της. Δεν ήταν όμως δωρεάν ούτε τα εισιτήρια του, ούτε η διαμονή του και οι μετακινήσεις του όσο ήταν εκεί.

Ούτε και τα προϊόντα που έπρεπε ν' αγοράζει τακτικά για δική του χρήση, να είναι "ζωντανό παράδειγμα" της χρησιμότητας και της αναμφισβήτητης ποιότητας τους. Τα παραλάμβανε την άλλη μέρα από την παραγγελία του στο σπίτι με courier, όπως έκανε με όλους τους πελάτες - συνεργάτες της η εταιρεία. Για όλα αυτά πλήρωνε με τις κάρτες του, πότε με τη μια και πότε με τις άλλες κυκλικά, να μην τις παραφορτώνει απότομα, να μπορεί να πληρώνει τις ελάχιστες καταβολές τουλάχιστον, να τα έχει καλά με τις τράπεζες.

Άρχισε να μιλά για αυτά σε γνωστούς και φίλους αρχικά. Δεν πτοούνταν εύκολα από τα σχόλια τους, του τύπου:

- Ρε, πως σε καταντήσανε έτσι, γι αυτό σε σπουδάζαμε τόσα χρόνια για να γίνεις πλανώδιος πωλητής σε καλλυντικά;

- Άμα θες δύναμη τρώγε τράγο βραστό και τυρί σκληρό, πίνε πολύ κρασί παλιό κι άσε την aloe και τις σκόνες (άμα τ' ακούει από άντρακλα 150 κιλά και υγιέστατο, έτσι έπρεπε να είναι)...

- Μοιάζω εγώ να θέλω κρεμούλες για το δέρμα μου, να είναι απαλό όταν πάω στο κυνήγι; Ή θα το πάρω για την Παγώνα που δεν βγαίνει από το σπίτι;

- Άστα αυτά κι ακλούθα μου στο αμπέλι, μαλάκας είμαι εγώ που βαστώ ολημερίς το σκαπέτι κι έχει σκεβρώσει η μέση μου;

- Πλούτισε εσύ πρώτα με αυτά κι έλα να με βρεις μετά...

- Αυτά παιδάκι μου είναι ακριβά για μας και δεν ξέρω αν είναι και καλά, τι πως το λες εσύ; Τα μαγαζιά δεν φέρνουνε τέτοια...

Είχε και τις επιτυχίες του καμιά φορά, έκλεινε μερικές παραγγελίες από τα τόσα προϊόντα, είχε ένα καλό ποσοστό κέρδους στις λιανικές πωλήσεις, μα δεν θα έπιανε καλά λεφτά αν δεν δημιουργούσε δικό του δίκτυο διανομής με πολλά άτομα.

Χρησιμοποίησε όλα είχε μάθει από τις προηγούμενες ασχολίες του στο internet, να μην περιορίζεται μόνο στα μέρη που έμενε και μπορούσε να πάει. Έβαζε καλογραμμένες μικρές αγγελίες σε διάφορα σχετικά sites, ετοίμασε και γραπτό περιληπτικό υλικό που το έστελνε επισυνατπόμενο σε ενδιαφερόμενα άτομα που επικοινωνούσαν μαζί του, πήγε και 2 φορές σε παρουσιάσεις της εταιρείας μαζί με 2 άτομα που έμεναν εκεί στην Αθήνα...

Κατάφερε με κάποια έξυπνη προσπάθεια να γράψει ως μελλοντικούς συνεργάτες του μερικά άτομα:

Έναν έμπορο από την πόλη του που δεν πήγαιναν καλά οι δουλειές και ήθελε μια καινούρια αρχή, μια γυναίκα που είχε βγει στην σύνταξη κι έψαχνε κάτι απλό και διασκεδαστικό να κάνει τις πολλές ελεύθερες ώρες της, ένα νέο ζευγάρι από την Ίο που λίγους μήνες το καλοκαίρι δούλευαν στον τουρισμό και τον υπόλοιπο χρόνο δεν είχαν άλλη επαγγελματική διέξοδο στον δικό τους τόπο, έναν άνεργο από την Κομοτηνή που από την απελπισία του δοκίμαζε τα πάντα που θα του απέφεραν κάποιο εισόδημα, έναν απολυμένο οξυγονοκολητή από το Πέραμα, μια χωρισμένη νέα μητέρα που δεν είχε που ν' αφήσει το παιδί της για όποια άλλη δουλειά, τέτοια άτομα που ήθελαν δουλειά πολύ για να αποδώσουν σε πωλήσεις μέσω δικτύου, κάτι που δεν είχαν ξανακούσει ως τώρα...

Έπρεπε τώρα ν' ασχοληθεί σοβαρά μαζί τους ο Κάκος, να τους μάθει αυτή την νέα τους δουλειά, αν ήθελε να κερδίσει κάτι από αυτούς...


ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ...

Πέμπτη 6 Μαΐου 2010

MONEY AS DEPT (DOCUMENTARY)...

Money As Debt (Greek Subs v2) from Nick Mouratidis on Vimeo.

Το τραπεζικό σύστημα για αρχάριους. Που οφείλεται η παγκόσμια οικονομική κρίση. Δείτε ένα πολύ κατατοπιστικό video για το τραπεζικό σύστημα και για το πως δημιουργείται πλασματικό χρήμα μέσα από τα δάνεια...

ΑΠΟΥΣΙΑ ΗΓΕΤΩΝ...


Το ποιό σοβαρό πρόβλημα της Ελλάδας είναι η απουσία ηγετών μικρών και μεγάλων σε όλα τα επίπεδα.

Αν κοιτάξουμε γύρω μας θα δούμε απουσία ισχυρών προσωπικοτήτων στις κεφαλές της πολιτικής, του συνδυκαλισμού, της επιχειρματικής κοινότητας του πολιτισμού.

Ουδείς έχει το στοιχειώδες όραμα για την χώρα και την προοπτική της. Δεν υπάρχει ελίτ που θα δει πέρα από τα μικροσυμφεροντά της και θα αναδείξει τις αρετές της πατρίδας.

Απουσία φιλότιμου, δέσμευση και διάθεση καμιά από πολιτικούς "αρχηγούς" για διεξοδική και ουσιαστική συζήτηση στη Βουλή για τα προβλήματα που πολλά οφείλονται κυρίως σ' αυτούς...

Παράλληλα τα διαπλεκόμενα ΜΜΕ με τους ψωροφαντασμένους "opinion leaders" περνούν το μήνυμα: μην αντιστέκεστε, καθίστε στον καναπέ σας, αποδεχθείτε τα μέτρα...

Μηχανισμοί που θέλουν να ελέγχουν απόλυτα την κοινή γνώμη, που δε θέλουν σκεπτόμενους πολίτες, αλλά κρεατομηχανές, προτάσσουν τα καμώματα της Ιουλίας και λοιπών βούρλων ως κυρίαρχο ζήτημα στη χώρα της τρελής χαράς κι ελαφρότητας.

Από την άλλη όλη όμως η σκεπτόμενη κοινωνία, ανεξαρτήτως κομμάτων, που ως τώρα δεν έχει ηγέτη ικανό να την εκφράσει και να την αναδείξει με μαχητικότητα.
Αυτή τη μαχητικότητα που θα έρχεται από άλλη εποχή, όχι από την παρακμή του σήμερα.

Ή μήπως θα βγει ο λαός αυθόρμητα έξω; Ο φοβισμένος, αυτός που συνέχεια ελπίζει γιατί δεν αντιλαμβάνεται, αυτός που συνεχίζει να έχει συμφέρον πελατειακό με τους διορισμούς που γίνονται κι εκείνους που υπόσχονται στις ιδιωτικές συγκεντρώσεις τους να γίνουν...

Φανταζόμαστε τι θα γίνονταν με μια συνδικαλιστική ηγεσία που θα έπαιζε ηγετικό ρόλο στις απολύσεις επίορκων δημόσιων λειτουργών. Τον πρόεδρο των επιχειρηματιών να ζητά δημόσια από τα μέλη του να καταγγέλουν τους λαδιάρηδες εφοριακούς και τελωνειακούς. Πόσο διαφορετικά θα ήτανε εάν υπήρχε πραγματική δικαιοσύνη με δικαστές που καθαρίζουν σκάνδαλα και κλείνουν φυλακή λωποδύτες και όχι δικαστές που κάνουν πλάτες με δικονομικές παραλείψεις και σώζουν πρωταγωνιστές σκανδάλων...

Το αποτέλεσμα ωστόσο είναι ότι η Ελλάδα έμεινε πολύ πίσω σε σχέση με την ανάπτυξη του υπόλοιπου Δυτικού κόσμου, ενώ όσοι είχαν λεφτά και μπορούσαν να τα στείλουν στην Ελβετία, το έκαναν.

Η Ελλάδα είναι εσωτερικά διχασμένη και θα συνεχίσει να είναι από τις φάρες που εκμεταλλεύονται τις ιδεολογίες για να βάζουν στο χέρι το κρατικό χρήμα, συντεχνιακή αυθαιρεσία.

Όμως έχω μια απορία:

Σε τι φταίω εγώ και τόσοι άλλοι μαζί μου και πρέπει να πληρώσω για κάτι που δεν ευθύνομαι καθόλου;

Εάν πράγματι τα οικονομικά χάλια είναι τόσο άσχημα, κάποιοι είναι υπεύθυνοι.

Είτε από κακή διαχείριση και σπατάλες είτε από οικονομικές παρανομίες. Γιατί ποτέ δεν πλήρωσαν αυτοί που πραγματικά φταίνε;

Γιατί κανείς από τους πραγματικά υπευθύνους, δεν έκατσε ποτέ στο σκαμνί της δικαιοσύνης να πληρώσει για σφάλματα ή παρανομίες, αλλά καλούνται να πληρώσουν αυτοί που σε καμιά περίπτωση δεν είναι υπεύθυνοι;

Εδώ, αν η κατάσταση είναι όπως λέει η σημερινή κυβέρνηση, πρόκειται για εθνικό έγκλημα. Και πρέπει, τουλάχιστον για μια φορά, να μάθουμε τους πραγματικούς υπεύθυνους.

Να πληρώσουν και να γνωρίσουμε ποιοι είναι αυτοί, για τους οποίους καλείται όλος ο λαός, με τα οικονομικά βάρη που θα του φορτώσουν, να πληρώσει άλλων σπασμένα.

Την απορία μου θα την έχουν πολλοί Έλληνες πολίτες. Θα θεωρηθούμε αφελείς, αν περιμένουμε κάποια απάντηση;

Τετάρτη 5 Μαΐου 2010

INVISIBLE EMPIRE...

Invisible Empire: A New World Order Defined. This is a comprehensive guide to the new world order and should be watched by everyone...

You can watch the full movie at:

http://www.911blogger.com/node/23180

ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΣΥΜΒΟΛΑΙΟ...


Βρισκόμαστε σε μια κρισιμότατη καμπή της ύπαρξής μας ως έθνος. Ούτε η εσωστρέφεια κάνει καλό, ούτε η μεμψιμοιρία.

Πολύ δε περισσότερο το παράλογο ξέσπασμα και η αυτοκαταστροφή.

Η ψυχραιμία και η αυτογνωσία δεν μας χαρακτηρίζουν, αλλά επιβάλλονται. Θέλουμε δε θέλουμε είναι ώρα να αναγνωρίσουμε τα σφάλματά μας. Ναι, πρέπει να αποδώσουμε ευθύνες σε όσους μας έφεραν σ΄ αυτό το χάλι με την υποκριτική οικονομική πολιτική τους και την υπόθαλψη της κομματικής διαφθοράς. Γελούμε πια μεγαλοφώνως ακούγοντας πολιτικούς να μάχονται υπέρ της ηθικής στη Βουλή, ενώ έξω άλλα πράττουν...

Να απαιτήσουμε να καταδικαστούν οι υπαίτιοι, να δημευτούν περιουσιακά στοιχεία τους, να μπουν ακόμη και στη φυλακή. Είναι στοιχειώδες αίσθημα κοινωνικής δικαιοσύνης.

Παραδείγματα χωρών των οποίων την πείρα πρέπει να αξιοποιήσουμε, όπως αυτό της Αργεντινής που οδηγήθηκε σε οικονομική στασιμότητα και κοινωνική έκρηξη αλλά και της σκανδιναβικής σοσιαλδημοκρατίας που προστάτευσε τους πολίτες της από τον φασισμό χτίζοντας την κυριαρχία της στην εποχή του Μεσοπολέμου με μειώσεις μισθών αλλά επιβάλλοντας και μειώσεις τιμών και προστατεύοντας την ανταγωνιστικότητα και την αγοραστική δύναμη των πολιτών.

Κοντύτερα μας η Τουρκία που ζήτησε κάποτε βοήθεια από το ΔΝΤ και τελικά πήγε κόντρα στις κλασικές συστάσεις του. Όπου αντί για περικοπές, απολύσεις και αυξήσεις φόρων, μείωσε τους ειδικούς φόρους κατανάλωσης, ιδιωτικοποίησε σωρεία επιχειρήσεων και πέτυχε ανάπτυξη πάνω από τις προβλέψεις, θεαματική αύξηση του του τουρισμού και προσέλκυση ξένων επενδύσεων που οδηγούν και σε εξαγωγές.

Ή το παράδειγμα της Κύπρου, που παρά την εισβολή και τα προβλήματα της, κατάφερε να χτίσει μια στιβαρή οικονομία χωρίς γραφειοκρατία, ελκυστική για κάθε είδους επιχειρήσεις.

Κι εδώ μπορούμε να πετύχουμε, αν θέλουν οι πολιτικοί μας, ή αν τους το επιβάλλουμε εμείς επιτέλους!

Μη εκλέγοντας τους με βάση το ρουσφέτι, την διαπλοκή, τον διορισμό. Κάνοντας τους να καταλάβουν πως υπάρχουν και "κάτοικοι της παράλληλης Ελλάδας" που απαιτούν πολλά περισσότερα από ένα εφήμερο κι αμφίβολο "βόλεμα" ημετέρων...

Εκείνο που χρειάζεται η Ελλάδα σήμερα με ένα κοινωνικό συμβόλαιο που θα προστατεύσει τα συμφέροντα των εργαζομένων και των οικονομικά αδύναμων, τα οποία δεν εξυπηρετούνται με υψωμένες γροθιές, συνθήματα και επαναστατικά τσιτάτα που δεν συνοδεύονται από ρεαλιστικές προτάσεις. Τέτοιες προτάσεις πρέπει να καταθέσουν, χωρίς υπεκφυγές και χωρίς να επιρρίπτουν βολικά τις ευθύνες στους άλλους, όλοι όσοι (συμπολιτευόμενοι ή αντιπολιτευόμενοι) μετέχουν στο παιχνίδι της εξουσίας στη χώρα.

Αν δεν απαλλαγούμε από τις στρεβλώσεις του πολιτικού παρελθόντος, αλλά και τις παραδοσιακές εμμονές μας, θα είναι δύσκολη οποιαδήποτε αλλαγή νοοτροπίας, συμπεριφοράς και τρόπου ζωής. Η τρυφηλότητα μιας ζωής με δανεικά, ο εύκολος πλουτισμός σε βάρος του συνόλου κι η καταπάτηση κάθε έννοιας δικαίου και ηθικής ενθαρρύνθηκαν από όλο τον πολιτικό μας κόσμο, ανεξαιρέτως. Αυτά τα ανεχτήκαμε αδιαμαρτύρητα επειδή μας εξυπηρετούσαν. Σε σχέση με το κράτος, δημιουργήσαμε μια κοινωνία καχυποψίας, όχι εμπιστοσύνης.

Και όπως λειτουργεί σήμερα το πολιτικό σύστημα, δεν μας επιτρέπεται η αισιοδοξία, αφού αυτό κατοχυρώνει τα δικαιώματα ατιμωρησίας των εκπροσώπων της Βουλής (νόμος περί ευθύνης). Χρειάζεται μια γενναία υπέρβαση απ΄ όλους μας. Φτάσαμε η ατιμωρησία (διεφθαρμένων πολιτικών και πολιτών) ν' αποτελεί πάγιο κεκτημένο της κοινωνίας μας...

Σήμερα, η πολιτική (κι οι πολιτικοί) που εμείς εκθρέψαμε με την ψήφο μας, μάς εκδικείται. Επειδή ουσιαστικά πάψαμε να είμαστε πολίτες και γίναμε απλοί αργυρώνητοι ψηφοφόροι/πελάτες των κομμάτων, ή αντιδρώντας σε αυτά γίναμε άτομα α-πολιτικά.

Έτσι επιτρέψαμε να καθορίζουν τις τύχες μας τυχάρπαστοι επαγγελματίες πολιτικάντηδες που πολλοί τους με περίσσιο θράσος από τα ΜΜΕ των νταβατζήδων τους, επιρρίπτουν την κατάντια και τα βάρη της χώρας σ΄ εμάς τους πολίτες.

Μας έχουν καταστρέψει και οι δυο παραπάνω με την παραπληροφόρηση και το χάσιμο χρόνου που προκαλούν. Να τους το γυρίσουμε...

Τρίτη 4 Μαΐου 2010

ΠΕΡΙΣΕΥΜΑ ΨΥΧΗΣ...

Οι εκπαιδευόμενοι και οι διδάσκοντες του ΣΔΕ Κισσάμου, βρίσκουν χρόνο να προσφέρουν το περίσευμα της ψυχής τους σε μια μουσικο-χορευτική εκδήλωση συντροφιάς, αφιερωμένη σε συνανθρώπους - τρόφιμους του "Ανουσάκειου" θεραπευτηρίου Κισσάμου.

Μέρος 1ο


Μέρος 2ο


Μέρος 3ο

Δευτέρα 3 Μαΐου 2010

ΛΕΙΨΥΔΡΙΕΣ...


Σκουριασμένο και ανενεργό το (παλαιό) σύστημα άντλησης νερού στην λίμνη της Αγιάς, που υδρεύει την πόλη των Χανίων.

Με τον φετινό άνυδρο χειμώνα (λιγότερες από 14 ήταν οι βροχερές μέρες του, ούτε κρύα έκανε και το χιόνι χάθηκε από τις βουνοκορφές από τον Φλεβάρη), το επίπεδο του νερού όλο και λιγοστεύει, με τα υδρόφυτα να κάνουν ολοένα κι εντονότερα αισθητή την παρουσία τους θεριεύοντας και με τα υδρόβια πουλιά που βρίσκουν εκεί καταφύγιο να κουράζονται περισσότερο στην προσπάθεια τους για ανεύρεση τροφής στην μέρα με την μέρα συρρικνούμενη λίμνη, που χρόνια τώρα ξεδιψά την πόλη.

Δύσκολοι καιροί για πτηνά και ανθρώπους, με το πολύτιμο νερό να λιγοστεύει και το πράσινο χαλί ν' αυγαταίνει...


Αυτό πρέπει ν' απασχολεί τον ηλικιωμένο που κάθισε στο σκαλοπάτι για μια ανάσα μετά την διάβαση του πεζόδρομου περιμετρικά στην μια πλευρά της λίμνης, που γέμισε κόσμο λόγω εκδήλωσης ανήμερα την Πρωτομαγιά και σκεπτικός κι απορροφημένος όπως ήταν, ούτε καν αντιλήφτηκε πως έγινε μέρος του σκηνικού που αποθανάτισε η κάμερα μου...

ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΟΙ ΥΠΑΙΤΙΟΙ...


Ακούγοντας τον πρωθυπουργό ότι για την προσφυγή στο ΔΝΤ, φταίει η κακοδιαχείριση του δημόσιου χρήματος, οι ρουσφετολογικοί διορισμοί, τα χατίρια και οι προμήθειες σε επιχειρηματίες, η αναξιοκρατία, το κομματικό κράτος κ.τ.λ.

Αλήθεια ποιοι είναι αυτοί που κυβέρνησαν από τη μεταπολίτευση και μετά αυτή τη χώρα;

Ο ίδιος ο πρωθυπουργός δεν είχε πάρει είδηση για αυτά που κατήγγειλε από το βήμα της Βουλής έχοντας υπηρετήσει ως Υπουργός για τόσα χρονιά;

Δεν έχει αναρωτηθεί πώς άραγε δημιουργήθηκαν οι "κομματικοί στρατοί" που θα ψηφίζουν πάντα τους ίδιους και τους ίδιους, ό,τι μέτρα και να πάρουν;

Δεν χρειάζεται αναλυτική σκέψη και ειδικότερες γνώσεις για να καταλάβει κανείς ότι τα «δανεικά» πάνε απλώς για να πληρωθούν τα προηγούμενα "δανεικά". Για να συνεχιστεί ο φαύλος κύκλος της υπερχρέωσης. Ότι για να μη δανείζεσαι, πρέπει όχι μόνο να καταναλώνεις λιγότερα, αλλά -κυρίως- να παράγεις περισσότερα.

Όταν απολύεσαι ή πληρώνεσαι λιγότερο, τότε η οικονομία οδηγείται σε ύφεση. Η χώρα δεν παράγει, άρα δεν έχει για να πληρώσει τα χρέη της.

Επίσης θα πρέπει να συνειδητοποιήσει ο κόσμος ότι όσα "ρουσφέτια" και αν κάνουν οι πολιτικοί, στην ουσία είναι αδύναμοι και ότι προσφέρουν με το ένα χέρι, το αφαιρούν με το άλλο εις διπλούν. Συνεπώς θα πρέπει ο κόσμος να κατανοήσει ότι τα πολιτικά δικαιώματα του τα ασκεί με γνώμονα το γενικό συμφέρον και όχι το στενό ατομικό, ελπίζω το τελευταίο πάθημα να έγινε μάθημα.

Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο είναι σαφές ότι η γενιά του Πολυτεχνείου απέτυχε να διαχειριστεί τις τύχες της χώρας και ήρθε η ώρα να αποσυρθεί άμεσα τόσο σε επίπεδο πολιτικής όσο και επίπεδο δημόσιας διοίκησης. Ας γίνει λοιπόν η ρήξη με το παρελθόν τώρα, προκειμένου να προχωρήσουμε όλοι μαζί.

Ας προχωρήσει η κυβέρνηση στην άμεση αντικατάσταση των διευθυντικής ιεραρχίας του δημοσίου τομέα με νέους ανθρώπους. Η μηχανογράφηση του Δημοσίου και η ανάδειξη νέων ανθρώπων ηλικίας 40 - 45 ετών με φρέσκες διαφορετικές ιδέες και χωρίς παλαιοκομματικές ιδεολογικές αγκυλώσεις, ούτε διεφθαρμένους από κεκτημένη συνήθεια, μπορεί ν' αποτελεί μια καλή λύση για το πρόβλημα της Ελλάδος.

Η ανωτέρω ανάγκη είναι περισσότερη επιτακτική στον δημόσιο τομέα λόγω των ιδεολογικών αγκυλώσεων και της διαφθοράς που έχει επικρατήσει λόγω των καιρών τότε στην ανώτερη ιεραρχικά διοικητική βαθμίδα.

Στόχος η άμεση υλοποίηση των λύσεων που προτείνετε μέσα σε ορίζοντα διετίας, προκειμένου να ξεμπερδέψουμε άμεσα με το ΔΝΤ.

Θάρρος χρειάζεται προκειμένου η αδυσώπητη πραγματικότητα να μετατραπεί σε ελπίδα. Χρόνο πλέον δεν έχουμε, αφού είναι ήδη εδώ...

Σάββατο 1 Μαΐου 2010

Ο ΑΣΤΡΑΠΟΓΙΑΝΝΟΣ (Η ΤΑΙΝΙΑ)...


Ελληνική περιπέτεια του Νίκου Τζήμα από το 1970.

Μετά την απελευθέρωση από τους Τούρκους ο Αστραπόγιαννος γυρίζει στο χωριό του. Το όνομα του έχει γίνει θρύλος και τα κατορθώματά του τραγούδια.

Η κατάσταση που αντικρύζει τον γεμίζει πίκρα. Ο τσιφλικάς του χωριού έχει αντικαταστήσει τον Τούρκο Αγά και τυραννεί τους χωριανούς.

Μια άγρια σύγκρουση ξεσπά μεταξύ των τσιφλικάδων και του Αστραπόγιαννου...



Και σε πλήρη οθόνη:

http://video.google.com/googleplayer.swf?docid=-4765103935335089872&hl=el&fs=true

ΜΑΥ DAY (ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ)...

Πρωτομαγιά. Αποσπάσματα από εκείνη την παλιά καλή εκπομπή του Δ. Σαββόπουλου "ΖΗΤΩ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ", Άνοιξη 1987.